Familiebezoek

Afgelopen week kwam mijn familie op visite in Brixen, dus heb ik mijzelf geen tijd gegund om ook nog eens uitgebreid te schrijven.
Op zaterdag kwamen ze aan en hebben we ´s avonds lekker tomatensoep met balletjes gegeten met z´n allen. Natuurlijk moest er ook een pestje gelegd worden, maar niet te lang, door de reis waren de kinderen best moe en moesten op tijd hun bedje in.

Zondag moederdag, eerst heb ik een heerlijk ontbijtje op bed gekregen; croissant, verse aardbeien, thee en versgeperste sinaasappelsap. Heeeeeerlijk!
Het weer werkte mee, dus om 10.00 uur stonden we bij de familie op de stoep om met z´n allen naar Familieland te gaan.
Altijd leuk daar. De nieuwe attractie werd nog getest en daaruit bleek dat de motoren die gebruikt worden nog niet sterk genoeg zijn, dus er moest met de hand aangeduwd worden. Dat blijft de charme van het park, het gaat allemaal rustig aan omdat de baas alles zelf maakt en test. Zo kan het zijn dat het gewoon drie jaar duurt voordat een attractie uiteindelijk is, zoals hij moet zijn.
We begonnen met een ritje in het treintje, waarna we in de krokodillen zijn gegaan. Altijd lol en ons jongste nichtje durfde met haar liefste tante (ik dus) ook best in dat enge ding.

natuurlijk waren wij niet de enigen die hier in gingen, op oma en Alona na, is iedereen er in geweest.

We zijn ook weer met z´n achten op de familieschommel geweest, de schommelboot, het springkussen, de achtbaan, de glijbanen, de waterbaan, we hebben ze allemaal uitgeprobeerd.

 Ikzelf ben dan weer niet in de waterbaan geweest, maar heb daar wel een paar foto´s kunnen maken.

Joris, Marieke en ik zijn ook alledrie nog van de Teufelsrutsche gegaan. Dat is een glijbaan waar je echt stijl naar beneden duikt. Joris moest er natuurlijk meteen tien keer af, Marieke hield het bij 1 keer en ik heb me er twee keer aan gewaagd. Ik was nog nooit van deze glijbaan afgeweest omdat ik het eigenlijk altijd een beetje te eng vond, maar dit keer heb ik gewoon alle moed bijeen geraapt en heb het toch gedaan. Naar mijn mening hartstikke de moeite waard.

Uiteindelijk bleek het goed dat ik voor zowel Joris als Sabine een extra set kleding mee had genomen, er waren zoveel kinderen nat geworden van de wildwaterbaan dat we alles goed konden gebruiken.

Rond kwart voor vier zijn we weer naar huis gegaan, de meesten waren helemaal af en het begon wat te regenen. Na een ijsje zijn we dan ook weer in de auto´s naar Brixen gestapt.

´s Avonds heerlijk gegeten bij Brixnerwirt, waar we gelukkig nog twee tafels konden krijgen. Ze hadden daar weer een busgezelschap en dan zit het daar altijd flink vol. Na me maandenlang heel netjes te hebben gehouden, heb ik mezelf een heerlijke ijscoupe gegund. Tjonge jonge wat is dat lekker zeg. Ik kan er wat dat betreft weer even tegenaan.

Maandag was voor ons natuurlijk weer een gewone dag, dus daarover is ook niets bijzonders te vertellen. Woensdagmiddag waren allebei de kinderen lekker op tijd thuis en zijn na het middageten met de rest van de familie meegegaan naar Schloss Tratzberg. Paul had nog wat klantenafspraken staan en ik had nog het een en ander aan vertaalwerk liggen wat ik graag wilde doen, dus wij zijn niet meegeweest. Maar eerlijk is eerlijk ik kan een bezoekje alleen maar aanraden.

De kinderen zijn ook nog een nachtje met z´n allen bij elkaar blijven slapen. Met wat passen en meten konden ze met z´n zessen op 1 kamer, wat natuurlijk prachtig was. Joris was de volgende ochtend wel meteen stinkchagerijnig, want die meiden houden hun klep natuurlijk niet en hij wil slapen.....
Ook hebben we nog een dagje Kimberley en Myrthe bij ons op bezoek gehad, het weer werkte niet mee en ze vonden het wel gezellig om met Sabine en Joris te spelen. Helemaal goed natuurlijk.

Vrijdag kwam de hele bups bij ons eten, zodat zij op de laatste dag tenminste geen last hadden van afwas, restjes enzovoorts.
We hadden bij de slager kalfsschnitzel gehaald, deze met een laag versgeraspte parmezaanse kaas gepaneerd, daarbij een flinke salade met buffelmozarella, penne met een pesto-sausje en toe een bak joghurt met vers fruit. We hebben gemerkt dat we met het erbij halen van onze terrastafel precies 14 mensen in onze kamer kwijtkunnen. Was wel grappig moet ik zeggen en tevens is het erg prettig dat we zo´n grote keuken hebben. Ook de spullen van 14 mensen kun je nog makkelijk kwijt.

Voordat we het wisten was de week alweer voorbij en dat is mooi, dat betekent dat het gezellig was.

De familie was trouwens amper weg toen ik weer last begon te krijgen van de maandelijkse onzin. Gisteren was ik totaal gevloerd, vandaag ging het gelukkig alweer wat beter. Het blijft jammer dat ik zo´n last van m´n bekken blijf houden tijdens die dagen, maar goed, dan heb ik wat extra tijd om wat te liggen lezen.

Op dit ogenblik schijnt er weer een klein waterig zonnetje, ik denk dat ik maar ga kijken of ik nog even op het terras kan zitten, want de afgelopen dagen was het echt slecht weer (vandaag ook niet toppie, maar het is tenminste zo nu en dan droog).

Tot de volgende keer maar weer!