ik blijf zielig

Sorry mensheid, vandaag alweer geen leuk verhaal.
Ik ben nog steeds zo ziek als een hondje en toen ik mezelf in de spiegel zag, vroeg ik me echt even af tegen welk oud mens ik nu aan stond te kijken.
M'n gezicht is ingevallen, er zit duidelijk niet veel vocht meer in m'n huid en ik ben zo slap als een oude vaatdoek.
Vanavond een of ander miegerecht met kerrie (van dat spul waar je water opgiet en dat dan in 3 minuten ofzo helemaal opzwelt) gegeten. Die zooi is namelijk bremzout en ik heb overduidelijk behoefte aan zout. Ik kan niet zeggen dat het me echt smaakte en m'n maag heeft er nu na een dik uur nog steeds moeite mee, maar ik heb in ieder geval m'n best gedaan.
Morgen naar de dokter.

De kinders liggen nu in bed, die waren strontvervelend dus Paul heeft ze erin gemikt.
Vandaag alweer een berg was weggewerkt en nog het 1 en ander kunnen strijken, voor de rest weinig gedaan behalve op bed gelegen.

Het weer is hier nog steeds helemaal niets en we hebben al van meerdere mensen gehoord die ziek zijn, ben ik gelukkig niet de enige, pfffff.

Dat was het weer voor vandaag, ik blijf hier nog even zitten bijkomen met het kopje thee dat Paul me heeft gebracht en ik vrees dat ik daarna toch weer m'n bed induik.

Tot morgen, met hopelijk wat beter nieuws.