In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

zondag, januari 25, 2015

Wat moet ik toch schrijven?

Dat vroeg ik me gisteravond hardop af. Ik heb altijd het gevoel dat er niets bijzonders gebeurt, maar vergeet dat de "niet-bijzondere" dingen over een paar jaar nou juist zo leuk zijn om terug te lezen. Dus daar gaat ´ie!

Vorige week vrijdag, 16 januari, had ik twee kinderen ziek thuis. Volle holtes, opgezwollen koppies en dus mochten ze lekker thuis blijven. Zoonlief was zaterdag weer fit, dochterlief  werd maar niet beter.
We zijn dat weekend gewoon lekker met z´n allen thuis gebleven, is ook niet vervelend.

Maandag en dinsdag was ik weer hard aan het werk op de skischool, Paul had het druk met het werk, zoon braaf naar school en dochter bleef in bed. Opgezwollen lymfeklieren in haar nek en ook bij de onderkaken was alles dik en ze had helemaal geen stem meer.
Op dinsdag is ze met haar vader naar de dokter geweest en die constateerde gelukkig geen keelontsteking, maar alles was wel helemaal opgezwollen, tot haar stembanden aan toe. Met een stoombadje en de raad die minstens 2 x per dag te gebruiken en veel kamillethee met honing te drinken (deed ze gelukkig al) werd ze weer naar huis gestuurd.

Donderdag was ook kind nummer 2 weer ziek thuis, die was aan de racerij.
Het was trouwens prachtig weer het midden van deze week, ik heb met de cavia´s tussen de middag nog heerlijk buiten gezeten.



Donderdagavond zijn Paul en ik na het (vroege) avondeten nog naar Wörgl gereden om even anderhalf uur lang heerlijk te genieten van een rondje sauna. Echt wel luxe!

Vrijdag waren alle zieken weer beter en ging iedereen weer braaf naar school.
Zaterdag had Sabine met muziekvriendje Philip uit Hopfgarten afgesproken om samen naar Musik Tirol in Wörgl te gaan, Joris had snowboardgroep en Paul en ik reden met de jongelui mee naar Wörgl om nog wat kleine dingetjes op te halen. Sabine won de toss en mocht rijden, dus Paul en ik zijn braaf achterin gaan zitten, terwijl de jonkies voorin zaten.
Nadat Musik Tirol was bereikt, hebben wij de auto snel weer overgenomen en zijn doorgereden naar de Obi om eens uit te kijken naar een nieuwe deurbel. De huidige doet het namelijk niet meer, waardoor Paul een pakketje heeft gemist, waarop hij al heel lang zat te wachten. Irritant.
Daarna door naar de Hervis voor een nieuwe sportbroek voor Paul. In de oude zat een scheur en dat staat toch wat lullig :)
Daar werden we door Joris gebeld met de vraag hoe laat de snowboardgroep zou beginnen, want hij zag helemaal niemand. Uhhh, 5 Minuten geleden (10:00 uur) Joris. Oh, nou dan board ik hier in het funpark nog wel even een rondje en als ik niemand zie, dan ga ik wel weer naar huis.
Toen we bij de kassa stonden belde dochterlief op dat ze al uitgekeken waren (er waren maar 2 nieuwe gitaren binnengekomen, dus die had ze zo uitgeprobeerd en ook de bas die Philip wilde bestellen, hadden ze besteld), dus gingen we ze maar weer ophalen. We hadden er op gerekend dat we wel zo´n 2 uur in Wörgl zouden rondlopen, maar het werd een klein half uurtje.
Snel weer naar huis met Sabine haar nieuwe aanwinst (morgen schrijf ik daar meer over), Philip thuis afzetten en door naar Brixen. Paul ging nog even langs het tourismusverband, want die hadden gebeld dat ze een probleem met de printer hadden en ze konden het onderhoudsbedrijf niet bereiken. Of Paul misschien tijd had... Ja, maar hij heeft ze niet kunnen helpen, daar het een reparatie betreft, die in het onderhoudscontract valt. Jammer, maar de goede wil is in ieder geval weer getoond.
Joris was ondertussen ook weer in het dal aangekomen en kon met Paul weer mee naar huis rijden.

´s Middags hebben Joris en ik naar de Hahnenkammafdaling en Biathlon op tv gekeken, terwijl de andere twee naar de sauna zijn gegaan. Handig zo´n jaarkaart :)
´s Avonds kwamen opa en oma weer gezellig eten en natuurlijk keezen. Joris verheugt zich er elke week weer op, het is ook altijd ontzettend leuk!

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen. Nou ja, ik tot acht uur, Paul was al uit bed en om half negen hebben we Joris uit bed gehaald, want die mag vandaag weer boarden in het funpark. Dit keer zagen ze ook anderen van de groep in het dorp, dus vandaag zijn er zeker mensen die hij kent. Dat was gisteren best een tegenvaller voor hem.
Ondertussen sneeuwt het ook lekker, zodat we straks weer een prachtige witte wereld om ons heen hebben.