In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, juni 30, 2016

Regen en toch ook een beetje zon

Voor vandaag was er slecht weer voorspeld, dus een goede dag om de was weer eens bij te werken.
Paul ging ook voor een wat grotere klus naar een klant toe, dus we waren lekker bezig.

Tussen de middag konden we lekker samen eten. Paul had gebakken worstjes en eieren en ik had wat parmezaanse kaas, prosciutto crudo en geroosterde paprika (uit een pot).

We waren toch een beetje bleeeegh door het grijze weer, maar we hadden geluk. Er was voor de hele dag regen voorspeld, maar tegen een uur of drie brak de zon door. Paul sleepte me toen snel mee naar buiten, zodat we vandaag toch nog met lekker weer een rondje konden wandelen.


We begonnen achter het station bij de beek.


Vervolgens volgden we de weg, die ik gisteren ook gelopen heb, alleen sloegen we nu niet linksaf richting Loipenstube, maar liepen we rechtdoor verder.

Een straatje met heel wat mensen met groene vingers, we zagen er onder andere deze gele lampionnetjes.

Even verderop een huis met "schindel" bekleding. Ik vind dat een erg mooie bouwwijze.

Hier nog een prachtig aangelegde tuin met veel verschillende soorten rozen.

Op de hoek aangekomen bij Pension Fuchs sloegen we linksaf.

We liepen een stukje langs de Brixenbach...

... om daar de werkzaamheden bij het nieuwe wateropvangbekken te bekijken. Het is een flinke hoeveelheid werk en deels gebouwd zodat eventueel in de beek gevallen bomen hier worden opgevangen en verderop geen schade kunnen veroorzaken.

We liepen weer verder langs de beek.

Even verderop gaat er een klein paadje naar links richting Kirchberg.

Echt zo´n paadje dat je makkelijk over het hoofd ziet en dat uitkomt bij een paar prachtige boerderijen.





Aan het einde van het weggetje sloegen we weer linksaf, gingen even wat te drinken halen bij de watertrog.

Toen liepen we weer naar de veldweg, waar de vorige keer die prachtige gele en blauwe bloemen stonden. Die zijn nu verwerkt tot koeienvoer voor de winter.

Gelukkig staan er iets verderop nog wel wat bloemen.

Je ziet hier de wolken alweer optrekken en niet al te lang nadat we weer thuis waren, begon het ook weer te regenen. Ik ben dus ook heel blij dat Paul meteen vroeg of we meteen even gingen wandelen.


We aten vanavond het derde deel van onze kilo gehakt als cajun-gehaktballetjes met gebakken aardappels uit de oven en een frisse salade (ijsbergsla, komkommer, tomaat, gele paprika, lente-ui, wat rode chili-pepers en een "dressing" van olijfolie met limoensap).

woensdag, juni 29, 2016

Sportief!!!

De dag begon met heerlijk weer en daar er in de loop van de middag regen voorspeld was, ben ik om 8 uur al gaan wandelen. Er hingen nog een paar wolken, maar die losten zich al snel op.

Begonnen werd weer voor de huisdeur naar beneden.

Dan rechtsaf over het grindpad richting onder het Resort langs.

Ik ontdekte bij een huis een prachtige roze bloem (op de foto komt hij helaas lang niet zo mooi uit).
 

Aangekomen op de Dorfstraße sloeg ik rechts af richting het station.

Onder het spoor door.

Toen linksaf en in plaats van de veldweg nam ik dit keer de straat.

Ook daar heb je continu een prachtig uitzicht, alhoewel er zo ´s ochtend ook wel het een en ander aan woon-werkverkeer rijdt.

Ook voor vers drinkwater is gezorgd en daar heb ik op de terugweg dankbaar gebruik van gemaakt.

Tussen de boerderijen door liep ik over de weg die tussen de weides door naar Kirchberg loopt.

Alleen sloeg ik bij de eerstvolgende mogelijkheid rechtsaf en veld in, een veldweg op die naar een stukje bos loopt.


De zon was al flink warm, dus ik was blij dat ik mocht gaan genieten van de schaduw van de bomen. Heerlijk!

Dit pad wordt niet veel gebruikt, maar was pas geleden wel door een tractor bereden, dat was goed aan de sporen te zien.


De weg loopt weliswaar behoorlijk steil omhoog, maar dan heb je ook een stukje bos helemaal voor jezelf alleen.

En toen, toen kon ik het niet meer laten. Een oud houthakkerspad (Forstweg heet dat hier) dat voor het grootste deel al door de natuur was terug veroverd, werd mijn volgende avontuur.

Het was heel duidelijk dat hier echt alleen maar dieren komen, zo onaangetast is de natuur hier.

Het is altijd jammer dat een foto nooit echt de sfeer en de diepte te pakken krijgt, die het menselijk oog wel heeft, maar je krijgt zo in ieder geval een indruk.

Dit was een supersteil dierenweggetje, dat ging voor mijn bekken echt te ver. Ik ben dus maar weer omgekeerd.

Hier liep ik hetzelfde overwoekerde pad weer terug.

Terug op de hoofdweg viel me weer op hoe prachtig het licht door de bomen valt. Het blijft een prachtig schouwspel.

