Avifauna, boottochtje en turks eten

Deze dag stond in het teken van Avifauna. We zouden eigenlijk naar Drievliet gaan, maar daar de kans dat dit tegenvalt toch wel aanwezig is als je al in Phantasialand en in Walibi Flevo bent geweest, nogal groot is, hebben we met z´n allen besloten om iets anders te gaan doen.
De kinderen hebben toen Avifauna uitgezocht.
Via wat binnenwegen zijn we er naar toe gereden (de snelwegen vonden we niet leuk genoeg) en na een leuk ritje kwamen we rond half twaalf aan bij het park.
We hadden geluk, want de gieren en de arenden werden net gevoerd en dat kregen we hartstikke mooi mee.
Toen was het alweer tijd om naar de rondvaartboot te gaan, waar we om 12.15 uur een plekje op hadden gereserveerd. Echt een hartstikke leuk tochtje en ook het weer was nog best lekker te noemen; bewolkt met zo nu en dan een heel klein spatje regen, maar wel met mooi uitzicht.
Om half twee kwamen we weer terug bij Avifauna waar we meteen een vogelshow konden meemaken. Het blijft toch leuk om te zien hoe de trainers de dieren toch hele kleine trucjes aan kunnen leren.
Ook vreselijk leuk is het verblijf van de Lori´s. Deze dieren leven van nectar en dat kun je ze daar hartstikke leuk voeren. Voor € 0,50 cent koop je een klein bakje en dan komen de vogels zo snel mogelijk op je af om het bakje leeg te likken. Dit levert natuurlijk ook prachtige taferelen op van een stuk of vier vogels die tegelijkertijd op je hand proberen te komen, waarna er natuurlijk standaard minimaal twee weer vanaf gemikt worden door de rest van het gevogelte.
De roofvogelshow hebben we ook bijgewoond en in het zogenaamde nachthok hebben we ook nog een kiwi gezien. We hebben er lang voor moeten stilstaan, maar uiteindelijk werd ons geduld beloond en konden we het diertje, hoe vluchtig dan ook, eventjes ontwaren.
Tot slot nog langs de uilenhokken geweest, ook dat blijven fascinerende vogels.

Hierna zijn we naar Den Haag gereden om te gaan eten bij ons favoriete turkse restaurant Harput in de Theresiastraat. Het eten was nog altijd even lekker als altijd en we hebben ook nog even heel gezellig gekletst met Ramasan en Gülsün (geloof dat ik het zo goed schrijf tenminste). Dat blijven toch ook echt ontzettend lieve lui. Zij waren net terug van twee weekjes Turkije en hard aan het bijkomen van de reis.

Tot slot nog even bij mijn ouders een kopje thee gedronken en toen was de dag alweer voorbij.