een leerjongen bij Paul in het bedrijf

De tijd vliegt als je lol hebt, alweer donderdag en ik had toch echt het idee dat ik gisteren nog wat geschreven had.

Op dit moment gaan de ochtenden behoorlijk snel voorbij. Het is goed te merken dat er ´s middags behalve Hans niemand in het buro zit. Er blijft continu werk liggen. Vervelen doe ik me dus niet :-)
Vanochtend weer samen met Hans met een noodvaart 15 bokalen moeten regelen. Ze waren dinsdagochtend aangevraagd door een gast van de skischool en Hans was natuurlijk vergeten om te kijken of we er wel zoveel hadden.
Snel de goudsmid uit het dorp gebeld, die ook bokalen enzovoorts verkoopt, maar die bleek helemaal niets meer op voorraad te hebben en alleen nog maar op bestelling te werken.
Hans is als de sodemieter onze eigen voorraad bij elkaar gaan zoeken en uiteindelijk had hij er dan toch 15 bij elkaar gevonden. Alles schoongemaakt, stickers besteld bij de goudsmid, die kon hij namelijk nog wel leveren, die af laten halen en om 10 over half twaalf ging Hans bepakt met de bekers naar boven om ze daar af te leveren. Ze moesten er namelijk om 12.00 uur zijn.....
Het zou allemaal zoveel rustiger gaan als hij eens zou leren plannen, maar ik vrees dat dat toch een utopie is.

Paul heeft sinds gisteren een leerjongen in het bedrijf. Zoon van kennissen van ons, die door de scheidingsperikelen van z´n ouders op school totaal niet meer mee kon komen en omdat hij z´n verplichte schooljaren al heeft doorlopen (hij is 15), vriendelijk verzocht is niet meer op school terug te komen.
Tja daar sta je dan op die leeftijd, zonder een enkel diploma of wat en dan moet je ergens een stageplaats zien te vinden. Zeker in de computerbranche is dat vrijwel onmogelijk.
Nu hadden Paul en ik al eens gekeken of wij geen mogelijkheid konden vinden om een leerplaats aan te bieden, maar omdat je dan verplicht bent bepaalde opleidingen te doen en vervolgens 40 uur per week werk voor zo´n jongen te hebben, dat ook nog alleen maar in 1 bepaalde richting mag zijn (je mag dus geen werkzaamheden laten doen die niet binnen het profiel van de opleiding vallen), was dat voor ons geen optie.
Nu belde moeders Paul op om te vragen of zoonlief dan misschien bij Paul kon komen leren. We hebben het samen eerst goed doorgesproken en toegestemd om hem voorlopig halve dagen te laten komen. Wel onbetaald, want ons inkomen is nu niet zo dat we hem zomaar geld kunnen geven als hij niets binnenbrengt. Vinden we wel vervelend, maar ja, het is nu eenmaal zo. Gelukkig vonden ze dat totaal geen probleem en de jongeman is nu voor de tweede dag geweest en mag allerlei klusjes doen en met Paul mee naar klanten.
Het kind is er in ieder geval heel blij mee en Paul en ik hopen dat hij zich goed verder ontwikkelt, zodat we hem binnenkort misschien al wel een soort van leerlingcontract aan kunnen bieden.
Voor Paul zou het ook heel goed zijn om er een leerling bij te hebben die de eenvoudige klusjes kan overnemen. Dan hoeven we de klanten niet zoveel te rekenen voor het eenvoudige werk (het leerlingtarief is toch een goede 30% lager als dat van Paul) en kan Paul meer tijd besteden aan werk dat meer opbrengt.

We zijn heel benieuwd wat het gaat brengen in ieder geval. Weer een interessante nieuwe fase in ons leven in Oostenrijk :)