En ook hier prachtig uitzicht op m´n geliefde bergen.

Geen idee hoe oud dit vervallen hutje is, maar ik vind zulk soort dingen altijd prachtig. Met kleine kinderen is zoiets natuurlijk helemaal een hit, daar kan flink gespeeld worden.


Terug uit het bos weer over de veldweg terug naar de straat.

Daar zijn de eerste boerderijen alweer. Ik barstte ondertussen van de dorst, dus was ontzettend blij met het drinkwater langs de weg.

Ondertussen al zo´n anderhalf uur onderweg, dus ik ben even gaan zitten om uit te rusten voor de laatste etappe naar huis. Wel toevallig dat het bankje ook echt recht tegenover ons huis staat. Jammergenoeg kun je niet rechtdoor lopen :-)

Na de wandeling even een banaan gegeten en een halve liter water weggedronken, dat is wel nodig na 2 uur wandelen. Natuurlijk ook even een half uur gaan liggen, ik moet per slot van rekening m´n lijf niet weer in de stress helpen.

Daarna heb ik mijzelf weer opgepept om m´n oefeningen te gaan doen. Ook dat kostte bij elkaar weer een goed half uur en ik ben dus erg trots op mezelf dat ik zo sportief bezig ben geweest vandaag!

Gelukkig mocht ik om half 1 naar de physiotherapeute, die me weer heerlijk los gemasseerd heeft.

Verder nog een beetje in huis gerommeld (niet teveel) en bedacht wat we moesten eten. Ik vond een recept voor leek and carrot cobbler. http://www.riverford.co.uk/recipes/view/recipe/carrot-leek-cobbler  We hadden er nog wat gehakt bij gedaan en het was echt erg lekker.

Paul en Sabine zijn gaan wandelen, terwijl Joris PS4 aan het spelen was en ik m´n blogje heb geschreven. Nu gaan we heerlijk van de rest van de avond genieten!

dinsdag, juni 28, 2016

kleine terugslag

Tja, na de superdag van gisteren, kwam vandaag natuurlijk de terugslag.
Eerst lekker een beetje uitgeslapen, daarna weer aan de slag. De kleedjes van de bank gehaald en gewassen, stofzuiger door het huis geslingerd en alles gedweild.
Leuk en aardig, maar toen vond mijn bekken het wel weer genoeg geweest. Ik vrees dat ik het gisteren toch iets heb overdreven met trappenlopen.
Dat betekende voor mij flink gas terug nemen en dus heel veel zitten en liggen.

De kinderen hadden vandaag allebei een lange dag op school en Paul had ook het nodige te doen, dus het was lekker rustig in huis. Dat is wel fijn, want als er allerlei mensen rondlopen die bezig zijn, is het voor mij veel moeilijker om rust te houden.

Om kwart voor vijf besloten Paul en ik nog een stukje te gaan lopen. Joris wilde liever een spelletje op de PS4 doen en Sabine zou pas om iets over zes thuiskomen, dus die was er voorlopig nog niet.

Vandaag begonnen we door bij ons vandaan naar rechts het bospad op te lopen.

Als je daar het kleine stukje naar boven bent gelopen, dan kom je op het pad terecht waar vaak een prachtig licht/schaduwspel te zien is. Als je hier doorloopt, dan kom je boven langs het Resort waar ik werkte.

Hier heb je een prachtig uitzicht op de Choralp en het schuurtje hier is ook wel heel authentiek voor deze regio.

Langs 2 huizen en dan over het bruggetje naar links.

Dit is de Oberlauterbach, wat ook een erg leuk straatje is om te lopen.

Langs een mooie stapel brandhout.

En even verderop een prachtig Tirools huis met wijnranken langs het balkon.

Vanaf de Oberlauterbach gaat de weg over in de Unterlauterbach waarna je op de Dorfstraße uitkomt. Het bruggetje waar je uitkomt, is versierd met een mooie bloembak. Wat dat betreft wonen we echt in een mooi dorp, er is hier zoveel moois te zien.

We zijn verder gewandeld naar de camping, waarbij we ook over de Brixenbach kwamen. Er staat behoorlijk wat water in, maar gelukkig alweer minder dan in de afgelopen dagen. Het mooie weer doet een hoop goed op dat gebied.

Op de camping gingen we langs bij de campinggast die de vorige keer met oma mee was gekomen, zodat we voordat hij morgen weer naar huis gaat, zijn zelfgebouwde voortent/houten hut konden bewonderen. Die man heeft echt gouden handjes hoor. Het project is nog in aanbouw, maar ziet er nu al heel mooi uit. We zijn heel benieuwd hoe het gaat worden.

Daarna natuurlijk nog even bij opa en oma langs gewandeld, waarna oma zo lief was om ons even naar huis te rijden. Is dat even luxe!

Thuisgekomen snel aan het avondeten begonnen, want het was ondertussen alweer laat geworden. Op het menu stond oosterse snijbiet met gehakt en rijst. Erg lekker was het weer!
Daarna natuurlijk weer genoten van ons terras. Zolang het weer meespeelt, genieten wij daar natuurlijk zoveel mogelijk van. Voor de komende twee dagen is er weer regen voorspeld, dus we pakken nu elk zonnestraaltje mee.