Afkikverschijnselen...

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat geschreven heb, deels doordat we het kabeltje om de foto´s op de pc te zetten kwijt waren (nu heb ik ´m niet bij de hand, want ik typ op de laptop, zittend op de bank en de rest van het spul ligt in m´n buro) en daarna ben ik het vergeten.

Na de carnavalsvakantie verlieten steeds meer leraren de skischool, waardoor de rust wel weer heel hard terug kwam hier in Brixen. Voor de rest vooral veel van het mooie weer mogen genieten, wat natuurlijk het winterse plaatje geen goed doet, maar wel veel voorjaarsgevoel brengt.

Afgelopen vrijdag vierde ik mijn 42e verjaardag. Eerst ´s ochtends door man en kinderen toegezongen en mijn kado overhandigt gekregen: een tegoedbon voor een tandemsprong (para-gliding) of een rondvlucht met een motorvliegtuigje. Ik heb gekozen voor het eerste, die rondvlucht kan ik ook nog maken als ik 80 ben per slot van rekening :) De preciese uitvoeringsdatum weet ik nog niet, het zal waarschijnlijk eind mei, begin juni gaan worden. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in.
Op het werk was collega Steve de enige die aan m´n verjaardag had gedacht, zelfs Hans had niet begrepen waarom ik op de kalender een grote vlag had getekend met m´n naam er onder. Gelukkig schaamde hij zich te pletter toen hij begreep waarom het op de kalender stond. Toen werd ik dan ook uitgebreid geknuffeld en kreeg ik zowaar een bekertje chocolademelk, LOL!
Verder ben ik gebeld door allerlei familieleden en heb ook nog wat sms-jes van vrienden mogen ontvangen, naast alle felicitaties via facebook en hyves. Erg leuk allemaal ik voelde me in ieder geval erg jarig.
Tussen de middag zijn we met z´n allen bij Gasthof Nieding wezen eten. Daar waren we al heel lang niet meer geweest en met het mooie weer van die dag bleek het een prima idee te zijn. We hebben met z´n allen ontzettend genoten van het prachtige uitzicht over ons dal. De chef had het gelukkig te druk met een groep duitsers die de laatste dag in Brixen aan het vieren waren en zat met ze in de schnapsbar, waardoor wij verschoond bleven van het half verplicht moeten drinken van vele glazen schnaps.

´s Middags moest Paul natuurlijk gewoon werken, Sabine moest naar de schützen en Joris naar kickboxen, dus gezamenlijk avondeten was er niet bij.
Wel wilden Paul en ik ´s avonds naar de papalapub gaan, waar ik normaalgesproken mijn verjaardag vier. Vreemd genoeg hadden Chris en Anita besloten om vrijdagavond niet open te gaan, dus daar stonden we voor een gesloten deur. Toen maar eens naar bar Treffpunkt gegaan; ik was er nog nooit binnen geweest en volgens Paul moest ik het echt eens van binnen zien.
We waren nog niet eens over de drempel heen toen ik luid toegezongen werd door de chef en een facebook vriendin (dat facebook is zooo handig wat dat betreft), waarna er vervolgens een fles sekt met vuurwerk aangerukt werd, die ik vervolgens met twee glaasjes voor m´n neus gezet kreeg. Omdat het nog vroeg was, waren er nog maar 7 man in de bar, dus we hebben maar om wat meer glazen gevraagd, zodat we gezellig met z´n allen konden proosten. Dat is vele malen leuker natuurlijk!
Het werd een ontzettend gezellige avond, erg leuk met allerlei mensen zitten praten die ik nog niet kende en waarvan Paul er een aantal kende, met de hele zaak "Ein Kompliment" van Sportfreunde Stiller meegebruld en zo tegen een uur of twee weer naar huis gegaan.

Zaterdagavond werd ik door de chef van de skischool opgebeld: Petra, ik heb tot nu toe 0 (!!!) cursussen verkocht, je mag morgenochtend wel thuisblijven hoor, wachten tot er klanten komen, red ik vermoedelijk alleen ook wel.
Ik natuurlijk hartstikke blij, want de omstelling naar zomertijd is voor mij nu eenmaal een crime, dan ben ik blij dat ik kan uitslapen.

Zondagochtend lekker rustig aan gedaan, ´s middags weer wat huishoudelijk en administratief werk verricht en zo kom je het weekend wel door!

Maandagochtend weer naar de skischool om het een en ander administratief af te sluiten en 3 uurtjes later weer naar huis. Hans vond dat we weer een hoop werk hadden verzet :)

Maar goed, nu naar de titel: afkikverschijnselen....
In het winterseizoen hebben we door tijdgebrek vaak makkelijk en snel gegeten, waaronder veel brood en andere meelgerechten. Dat hebben we geweten ook er zitten weer een aantal kilo aan. Dus gisteren zijn we weer begonnen met het Atkins dieet. Nu heb ik weer een stuk meer tijd om uitgebreid met het eten bezig te zijn, dus dan gaat het. Moeilijk is het wel weer, omdat je in het begin van het dieet niet alleen geen suiker, meel, rijst, pasta, aardappelen en andere veel koolhydraten bevattende levensmiddelen meer mag, maar wat ik heel moeilijk vind, is dat je dan ook geen yoghurt en fruit mag en dat is nu eenmaal altijd mijn ontbijt!

Gisteren ontbeten met spiegeleieren met kaas en tomaat, middageten was grieks gekruide gehaktballetjes met feta in een tomatensausje met een griekse salade erbij, avondeten was kalkoenreepjes met kerriemayonaise in slablad gerold en gevulde eieren met wat komkommer en tomaat.
Vandaag begonnen met plakjes kaas, plakjes worst, ik had nog geen honger om kwart over zes (voor mijn lichaam nog steeds kwart over vijf), tussendoor een bakje mascarpone met amandel en sinaasappelsmaak en wat zoetstof, tussen de middag rostbraten (soort rosbief) op een bedje van rucola en parmezaanse kaas met daarbij gesmoorde, italiaans gekruide tomaatjes uit de oven, tussendoor nog twee plakjes kaas, twee plakjes worst en twee met knoflook gevulde olijven; avondeten was een omelet met stukjes frankfurter en bosuitjes met ijsbergsla.

Allemaal hartstikke lekker, echt waar.... maar ik ben aan het afkikken; ik verlang naar brood, naar chocola, naar pannenkoeken en pasta. Pffff die eerste dagen zijn wat dat betreft altijd zo moeilijk. Ik zal blij zijn als we daar weer doorheen zijn, ik weet gelukkig uit ervaring dat het overgaat.