o ja, ik had ook nog een logje.... (sorry)

Waar zal ik eens beginnen?

Onze vakantie begon vrijwel traditiegetrouw op de verjaardag van dochterlief. In 8 uur tijd zijn we naar Dessau-Roßlau gereden, waarbij we zowel op de snelweg als op de ingangsweg van Dessau zijn geflitst.
Balen!
Tja dat krijg je als je om je heen zit te kijken en niet oplet.
Maandag viel er dan ook een fanbrief van de Duitse politie op de mat met de vraag om een donatie van € 30,- voor 16 km te hard rijden. Daar wij de onaardigste niet zijn, hebben we aan deze vriendelijke vraag (vergezeld van foto) voldaan. Dit was voor te snel rijden op de snelweg.
We zijn benieuwd wanneer de fanmail uit Dessau volgt.
Voordat ik vertel over het Elbzollhaus waarin we overnacht hebben, wil ik wel laten weten, dat je daar in Dessau echt cruisecontrol nodig hebt, want het wemelt er van de flitspalen. En vreselijk veel 30 km straatjes.....

Het Elbzollhaus. We hadden er veel zin in en het was een mooie dag om te rijden (bewolkt, beetje regenachtig maar niet erg, zo nu en dan wat zon). Geheel in onze zoekban reden we Dessau in over een mooi breed stuk weg waar je 70 km/h mocht rijden. Braaf als we zijn, reden we slechts 65. Helaas bleek er aan de rechterkant een bordje "Dessau" te hebben gestaan, die we over het hoofd hebben gezien, omdat we naar links keken waar ons adres zou moeten liggen. ...

5 minuten later hadden we die rotflits nog in onze ogen (in Duitsland flitsen ze van voren...) en liepen flink te mopperen over al die flitspalen.
Met heel wat moeite ons adres gevonden, want onze navi denkt zo nu en dan dat we kunnen vliegen of kent de routes toch niet zo goed als wij hopen.

De locatie is ontzettend leuk. Hier eerst een foto van hun website, met daar aangegeven de kamer waar wij sliepen.

Een prachtige grote kamer, met 2 bedden, een klein tafeltje met 4 stoelen, bedkastjes, nog kleiner tafeltje met infomateriaal, tv meubel met flatscreen, internet, aparte badkamer met douche, wc en wasbak, voorportaaltje met grote kledingkast en mini-bar (met uiterst vriendelijke prijzen).
Alles keurig netjes op een groot terrein dat voornamelijk voor grote feesten wordt gebruikt. Daarvoor is het pand zeer geschikt.

Voor € 7,50 p.p. krijg je een heerlijk uitgebreid ontbijt in de meteen aansluitende eetzaal, waar ook voor de liefhebbers een muziekinstallatie staat met CD´s van, jawel, Engelbert Humperdinck, wat boeken en bordspellen.
We zijn ook nog even naar de Elbe gelopen, want zoals je kunt begrijpen, grenst het terrein daar direct op aan. Het enige nadeel is, dat er ook een rioolbuis naast het pand de Elbe inloopt. Daar ruikt het niet lekker en als de wind verkeerd staat, ruik je dat ook op het terrein behoorlijk.
Gegeten bij een Italiaan, want Sabine had zin in lasagna. Helaas was deze lasagna geen vergelijk met de lasagna die wij zelf altijd fabriceren en ook de rest van het eten was het net niet. Jammer. Door de onoplettendheid van de bediening hadden we na 20 minuten wachten ook geen zin meer in een toetje, dus hebben we terug in het Elbzollhaus uit de mini-bar gewoon een zakje M&M´s gepakt, drankje erbij en genieten van de heerlijke avond.


Na het heerlijke ontbijt gingen we de volgende ochtend via een binnenweggetjesroute (mooi woord voor galgje) verder naar ons doel: Bantin.
Een ienie mini plaatsje met een oud treinstation uit 1885 omgebouwd tot vakantiewoning.
Zo jammer dat ik geen foto´s heb (wel weer een paar van de site gepikt), maar zo ontzettend gaaf! Het was z´n geld helemaal waard.
Hier de voorkant van het gebouw dat we vanaf de provinciale weg zagen liggen:

Om het station heen liggen tarwe-, rogge-(volgens mij) en maisvelden. Tarwe en rogge waren rijp en de mais kwam mooi op. Aan de rechterkant op de foto zie je de oude opslaghal en daarin is de huiskamer gemaakt. Helemaal open, dus groot! en daar waar de lage boom/struik voorstaat aan de zijkant is de hele muur weggehaald en daarvoor in de plaats zijn ramen gezet.

De vogeltjes vlogen af en aan, twee zijn er helaas overleden toen ze veel te hard tegen het raam aanvlogen. Daar het een soort spiegelglas is, zagen ze er waarschijnlijk een andere vogel in. Hier zit er eentje voor het raam, ons ziet hij niet, dus we konden mooi van hem genieten.

De volgende foto is van het oude loket. Dat ligt tussen de ouderslaapkamer en de kinderslaapkamer in. Aan de kant van de kinderen een rolgordijnen, aan onze kant luiken. Die deden we dus wijselijk elke avond dicht! Natuurlijk wel grote lol met het praten door het luikje.

Aan de kant van de slaapkamers een mooi terras, waar we helaas maar 1 avond gebruik van hebben kunnen maken, doordat het weer niet heel erg mee speelde. Niet dat dat iets gaf, want we hebben een heerlijke vakantie gehad.

Nog even een foto van de huiskamer vanuit een andere kant:

Achter joris zie je de keuken. Het vroegere kantoor van de stationschef. Ramen aan alle kanten, zodat je een prachtig uitzicht over het hele spoor hebt.

Morgen post ik ook nog een update met de foto´s van alles wat we in de vakantie gezien hebben.