Vertegenwoordiger

Het nieuws vanaf de Buchberg:
Door onze Trafikant (sigarenboer) is Paul aanbevolen bij een bedrijf uit Wenen dat kassasystemen ontwikkelt en daarbij gespecialiseerd is op de trafikanten en de kleine handel.
Paul had al het een en ander telefonisch doorgesproken en afgelopen woensdag had hij een afspraak met de man in een wegrestaurant bij Salzburg in de buurt (Mondsee, vreselijk duur, privé zullen we er nooit heen gaan). Paul wilde graag dat ik ook meeging, want behalve het installeren van de systemen, is het de bedoeling dat de vertegenwoordigers de afnemers ook inscholen en dat is toch meer mijn ding.
We hadden besloten dat we er een leuk dagje van zouden maken, dus Joris ook mee en na de afspraak stond voor ons een middagje Salzburg op het programma.
We hadden tussen 10.00 uur en 10.30 uur afgesproken, maar waren er natuurlijk weer wat te vroeg. Helmut was ook ietsje vroeger dus ons gesprek begon al om tien voor tien. We hadden een uurtje tot anderhalf uur ingeplanned, maar het was uiteindelijk 12.45 uur toen we uitgepraat waren. Erg interessant en de verdiensten zijn ook aardig, dus we gaan het er op wagen.

Daarna in een goede stemming naar Salzburg gereden, waar we pas een uur later een parkeerplaatsje hadden bemachtigd. Tjonge jonge, het leek wel een zaterdag zo vreselijk druk als het daar was.
Eerst hebben we de Mirabel-tuinen bewonderd:

Wij blijven ze erg mooi vinden om te zien en hebben natuurlijk ook nog even wat tijd bij de fontein in het midden doorgebracht.

Vervolgens kwamen we bij een gefotografeerd panorama van Salzburg. Daar stond een zeer enthousiaste Salzburger die ons er alles over kon vertellen, ook dat de foto in mei gemaakt was tegen een uur of vier ´s middags. De man klimt ook elke avond nog naar een bepaald punt in de stad, waar hij dan geniet van de zonsondergang. Zo leuk, mensen die helemaal gek zijn van hun stad, op zijn aanraden zijn we ook naar het geschilderde panorama geweest. Voor 4 euro nog eens heel erg genoten van allerlei schilderijen en vooral het panorama.  Joris wilde ook graag naar het grote schaakspel in de binnenstad en was eigenlijk een beetje teleurgesteld dat hij er zelf niet mee kon spelen omdat er al andere mensen aan het spelen waren. Ach, gewoon even een lekker ijsje gekocht ( € 1,10 per bol, maar dan was het ook echt heel goed) en naar de Asiatische winkel vlakbij onze parkeergarage gewandeld. Daar hebben we het een en ander ingeslagen en daarna richting huis gereden.

Het kostte ook weer aardig wat tijd om Salzburg te verlaten, maar daarna ging het doorrijden redelijk. Uiteindelijk zijn kwamen we tegen een uur of zeven in Kitzbühel aan, waar we bij het Asia restaurant zijn gaan eten. We waren er helaas de enige gasten en begrijpen daar echt geen sikkepit van. Het eten is er altijd vers en goed, de bediening hartstikke vriendelijk en het is goed geprijsd. Joris en ik kozen ervoor om met stokjes te eten, wat veel bewondering bij de bediening opriep (voor Joris natuurlijk.....snif, nooit voor mij..). Omdat het restaurant vijf jaar bestaat (heel leuk, dat is net zo lang als wij hier zijn en we komen er ook al die jaren al), kregen we als kadootje allemaal een setje eetstokjes en een flesje pruimenwijn.

Donderdag hebben we weer hard gewerkt om de achterstand van woensdag in te lopen en dat ging ook heel lekker.

Vrijdagochtend werd Paul opgebeld door de man van de kassasystemen of hij maar even contact op wilde nemen met een winkelier in Innsbruck, want die heeft interesse in een kassasysteem. Natuurlijk, alleen zijn we nog niet ingeschoold.... Maar goed, een aanbieding kunnen we in samenwerking met het hoofdkantoor natuurlijk altijd maken en achteraf gezien blijkt dat we het helemaal niet verkeerd hebben gedaan voor vrijwel ongeinformeerde nieuwe vertegenwoordigers.

Verder heb ik de site van de Kitzbuehel-Alpen weer helemaal vertaald en vrijgegeven. Als het goed is, staat dat er maandag op.

Ook kwam de familie Vullings van de camping nog even gezellig buurten, altijd leuk moet ik zeggen. Ik blijf toch goede herinneringen hebben aan mijn tijd daarzo.

Vandaag heeft Paul eerst nog wat klanten geholpen, ik heb de sites van de camping en het resort weer op orde gebracht (engels en nederlands moest nog even bijgewerkt worden) en daarna zijn we naar de Obi in Wörgl gereden. We hadden vanuit 2009 nog een tegoedbon staan van een kleine 164 euro en daar ik we eigenlijk allebei in een koopbui waren, vonden we het een goed idee om dat geld dan uit te geven.

We hebben een handmaaimachine gekocht (die komt over een week of twee), want om nu steeds die van de buurman te lenen, is ook zowat. Van het geld dat toen nog overbleef hebben we plantjes gekocht voor ons muurtje aan de achterkant. Die ziet er nu weer een stukje mooier uit.

Uiteindelijk hebben we 6 euro bij moeten betalen en hebben toch de koopkick gehad die we even "nodig" hadden. Ik heb ook een kortingsbon voor 4 Euro bij de Hervis, maar daar zagen we zo snel niets dat we nodig hadden dus die zit nog gewoon in m´n portemonnee. Om nou iets te gaan kopen dat we niet nodig hebben, is zoiets stoms, we hebben nog genoeg spullen in huis.

Op de terugweg nog even bij de Hofer gestopt voor de weekboodschappen en toen waren we er weer helemaal klaar voor. Verder gewoon genoten van een fijne middag; nog wat klusjes gedaan en om vijf uur ben ik met het eten begonnen.

Vandaag aten we indiaas: pappadums en gefrituurde mie met een gerecht van varkensvlees met mangold, lente-ui, ui in scherpe bonen - kokosmelksaus. Daarbij hadden we nog romano-sla en heel dun gesneden komkommer. De pappadums hadden we in de asia-winkel gekocht en hoefden alleen nog even kort afgebakken te worden en ook de scherpe bonensaus kwam daar vandaan. De pepers sloegen je al tegemoet als je er aan rook, dus ik besloot ter plekke om er ook een hoeveelheid kokosmelk doorheen te roeren.

En jawel het was weer gelukt, alsof er een engeltje op je tong pi.....

Nog 2 nachtjes en dan komt Sabine weer thuis. We missen haar en vooral Joris is heel erg aan het aftellen, die mist z´n grote zus verschrikkelijk.