een hele lange tijd heel in het kort

Sorry allemaal,

we hebben het zo druk dat er van het schrijven hier helemaal niets meer komt (dank voor de herinnering Peter).
Met de kerst zijn mijn zusje met man en kids langsgeweest en ook onze beste vrienden uit NL. Dus als we dan klaar waren met het gewone werk, hadden we wat beters te doen dan achter de computer te gaan zitten.
We zijn een aantal keer heerlijk wezen rodelen vanaf de Brixenbachalm.
Die wordt nu gevoerd door de ouders van buurmeisje Angelina, dus daar moesten we natuurlijk een keer gaan kijken.
Op nieuwjaarsdag hadden we mazzel, toen we aankwamen stond de trekker er en konden we een plaatsje achter de trekker kopen. Er waren nog precies genoeg plaatsen voor ons (we waren met z´n zevenen). Het naar boven wandelen is al heerlijk om te doen, maar zo achter de trekker is nog een keer zo leuk. En dan natuurlijk keihard naar beneden.

In onze tweede vakantieweek was het bezoek uit NL weer weg en is Joris heerlijk de hele week op snowboardles geweest. De laatste dag (was ook de verjaardag van oma) mocht hij de hele dag met Steve mee en ´s middags naar het funpark. Helaas was dat een beetje teveel van het goede voor onze kleine man en was hij letterlijk misselijk van de moeiigheid, hij wilde ook onder geen beding meer met Steve gaan boarden, hij was echt bang geworden.
Gelukkig zijn de twee mannen afgelopen zondag twee uurtjes samen wezen boarden en nu wil Joris toch wel weer heel graag les!

Sabine gaat helemaal op in het tekenen. Afgelopen woensdag zijn we met z´n tweetjes naar de open dag van de HTL Bau & Kunst geweest en dat is het echt helemaal voor haar. Na de hauptschule kan ze daar naartoe en in de kunstrichting kan ze kiezen uit grafisch design, schilderen en beeldhouwen. Het laatste is niet haar ding, maar de eerste twee vindt ze helemaal te gek. Nog anderhalf jaar, dan mag ze er (als ze door de test komt) eindelijk naar toe. Het prachtige was trouwens dat we daar rondgeleid werden door leerlingen van de school en degene die wij troffen, (afdeling malerei), is net als Sabine helemaal gek van manga´s tekenen! We hebben meteen haar telefoonnummer opgeschreven, want ondanks het leeftijdsverschil van 3 1/2 jaar klikte het ontzettend goed tussen die twee. Dus misschien gaat Sabine nog wel een keer een weekendje die kant op, zodat ze lekker samen kunnen tekenen en kletsen. Het was echt net zo´n lekkere muts als onze dochter...

Over Sabine gesproken, ze klaagde alweer een paar dagen over flinke pijn in haar pols en wat blijkt....de ganglion is weer terug :( Balen als een stekker natuurlijk. Ze moet meteen de brace weer om, om haar hand zoveel mogelijk rust te geven. Met opereren wachten we maar zo lang mogelijk, elk jaar weer die hand open laten snijden is ook zo iets...

Verder is het in de skischool heel erg rustig, voor wat de gasten betreft tenminste. Voor de rest heb ik er nog redelijk wat werk. 3 tot 4 uur per ochtend haal ik momenteel wel. Als ik dan thuiskom, ga ik meteen door met wat huishoudelijk werk, koken en vervolgens moet ik vertalen. Ik moet de site van KitzAlps.com weer helemaal vertalen, omdat ze een hele nieuwe opzet hebben gemaakt en ik heb beloofd dat ik het eind januari af heb. Als je bedenkt dat ik ca 100 van de 250 sites heb gedaan, dan kun je ook bedenken dat ik compleet in de stress zit op dit moment. Weet niet waar ik genoeg tijd vandaan moet halen, want ik red het niet om uren en uren achter elkaar achter het beeldscherm te zitten, dan zie ik op een bepaald moment alleen nog maar dansende letters.
Vandaag 5 uur bij elkaar kunnen werken, morgen hopelijk weer zo´n aantal. Langzaam maar zeker kom ik vooruit en hopelijk zijn niet alle sites die ik moet vertalen zo groot. Heb er nu regelmatig tussenzitten waar ik een half uur mee bezig ben en dan gaat het natuurlijk niet erg snel.

Paul heeft ook behoorlijk wat werk. Regelmatig bij klanten en verder is hij hard bezig met de programmeerklus waar hij afgelopen oktober mee begonnen is. Ook van die kant dus eigenlijk heel erg weinig tijd over.

We zijn dus lekker bezig met z´n allen en ik weet daarom ook niet wanneer ik weer zal schrijven.
Lieve groetjes! Petra