In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, mei 19, 2016

Kleddernat

Het was maar goed dat ik op de wekker keek, toen ik op de slaapknop drukte, want anders had ik niet gemerkt dat ik de wekker blijkbaar al 2x op de slaapknop doorgedrukt had!
Uit bed gerold en vervolgens gezorgd dat Joris ontbijt kreeg (nou ja, dat pakte hij zelf), z´n brood voor school gemaakt en daarna uitgezwaaid.
Daarna gekeken waar dochterlief bleef, want die moest ook echt bijna weg. Voor haar een bak fruitsalade en wat pannenkoeken ingepakt, zodat ook zij naar school kon.

Om iets voor 8 uur zijn Paul en ik naar de garage gereden, want de auto moest nog een paar nieuwe remschijven en een grote beurt hebben. Dan zijn we blij met Sabine´s autootje, want Paul kan zo gewoon naar z´n klanten blijven gaan.
Toen nog een beetje in het huishouden gerommeld, de administratie gedaan en voor ik het wist mocht ik alweer naar de fysiotherapeute/osteopate. Dat is wel heerlijk hoor, want die onderrug van mij, die wil maar niet beter worden.

Thuisgekomen de weckpot met rabarber erbij gepakt voor de volgende stap:
een vanillestokje...

.. en wodka erbij ...
.. optoppen met water en even flink schudden



De vloeistof is al mooi roze! Nu moeten we geduld hebben. Volgens het recept moet ik nu 40 dagen lang elke dag schudden, dan het geheel zeven en overdoen in flessen. Vervolgens nog eens een aantal maanden op de fles laten narijpen, dus in het najaar kunnen we er pas van gaan genieten. Geeft niets met een beetje geluk is het dan des te lekkerder.

Afgelopen nacht heb ik ook de droogmachine weer laten draaien, want we hadden nog wat appels liggen die anders niet gegeten worden. En ik begrijp die mensen die dol zijn op gevulde weckpotten in hun keuken. Het staat natuurlijk veel leuker dan wanneer ik ze in een blik stop en je niets van die lekkere appelschijfjes ziet.

Tegen half twee belde Joris op. "Het regent zo hard en is koud, kan mamma thee voor me zetten?". Nou hadden Paul en ik dit al voorzien (meneer is eigenwijs en had vanochtend alleen een vest en geen jas aangetrokken, terwijl ik al had gewaarschuwd dat het zou gaan regenen), dus ik was al bezig met het zetten van een pot thee, terwijl Paul de kachel aanmaakte. Lekker een dekentje en droge kleding voor de kachel gelegd. Hij was kleddernat, dus dat was wel nodig :)


Even later mochten we de auto ook weer ophalen. In de tussentijd kon zoonlief mooi zijn huiswerk doen. Nu speelt hij (zoals vrijwel elke dag) het spel "Destiny" op de playstation en zit daarbij gezellig in het engels te kletsen met vriend George. George is een Roemeen die in Duitsland woont en die twee praten engels met elkaar. Altijd goed voor je talenkennis.

Helaas regende het continu door en het grijze weer kreeg me een beetje te pakken, waardoor ik nergens meer zin in had. Geluk bij een ongeluk was dat ik weliswaar geen zin had in koken, maar nog minder zin had in bedenken wat we dan zouden moeten afhalen/waar we zouden moeten gaan eten. Dus heb ik me aan het vooraf bedachte gehouden: pannenkoekentaart met een vulling van spinazie, selderij (tja er zat een flinke bos in de groentenkist en ik wist niet wat ik anders mee moest doen), ui, knoflook, zout, peper, nootmuskaat, bechamelsaus (zelfgemaakt) en wat roomkaas. Bovenop geraspte kaas en dat geheel nog even 20 minuten in de oven. Niets bijzonders, wel gewoon lekker.

Dochterlief was met giga buikpijn thuisgekomen (leuk hoor dat vrouw-zijn) en had ter verhoging van de feestvreugde (grijnz) ernstige behoefte aan chocola. Gelukkig voor haar (en ons) was de Billa nog open, dus daar hebben we goed gebruik van gemaakt.

Ondertussen zijn de halve finales van het darten bezig, Michael van Gerwen heeft zijn halve finale al gewonnen, nu spelen Phil Taylor en Gary Anderson tegen elkaar. Daarna nog de finale en daar kijken we vanavond lekker naar.