Sorry geen vakantieverslag

Probeer al de hele tijd, tijd te maken voor een verslagje van onze vakantie, maar ik heb helemaal geen zin in het uitzoekwerk.
Heel kort dan een geschreven verslagje van onze vakantie in Kärnten en de afgelopen week.

Meteen toen de kinderen uit school kwamen, zijn we naar de Keutschachersee gereden. Je doet er normaalgesproken zo´n vier uur over om daar te komen, maar wij hebben er wat langer over gedaan.
Het was een prachtige dag (9 juli) en onze eerste stop hebben we dan ook meteen over de Pass Thurn gemaakt op een parkeerplaatsje met een prachtig uitzicht over de Hohe Tauern.
Daarna doorgereden naar Bad Gastein waar we de autotrein naar Mallnitz hebben genomen. Een hele nieuwe belevenis voor ons allemaal en we waren vrijwel net zo duur uit als dat we een vignet hadden moeten kopen en voor de tunnel hadden moeten betalen. En wij hadden doordat we deze route namen GEEN file!
Later op een leuk plekje weer gaan zitten voor het tussen de middag eten (we hadden lekker broodjes met omelet mee, voor ons bestaat er vrijwel niets anders dat ons echt in vakantiestemming laat zijn). In Spittal an der Drau voor Joris en Paul nieuwe schoenen gekocht en voor Sabine een leuk jurkje, waarna we serieus het laatste stuk gingen rijden.
Aangekomen op de camping meteen onze spullen in de caravan met mooie grote voortent gestald en a la seconde het water ingedoken. Na verloop van tijd was ik weer genoeg afgekoeld, de kinderen en Paul hebben het natuurlijk wat langer uitgehouden. Voor het avondeten zijn we naar Velden gereden, waar we bij een grillrestaurant aan het water nog een tafeltje direct aan de Wörthersee kregen. Lekker gegeten en ook nog redelijk geprijsd (in tegenstelling tot het restaurant dat er meteen naast lag en een stuk duurder was, maar wel met live-muziek...).
De kinderen zijn toen we terugkwamen natuurlijk nog even gaan zwemmen en om half tien hebben we onze luikjes dicht gedaan, zo´n lange reis is best vermoeiend.

Daar we in een hittegolf terecht waren gekomen, hebben we niet heel veel meer gedaan dan in het meer zwemmen, maar we hebben het toch nog gered om op een middag de dierentuin van Rosenegg te bewonderen. Dat was ook heel leuk om te doen, alleen eigenlijk iets te warm. Voor de dieren was het ook veel te warm, dus die lagen allemaal voor pampus. Erg leuk was dat er op het hertenterrein allemaal poeltjes zijn, waar de dieren dan ook met z´n allen uitgebreid gebruik van maakten.

Ook zijn we nog op een avond naar de uitzichtstoren gereden, waar we een fantastisch uitzicht hadden over zowel de Wörthersee als de Keutschachersee en natuurlijk de rest van het landschap er om heen. De kinderen en ik hebben zo´n drie kwartier daar boven doorgebracht en het is dat de toren ging sluiten, anders hadden we nog wel langer kunnen rondkijken (en uitwaaien, daar boven was het tenminste koel).

Een wandelingetje op de onderliggende berg beloonde ons een andere dag met een ruine. Een oude toren van de verdedigingsburcht zo te zien. Daarnaast ook nog een kerkje dat natuurlijk wel goed onderhouden was. Helaas zat de kerk op slot, maar we hebben de binnenkant nog kunnen bewonderen omdat om 12 uur de klokkenluider kwam om nog handmatig de klok te luiden. Ook weer erg leuk om mee te maken.

Op Sabine haar verjaardag hebben we alles gedaan waar zij zin in had. Dus ontbeten met joghurt met fruit (deden we toch al elke dag), tussen de middag had ze gekozen voor tortellini met een ham-roomsaus en verder wilde ze gewoon de hele dag lekker op de camping rondhangen en heel veel zwemmen.
Natuurlijk aan het einde van de dag nog een ijsje en als slagroom op dat ijsje gingen Paul en Sabine nachtzwemmen. Het was buiten nog redelijk te doen en het water was nog zaaaalig. Na het zwemmen snel terug naar de caravan om af te drogen en nog even heerlijk buiten nagezeten.

Dan zouden we eigenlijk tot zondag blijven, maar voor zaterdagnacht was er zwaar onweer voorspeld. Met in het achterhoofd dat we op zondag om uiterlijk 10.00 uur uit de caravan moesten zijn en het feit dat onweer bij de kinderen toch nog steeds angst voor een overstroming oproept, hebben we besloten zaterdag naar huis te gaan. We hebben gewoon lekker rustig aan gedaan en zijn uiteindelijk om 17.00 uur vertrokken.
Ook de terugweg weer de autotrein genomen en zo de ruim twee uur wachten bij de Tauerntunnel weer mooi omzeild.

De afgelopen week rustig aan weer begonnen, de eerste paar dagen ook nog niet veel werk voor Paul, dus het leek wel op een half soort extra vakantieweekje.
Ik ben woensdagochtend lekker gaan wandelen, wilde zo graag de kreuzweg eens lopen en dat heb ik dus ook gedaan. Heel maf, we hebben wel vaker een stukje over de kreuzweg gewandeld, maar nog nooit helemaal. Het is een mooi pad en heeft alles wat ik leuk vind aan bergwandelen: mooie uitzichten, kleine paadjes, open vlaktes, bossen, modderige paadjes waar je echt wat moeite moet doen om er fatsoenlijk overheen te komen, prachtige beekjes en plekjes waar je je helemaal alleen op de wereld waant.
Als afsluiting ben ik nog even gezellig bij Kees van Ekeren langsgewandeld die dit jaar de Brixenbachalm pacht en heb daar onder het genot van een Almdudler nog even gezellig zitten kletsen.

Zondag had Paul het idee omgevat om met z´n allen te gaan wandelen. Het weer was er niet erg naar, maar het was in ieder geval nog droog. We gingen bij ons achter de berg op en hadden natuurlijk onze lunch meegenomen. Op een bepaald moment waren we richting Adlhof aan het gaan toen de regenwolken begonnen te komen en we toch maar weer terug gingen. Op een bankje onder een paar flinke bomen lekker zitten eten en zo geen last gehad van de spetters die naar beneden kwamen. Toen het weer droog was weer verder gegaan en het laatste stukje gingen we door het bos.
Daarbij kwamen we langs frambozenstruiken waar de rijpe frambozen aanhingen, dus daar hebben we een bakje vol van geplukt (toch handig die bakje om je eten in mee te nemen) en ook een bakje vol met bosbessen ging mee naar huis.
Van de bosbessen heb ik thuis meteen moosbeernocken (drie in de pannetjes, maar in plaats van met appel en rozijnen dus met heel veel bosbesjes) gebakken, die binnen de kortste keren op waren. De frambozen heeft Paul gebruikt om een heerlijke frambozenjoghurt te maken die we de volgende ochtend hebben opgegeten. Er blijft toch weinig lekkerder dan zelf geplukt fruit verwerken en natuurlijk opeten!