In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, april 10, 2007

Weer voorzichtig beginnen

Nadat ik van een aantal mensen te horen had gekregen dat ze m´n logjes begonnen te missen, dan toch maar weer eens proberen.

Zoals jullie misschien wel hebben begrepen, was de bloeddruk voor mij niet de enige reden om niet meer te loggen.
Het op moeten houden bij de camping heeft me veel meer aangegrepen dan dat ik van tevoren had verwacht, waardoor ik enigszins van de overspannene ben geraakt.
Heb daardoor niet veel energie en moet helaas vrijwel dagelijks een aantal uren extra slapen om weer bij de pinken te geraken.

Op dit moment zijn mijn ouders en m´n zusje met man en kinderen over uit Nederland. Supergezellig, maar dus ook weer erg vermoeiend.

In het kort over de afgelopen tijd:
Op 24 maart zijn Paul en ik ´s avonds naar de Papalapub gegaan om daar mijn verjaardag in het klein te vieren. Was erg gezellig moet ik zeggen. Niet heel veel mensen, maar dat maakt niets uit.
Van lieve vrienden emails en telefoontjes voor m´n verjaardag gekregen en van mijn kinderen een heerlijk ontbijt op bed.
Vanaf eind maart hebben de kinderen paasvakantie en die hadden het geluk dat opa en oma toen ook kwamen. Op zaterdag hebben we heerlijk bij ons thuis gegeten en op zondag trakteerden opa en oma ons op een etentje bij restaurant Thalhof. Het sjieke restaurant hier in het dorp. Het eten was er heerlijk en ook de wijn mocht er zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer precies weet wat we hadden, maar ik zal een gooi doen:
vooraf: Paul en ik een hertcarpaccio en opa een ....soep, voor ons allen stond er ook nog een mandje met verschillende afgebakken broodjes met 3 soorten smeersels.
hoofdgerecht: Sabine een kaiserschmarrn, Joris vers gemaakte vissticks met patat, oma een wienerschnitzel van het kalf, opa een cordon blue, Paul iets van reegoulash met spätzle en ik had zaaaalig malse lamskoteletten
toe: tja wat was het ook alweer, paul had zelfgemaakt ijs, ik een parfait van weet ik niet meer met marsepeinsaus en een glaasje beerenauslese, opa en oma koffie en de kinderen een kinderijsje

Toen waren opa en oma meteen door hun vakantiegeld heen (hihi, daar gaat de erfenis) maar het was wel erg lekker en gezellig.
De volgende dag zijn de kinderen met hun knuffels naar het vakantiehuis van opa en oma verhuisd om daar 4 dagen te logeren. Kinderen natuurlijk helemaal in jubelstemming, want dat komt niet zo vaak voor.
Op vrijdag 6 april kwamen mijn zusje, haar man en de 2 kinderen ook gezellig hierheen. Met de trein dus wij hebben ze om 2 minuten voor half zes keurig van het perron afgehaald. Helaas hadden ze de kinderwagen mee, dus moesten we omlopen (ofwel we konden niet vanaf het perron achterlangs de tuin in) maar dat mocht de pret niet drukken.
Ook nu weer hartstikke gezellig natuurlijk, want zij blijven met zijn 4-tjes bij ons boven logeren. En wat is er nu leuker dan gezellig bij mekaar binnen kunnen vallen.

Zaterdag zijn Paul en ik naar de pub gegaan omdat Paul deze allerlaatste openingsdag weer plaatjes mocht draaien. Ook hier weer supergezellig. Een kennis van ons had die dag geld teveel en liep continu sekt met sinaasappelsap uit te delen. Verder heel gezellig zitten kletsen met 2 mannen die hier ook heel vaak komen en die ik al kende van de voorjaarsvakantie.
Mijn grote vriend Andi uit Westendorf was er ook weer en we hebben ons samen te pletter gelachen en iets gedaan dat op dansen moest lijken.
Volgens Paul leek ons voetenspel op niets, behalve dan misschien op wie het meest op de ander z´n tenen kon staan :) Ja ja, gewoon jaloers die jongen. Ik begreep in ieder geval niet hoe ik de volgende dag aan die blauwe tenen kwam, grijns.
Toen Andi en ik ijsklontjes bij mekaar in de nek gingen mikken, ging het helaas wel mis. Mijn ketting brak en daarmee verloor ik zowel mijn ring als het gouden hartje dat ik van Paul had gekregen. Ketting teruggevonden, ring ook, maar het hartje niet. Paniek in de tent, maar met Chris en Anita afgesproken dat we een belletje zouden krijgen als ze zouden gaan schoonmaken, dan konden we gaan zoeken.
Gelukkig maandag bij het schoonmaken het hartje weer gevonden. Waren Paul en ik heel blij mee.

De paasdagen hebben we ook gezellig met de famile samen doorgebracht.
1e paasdag zijn de jongeren (ja ja, met mijn ouders erbij voel ik mij ineens weer jong haha) met de lift naar boven gegaan en via Gasthof Nieding (die hebben daar echt schnaps teveel hoor) weer naar beneden gewaggeld....uhhh gelopen bedoel ik natuurlijk. Tja, jullie zullen eens denken dat ik geen alcohol meer drink, heb net met zoveel moeite een naam opgebouwd, hahaha.
Gekheid op een stokje. Glaasje schnaps gedronken en daarna weer verder naar beneden gelopen, want opa en oma wachtten op ons met het eten.

Gisteren een rustig dagje gehouden. ´s Avonds wel met z´n allen in het Windautal wezen eten waar opa en oma een leuke hut hadden ontdekt.
Het eten was erg goed en zo ook de stemming.
De familie ook nog kunnen leren wat Nagelen is, want er stond daar een kleine nagelstock dus die moest uitgeprobeerd worden.

Vandaag zijn opa en oma naar de Dolomieten, Marieke en Roel met de kinderen zijn richting Kirchberg gewandeld (en weer terug) en wij zijn naar Wörgl gegaan om onze dochter weer eens van nieuwe kleding en schoenen te voorzien. Ook Joris vond nog een paar mooie schoenen voor zichzelf, want volgens eigen zeggen, gebruikte hij nog laufschoenen voor buiten. Want die had hij alleen nog maar voor binnen in de turnzaal.
Vanmiddag zijn Paul en ik nog naar de camping geweest om de camera te draaien zodat de bouw van het Feriendorf mooi in beeld komt. Ook nog een overbodige zender weggehaald en toen waren we alweer klaar.
Paul is daarna nog gaan programmeren en ik nog het een en ander aan vertaalwerk gaan doen. Zo komt de dag snel om.

Straks gaan we lekker pannekoeken eten en de heerlijk ijstaart die de kinderen gisteren in mekaar hebben geknutseld. Wij zijn benieuwd!

1 Comments:

At 10 april, 2007 18:51, Anonymous Anoniem zei....

he petra doe je wel een beetje rustig aan......

en ik miste je blogjes wel.

hoest met Paul. Mist hij DTO nog een beetje....

nogmaals doe rustig aan en denk aan je zelf

wammus

 

Een reactie posten

<< Home