Kelchsau, Langer Grund

Eindelijk was het weer eens zo ver; zondag, niemand hoefde te werken, dus we gingen heerlijk met z´n viertjes de natuur in.
De keus was gevallen op de Kelchsau, een plaatsje in een zijdal bij Hopfgarten, waar je eindeloos kunt wandelen. Nu waren wij dat niet van plan, wij wilden gewoon een stukje wandelen, een mooi plekje vinden en daar gaan picknicken.
Je kunt bij Kelchsau kiezen uit de Kurzer en de Langer Grund. We liepen eerst een stukje over de weg de Kurzer Grund in, maar moesten continu opzij voor auto´s met allemaal feestelijk geklede mensen er in. Daar we in de brandende zon over een asfaltweg liepen, vonden we dat eigenlijk niet zo´n goed plan, dus we keerden om en gingen ons geluk in de Langer Grund proberen.
Maar eerst wilden de kinderen even het trappetje bij de beek af.

Daar vonden ze ook meteen iets interessants. Een klein slangetje. Het beestje was een cm of 10 lang en heel stoer en aggressief. We hebben hem met een takje uit zijn benarde positie op het beton bevrijd en hem in het gras gelegd. Met veel bombarie (open bek op ons af komen) kroop hij uiteindelijk dan toch maar tussen het gras weg. We hadden het idee dat hij zich daar toch iets prettiger voelde, maar dat kunnen we mis hebben. Hij lag natuurlijk erg lekker te zonnen.

Door het bos vervolgden we onze weg en al snel moest even naar beneden geklommen worden om te voelen hoe heerlijk het water was. Nou heerlijk KOUD dus :-)

Nog een stukje verder vonden we een paar prachtig grote stenen in de rivier waar we ons picknick plaatsje van hebben gemaakt. Allemaal de schoenen en sokken uit, voetjes in het water (niet te lang) en genieten van het meegenomen voedsel. We hadden een kip/pesto/tomaat/buffelmozarella salade meegenomen, en salami, appels, maagvullende puberkoeken (mueslikoeken) en natuurlijk een anderhalve literfles drinken.
Ondanks het koude water was het zo in het zonnetje loeiwarm en na verloop van tijd vond ik het niet meer fijn,

 dus zijn we verder gaan wandelen door het bos. Leuk een lekker klein paadje, dat maakt het tenminste een beetje avontuurlijk!




Een stuk verderop kwamen we op een koeienwei terecht, waar de dames koe voor de middagzon aan het schuilen waren in de stal.

Nadat we de dames hadden bewonderd zijn we nog een stukje verder gaan lopen, maar moesten al snel weer terugkeren, daar de volgende weide bevolkt werd door paarden en we daar niet op mochten. De koeien hadden ondertussen besloten, dat als wij buiten konden lopen, zij dat ook konden.
Dit jonge dier (volgens ons een pink) was wel wat schuw, maar toen we rustig bleven staan en tegen haar praatten, durfde ze toch naar de trog om te drinken. De dames wilden niet geaaid worden, bleven op gepaste afstand van ons staan, dus we hebben daar verder ook geen poging toe gedaan.
Het was wel duidelijk dat ze niet veel mensen gewend waren. Ook bijzonder, meestal moet je jezelf tussen de koeien doorwringen, want ze staan ook regelmatig midden op een pad en gaan echt niet voor je opzij.

Hierna zijn we weer rustig aan naar huis gecruised, waar we van de rest van de dag hebben genoten op ons terras. Boekje erbij, glaasje bier, glaasje wijn, glaasje limonade, prachtig uitzicht over een mooi berglandschap.....verrek het lijkt wel vakantie!