Waar blijft nou toch mijn "runners high"?

Ik ben nu al maanden aan het trainen op ons cardio-trainings apparaat en daarop train ik 3x in de week een uur. Nu heb ik al vaker gehoord dat je als je hardloopt (en dat doe ik echt wel hoor op dat ding) je een soort van "runners high" zou moeten krijgen, een soort van geluksgevoel of iets dergelijks als je loopt.
Helaas heb ik dat nog nooit gehad. Ik sta elke keer weer op dat ding, puur omdat mijn verstand weet dat het goed voor me is, maar nou niet omdat ik me er zo lekker bij voel. Wat ik wel merk, is dat ik sneller herstel. In het begin moest ik na een half uurtje training eerst 5 tot 10 minuten zitten voordat ik weer wat kon doen; toen ik voor het eerst een uur trainde, kon je me het komende half uur best aanspreken, maar ik had niet eens door dat je er stond; momenteel stap ik na een uur het apparaat af, doe de was over van de wasmachine naar de droger en loop zonder te puffen de trappen weer op naar de badkamer. Dat kon ik in het begin echt niet. Maar dat "runners high" zit me dwars. Waarom heb ik dat nou toch niet? Net het enige dat me misschien iets positiever zou kunnen maken over hardlopen, gaat aan mijn lijf voorbij.

De andere training die ik doe (je weet wel de training voor de 100 push-ups, 200 sit-ups en 200 squats), vind ik daarentegen wel leuk. Ondanks het feit dat ik het niet al te best doe bij de push-ups en ik van de sit-ups op zaterdagavond zo´n spierpijn in m´n buik had dat ik niet goed meer wist hoe ik m´n lijf moest houden. Dat vind ik dus wel leuk. Als ik die oefeningen gedaan heb, voel ik me moe, maar wel heel lekker. Ik kan ook al merken dat ik een klein beetje sterker ben geworden en dat doet een mens echt wel goed.

Zodadelijk ga ik mezelf weer naar het cardio apparaat toe bewegen. Ik wil voor 10 uur klaar zijn met zowel de training als het douchen en dat betekent dat ik echt uiterlijk om half negen op het apparaat moet staan.

Dit weekend stond in het teken van de familie. Eerst het afscheid van mijn familie en vervolgens het verwelkomen van Paul zijn ouders. Wel heel gezellig moet ik zeggen.

Wat het weer betreft was de afgelopen week helemaal fantastisch, echt prachtig mooi herfstweer met overdag in de zon het gevoel dat het zomer was. ´s Ochtends en ´s avonds wist je wel beter :)
Nu is het al een paar dagen koud en Paul heeft vanochtend de verwarming weer aan gezet. Ik heb nog genoeg aan een dikke trui, maar hij krijgt het toch echt te koud in z´n buro. Ach, zo langzamerhand mag het ook wel weer natuurlijk. We gaan toch hard naar oktober toe en dan zetten zelfs de echte die-hard oostenrijkers hun hoofdverwarming weer aan.

Voor de statistiek en de nieuwsgierige lezertjes zal ik nog even opschrijven wat de stand is van mijn oefenpraktijken, dan kunnen jullie zien hoever ik ben met het behalen van mijn 6-weekse-doel:

push-ups (lichtste programma):
set 1: 4
set 2: 5
set 3: 4
set 4: 4
set 5: max (tenminste 5) hier kwam ik ook echt niet verder dan 5


sit-ups (zwaarste programma):
set 1: 17
set 2: 22
set 3: 14
set 4: 14
set 5: max (tenminste 20) hier kwam ik bij 34

squats (middelzwaar programma):
set 1: 11
set 2: 13
set 3: 10
set 4: 10
set 5: max (tenminste 18) hier kwam ik bij 22