Alweer een week voorbij

Mensen wat gaat de tijd toch snel, alweer een week voorbij en om nu te zeggen dat ik bijgehouden heb wat we allemaal gedaan hebben... nee dus.
Paul en ik zijn zoals altijd natuurlijk gewoon aan het werk. Het idee waar ik mee bezig ben, begint steeds meer vorm te krijgen en slokt ook het grootste deel van de tijd op. De kinderen gaan weer braaf naar school, mopperen over hun huiswerk, over het feit dat ze naar school moeten enz. enz.

Ik zou afgelopen week voor de skischool nog het nodige afmaken, maar daar het eigenlijk de hele tijd behoorlijk tot erg mooi weer is geweest, is Hans op het land bezig en dus niet bereikbaar. Beetje irritant is dat wel, want hij is me ook nog een flink stuk salaris schuldig. Maar goed, ik weet waar hij woont dus mocht het me niet snel genoeg gaan, dan ga ik er gewoon langs!

Verder is de aarde nu op het terras gestort, dus we kunnen zo langzamerhand gras gaan zaaien en plantjes gaan zetten. Heel langzaam, maar gestaag draait het project "huis" ook verder. We hebben ook de tegels voor achter het huis al besteld en als die komen, gaat ook de stratenmaker weer verder met dat stuk daar betegelen. Kan ik tenminste de plasticbak uit mijn kamer naar buiten zetten en als we een soort van hokje hebben, kan ook het papier en karton naar buiten. Gaat mijn buro er misschien ook ooit eens opgeruimd uitzien haha.

Ook hebben we nu al de eindafrekening van het vorige huis gekregen. Zoals te verwachten was zijn we het er niet mee eens, dus we gaan mooi bezwaar maken. Paul en ik hebben al in de planning staan om woensdag eens naar Wörgl te rijden om onze advocaat ook eens in het echt de hand te drukken, dus dan kunnen we hem meteen even om raad vragen.

Heel stiekem hebben we voor de kinderen ook een verrassing voorbereid. Ik heb bij beide scholen komende vrijdag en maandag vrij gevraagd, en gekregen, zodat we lekker een lang weekend naar ons favoriete appartementenhotel in Süd Tirol kunnen. Even lekker met z´n viertjes bijkomen van een lange winter.
De kinderen zijn zo lief en behulpzaam geweest en dat vinden we wel een beloning waard.
We vertellen ze gewoon helemaal niets, donderdagavond moeten we nog naar een ouderavond van de hauptschule en vrijdagochtend gaan we ons verslapen (hihi). Vervolgens vertellen we de kinderen dat ze dan niet naar school hoeven en dat we wel gezellig een dagje met z´n viertjes naar Innsbruck gaan. Het eerste uur hebben ze dan zeker nog niets door, pas als we Innsbruck voorbij gaan rijden, zullen er misschien wat lampjes gaan branden. Paul en ik hebben al grote voorpret!

Dan ga ik mij nu bij man en kinderen voegen, zodat we gezellig samen een kopje thee kunnen drinken voordat de kinderen naar bed gaan.

Tot de volgende keer!