Bloeiende rabarber

Het weer ging gisteren op en af, maar werd gemiddeld steeds fijner. Dus mochten de cavia´s weer lekker buiten lopen en eten. Aan Mia (de wit met bruine) kun je ondertussen echt goed zien dat het een oud meisje is (ruim 5 jaar). Haar achterpootjes worden steeds zwakker, ze valt al etend in slaap en ze kan haar vacht niet meer schoonhouden. Dat laatste doen wij nu zo goed mogelijk, maar daar dit best stress voor haar oplevert, doen we het niet te vaak. En dat kun je zien, ze is niet meer zo fris en fruitig als toen ze klein was.

En ondanks dat ze niets liever doet dan buiten zijn, kunnen we haar niet te lang buiten laten (en al helemaal niet alleen), want ze valt midden in de zon in slaap. Op die manier is ze al een keer bijna uitgedroogd en oververhit geweest, dus daar zijn we nu heel alert op.

Zelf heb ik heel braaf wat randjes snel groeiend gras en klaver weggeknipt voordat die mijn moestuinbak weer overwoekeren en de cavia´s krijgen al dat heerlijke afgeknipte spul te eten. Ik hoor ze niet klagen.

Verder hebben we nog een grappig iets in de tuin. Onze rabarber bloeit namelijk. Daar ik natuurlijk alles behalve groene vingers heb, wist ik niet eens dat dat kon. Het begon met een dikke knop in het midden van de rabarberplant en nu ziet het er zo uit:

Ik vind het een erg leuk gezicht en ben benieuwd of er veel bijen op af gaan komen. Jammer is dat de stengels van de rabarber maar niet lang willen worden. Afgelopen jaar al niet (toen hadden we ´m gekregen, dus had ik ook nog niet veel verwacht), maar dit jaar had ik toch wel op een iets beter resultaat gehoopt. Maar goed, we modderen gewoon lekker aan, wie weet leer ik het nog wel eens een keer!

Van het avondeten heb ik dit keer geen foto gemaakt, want het was niet erg fotogeniek, maar wel erg lekker. Spinazie-feta-strudel met grieks gekruide, gebakken kipfilet.