Bijna einde van het seizoen

Nu het nog rustig is, kan ik mooi eens even bedenken wat voor dingen ik hier meemaak in het buro van de skischool.
Rust en drukte wisselen zich hier erg af, alleen in de hoogseizoenweken kun je er op rekenen dat je de hele week flink bezig bent. Makkelijke klanten die binnenkomen en melden dat ze graag die en die cursus willen, zonder zeuren betalen of zelfs zeggen dat ze de prijs best mee vinden vallen als ze het per uur gaan berekenen en met wie je lekker kunt lachen.
Er zijn diegenen die je eerst een half uur uit gaan vragen over de skilessen, het skigebied, de liftprijzen, de skiverhuur en soms zelfs nog over de restaurants of overnachtingsadressen. Vervolgens gaan ze dan "nadenken" en komen "later terug"... die zie je dus nooit meer na al je moeite. Natuurlijk heb je ook degenen die wel les willen, maar eigenlijk vinden dat dat gratis gegeven zou moeten worden, die leraren zijn toch maar aan het hobbyen en ook de skischoolhouder verdient veel te veel geld enz. enz. Dan nemen ze met veel pijn en moeite 1 dag les, wat uiteindelijk natuurlijk het allerduurste uitkomt.

Uitschieters zijn mensen die persé les willen hebben in een bepaalde taal. Heeft u geen deense, russische, roemeense, italiaanse, nederlandse, engelse leraren?? Boos zijn als je zegt dat je in een bepaalde taal helaas geen les aan kunt bieden omdat de groep die die taal spreekt en hier komt helaas te klein is om daarvoor een speciale leraar aan te trekken (toevallig weten we dat in dat en dat gebied heel veel mensen uit dat land komen en daar hebben ze die leraren wel!, dan moet u dat hier dus ook hebben....)
Of zoals de vorige keer een mevrouw die voor de kinderen snowboardles wilde hebben en dat moest persé een nederlandse leraar zijn. Ik moest toen nog met de hoofd-snowboardleraar bellen om te kijken of dat mogelijk was. Ik heb die mevrouw netjes uitgelegd dat ik natuurlijk niet zomaar iets kon beloven, want een leraar die niet vrij is, kun je niet zomaar vrijmaken. De vijf minuten wachten waren te lang voor die mevrouw en het feit dat ik zo ongelooflijk onbeleefd was door te zeggen dat ik niet iets aan kan bieden dat er misschien niet eens is, was al helemaal de limit. Die is woedend vertrokken. Ach je moet maar zo opgefokt op vakantie zijn.... ik vond het zielig voor haar.

Twee italianen die eerst privé les hadden en vervolgens in de groep gingen. Die mevrouw belde elke ochtend op om te vertellen of ze wel of niet kwamen, heel schattig.
Nu twee spaanse meiden die al giebelend en lachend binnenkwamen en dat het hele gesprek hebben volgehouden. De jongen die bij ze was, was ook supervrolijk waardoor ik ook supervrolijk ben geworden.

Met de leraren heb ik wel contact, maar dat is helaas behoorlijk beperkt. Wel logisch natuurlijk, zij staan de hele dag boven op de piste terwijl ik hier in het buro zit; zij hebben geen gezin en gaan dus vrijwel elke avond gezellig samen nog wat drinken terwijl ik braaf naar huis ga. Gelukkig zijn er een heel aantal die tegen me zeiden dat ze het zo gezellig vinden dat ik in het buro zit. Fijn om te horen!
Zo nu en dan ga ik nog wel mee een drankje doen en dat is dan weer heel leuk. Je ziet vriendschappen ontstaan en weer stukgaan, liefdes opbloeien en weer overgaan, gasten die de leraren uitnodigen voor een hapje en een drankje en dan de leraar zelf laten betalen, maar gelukkig ook gasten die wel voor de leraar betalen.

Alles bij elkaar lijkt het wel wat op het echte leven, LOL, alleen in dit geval het echte vakantieleven. Het wordt nu erg rustig, de groep leraren steeds kleiner en alhoewel ik best uitzie naar het einde van het winterseizoen (tijd voor m´n gezin), zal ik het ook wel missen.

Weer en mooie ervaring erbij!