Schloss Schwerin

De dag na aankomst, zijn we op aanraden van twee gasten van Ferienhaus am Brixenbachl in Brixen, naar Schloss Schwerin gegaan.
Ze hadden niets teveel gezegd, het is een pracht van een bouwwerk.

Er stond wel een beetje vreemd soldaatje op wacht, maar hij was wel aardig, dus we hebben hem maar meegenomen.

Nadat we een kaartje hadden gekocht (met een extra kaartje om, zonder flitslicht, te mogen fotograferen) moest je een hal in met een flinke wenteltrap, waar je naar de eerste tentoonstellingsverdieping kon lopen.

De traptreden waren laag en behoorlijk diep. Waarschijnlijk omdat de dames in die tijd met zulke gigantische jurken rondliepen. Het kasteel is erg goed onderhouden, in een deel ervan zitten de provinciale staten. Daar zijn we trouwens niet in geweest, we hadden genoeg aan het bewonderen van de ruimtes van de koninklijke familie. We hebben genoten van een aantal prachtige plafonds, waarvan dit er slechts eentje was.

Er waren ook een aantal prachtige parketbodems te vinden, waaronder deze in de bibliotheek.

De officiële ontvangstzaal was ook meer dan indrukwekkend. Zoals te zien, waren alle wapens van de grondgebieden vertegenwoordigd, de deuren waren prachtig uitgesneden en verguld, gigantische marmerzuilen en een vloermozaiek met verschillende edelstenen waren te zien. Echt een plaatje en heel duidelijk gebouwd om de bezoeker de macht van de koning/keizer te laten voelen.

 Na een paar mooie uurtjes kregen we toch wat trek en zijn de kasteeltuin ingelopen waar we een bankje vonden. Daar konden we lekker wat drinken en een klein hapje eten. Ondanks het onbestendige weer ook heerlijk om te doen.

 Daarna hebben we het deel van de kasteeltuin direct aan het kasteel grenzend nog uitgebreid bekeken. Ook hier weer teveel moois om allemaal op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen, maar dit beeld mag wat mij betreft niet ontbreken. Erg mooi gegoten.

Nadat we al deze indrukken op hadden gedaan, zijn we ook nog de stad ingegaan. Bij een heel klein shoarma zaakje (er konden ongeveer 6 mensen in staan) een soort turks pizzabrood gekocht, gevuld met shoarma of gehakt. Nu was de hoeveelheid vlees niet om over naar huis te schrijven, niet slecht maar ook niet goed, maar de hoeveelheid salade die er ook in werd gerold, die loog er niet om! Voor 4 euro per persoon hadden we er een hele gezonde maaltijd aan.
Later kwamen we er achter dat deze hoeveelheid salade in deze streek best wel normaal is. En zoals gezegd, veel kosten doet het niet!

Op de terugweg naar ons stationnetje waren we met z´n allen nog best vol van alle indrukken. We zijn nog snel in de supermarkt wat voor het avondeten gaan kopen en toen vertrokken naar ons logeeradres. Waar we ´s avonds werden getracteerd op onverwacht bezoek....

Deze kleine kwam elke avond tegen de schemering heerlijk bij ons klavertjes snoepen. En daar ze op afstand aan mensen gewend is, was ze ook niet bang als we wat geluid maakten. Op een bepaald moment had ik haar nog niet eens gezien en ging ik buiten op het verhoogde terras aan de huiskamer zitten. Echt niet zo zachtjes zeg maar, toen ik haar ineens zag staan. Ze keek wel of ik niet op haar afkwam, maar toen ik op een stoel ging zitten, ging ze gewoon verder met grazen. Zo leuk!