Hoop doet leven

Heerlijk, sinds gisteren ben ik weer thuis. De dokter had het dinsdag zo ontzettend druk gehad, dat hij pas tegen 8 uur ´s avonds bij me langskwam om te melden dat hij het die dag niet meer ging redden....  :) Hij zei: sorry, het is me vandaag helaas niet gelukt om een gaatje voor je te vinden. Dus ik zeg: joh, dat was me nog niet opgevallen, hahaha.
Hij moest daarna ook weer verder met opereren, dus we konden er ook geen late night sessie van maken. Woensdag zou hij er de hele dag niet zijn, en eigenlijk zat hij de rest van de week ook vol.
We hebben dus afgesproken dat hij me maandag of dinsdag belt / laat bellen en ik dan zo snel mogelijk zijn richting op kom. Met die belofte mocht ik woensdagochtend naar huis.
Och, wat is dat toch heerlijk! Ten eerste kan/mag ik me hier veel meer bewegen (ik had gewoon pijn in m´n lijf van het liggen) en ook al zorgen ze ontzettend goed voor je in zo´n ziekenhuis, ik vind het bij m´n familie veel fijner :D

Thuisgekomen kreeg ik ook m´n verjaardagskado nog. Een nieuw mobieltje (m´n oude werd na 20 minuten bellen zo heet dat je ´m niet meer vast kon houden..) en een E-Reader, een Kindle van Amazon. Zo ziet het ding er uit:

Op deze foto kun je goed zien hoe hij er uitziet. Heel licht, 170 gram en het leest echt heel lekker. Een paar gratis klassiekers heb ik al gedownload, nu nog eens verder gaan zoeken waar nog meer leuk aanbod voor dit soort apparaten te vinden is.

En dan de hoop....
Maandagmiddag kwam een kennis van ons bij me langs in het ziekenhuis en toen ik vertelde dat Sabine was afgewezen voor de HTL, vertelde ze dat haar dochter de HBLA in Kufstein had gedaan en dat daar ook een soort creatieve opleiding is. Daar zijn we snel gaan kijken en dat blijkt de opleiding Medieninformatik te zijn. Hier leren de kinderen o.a. programmeerbeginselen, websites bouwen, digitale fotografie, audioverwerking, beeldverwerking. Dus ook dingen als bijvoorbeeld bedrijfsfilmen maken. Het ziet er ontzettend leuk uit en biedt een mooie brede basis voor verdere studie op dit gebied. Voordeel is natuurlijk dat er heel veel met computers gewerkt wordt en dat is nu eenmaal Sabine´s hobby. Eerlijk gezegd, vindt ze deze opleiding er nog veel leuker uitzien dan die van de HTL waar ze zich eigenlijk op had ingeschreven.
Vandaag heeft ze met de zenuwen in haar lijf opgebeld om te vragen of ze zich misschien alsnog zou mogen inschrijven voor de opleiding. De inschrijftermijn is namelijk eigenlijk al afgelopen en als ze al genoeg leerlingen hebben, dan mogen ze natuurlijk gewoon weigeren.
Maar het mag! Als ze het aanmeldingsformulier via school op laat sturen, dan gaat ze alsnog door de beoordelingscommissie en misschien mag ze die opleiding dan wel gaan doen. We hopen het natuurlijk ontzettend.
We hebben alle papieren in ieder geval klaar, ondertekend en in een grote envelop. Morgen neemt ze die mee naar school en gaat ervoor zorgen dat zij het naar Kufstein opsturen.
Als ik het goed heb begrepen, dan horen we zo tegen eind april of ze aangenomen is of afgewezen wordt. We zullen het zien. Er gloort in ieder geval weer hoop aan de horizon!