Ontploffende thermosflessen, lekker wandelen, taart, gastenpraatjes

O jee, al veel te lang niet meer geschreven en dat terwijl er weer van alles gebeurd is.

Om te beginnen, had Sabine een nieuwe thermosfles gekocht. Ze wil zo nu en dan graag eens wat warms te drinken mee naar school, dus dat is dan een goed idee. Nu stonk dat ding alleen verschrikkelijk en met uitspoelen alleen ging dat niet weg.
Dus had ik het briljante idee om er wat bakpoeder en azijn in te mikken om het zo schoon te krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Omdat het niet hoog genoeg opschuimde, deed ik de dop er op, schudde de fles zachtjes heen en weer en wilde hem weer leeg gieten. Alleen liet de dop zich er niet meer afdraaien. Mmmm, wat nu? Daar ik het gevoel had dat het ding zich vacuum had gezogen, bedacht ik me, dat als dat gebeurt bij een pot met groenten, je gewoon de dop even onder de warme kraan moet houden. Dat deed ik dus hierbij ook. Even later knalde de dop met een klap uit elkaar! De halve keuken onder een bakpoeder met azijnmengsel en een dochter en zoon met een hartverzakking.
Oeps...... Tja, de fles was achteraf gezien natuurlijk helemaal niet vacuum, maar de inhoud was uitgezet waardoor er zoveel kracht op de dop stond, dat we hem daardoor niet open konden krijgen.
De knal leek net een mini-uitvoering van het carbid-schieten, dat op het boerenland nog wel eens gedaan wordt. Ik vond het eigenlijk best grappig ;-)


Zondag 6 december zijn Paul, Joris en ik de schneckgasse wezen wandelen. Het leek wel herfst, maar aan de foto´s kun je zien dat er toch echt geen bladeren meer aan de bomen zitten. Hier een foto impressie.

Verder werd er natuurlijk vooral weer veel gewerkt. Alhoewel we op dinsdag 8 december vrij waren, want Maria Empfängnis is natuurlijk een grote feestdag hier. Paul ging die dag klussen in Haus Tirol en ik heb me op het maken van een kerstboom taart gestort.
Om 9 uur ´s ochtends begon ik met beslag maken en om half twaalf ´s avonds had ik de basisboom klaar. Woensdag, donderdag en ook vrijdag heb ik ook nog een stuk of wat uurtjes gefreubeld en vrijdagmiddag om iets na drie uur kon ik de boom afleveren bij de door mij gekozen gelukkigen. In dit geval het Tourismusverband in Brixen, omdat ik daar al ruim 8 jaar zaken mee doe.
De aanwezige dames waren er in ieder geval erg blij mee!

Het idee voor de boom komt uit het blad cakes & sugarcraft uit 2013, de engel uit deel 1 van het grote Wilton cake decoratie boek. Ik vond hem in ieder geval behoorlijk geslaagd en heb veel lol gehad aan het maken.

Na het afleveren van de boom zijn we snel met z´n allen naar Wörgl gereden, want het ziet er naar uit dat dit voorlopig even de laatste keer is dat we met z´n vieren naar de sauna kunnen. In verband met mijn werk gaat het waarschijnlijk heel lastig worden om dat binnenkort te realiseren.

Over mijn werk gesproken. Sinds afgelopen zaterdag hebben we weer gasten en ik heb al het nodige aan werk gehad. Eerst bleek op zaterdag de verwarming uit te zijn gevallen en nadat de verwarmingsmonteur langs was geweest om het probleem op te lossen, bleef het niet echt lekker gaan. Maar goed, toen mijn dienst om zes uur ´s avonds klaar was, leek het langzaam aan weer goed te gaan. Helaas werd ik om 9 uur ´s avonds gebeld door dezelfde gast, die zich aan alle kanten excuseerde dat hij me weer lastig moest vallen, maar nu bleek het warm water het niet meer te doen! Paul en ik zijn samen gegaan en hebben eerst in de stookruimte gekeken of daar alles goed was. Met de installatie leek het er in ieder geval goed uit te zien, we hadden alleen ergens een kleine lekkage, want er lag allemaal water op de vloer. We hadden dat euvel al vrij snel gevonden en dat had duidelijk geen haast, maar het probleem bij de gasten bleef natuurlijk wel. De verwarmingsmonteur had duidelijk geen zin meer, want die nam niet op, dus ik heb het appartement naast dat van de gasten geopend voor ze, zodat ze daar in ieder geval konden douchen. Er kwam daar warm water uit de kraan bij de wasbak, dus we hoopten dat de douche het dan ook wel zou doen.
Zondagochtend kwam de gast me vertellen dat hij zo´n 20 seconden warm water had gehad en het toen over was. Gelukkig kwam er ondertussen wel weer warm water uit de kraan.
De verwarmingsmonteur kwam gelukkig toch nog maar even langs op zondag en vooral toen hij hoorde dat het appartement daar beneden dezelfde problemen had gehad (dat kwamen ze me pas zondag ochtend vertellen, de schatten). Hij kon zo snel niets vinden, maar komt van de week toch nog een keer langs om het na te kijken.

Vandaag kwam een andere gast langs om te vertellen dat zijn tv´s het niet deden en ook de stoom-douche kabine maar niet wilde starten. Ik heb de huismeester daar langs gestuurd en volgens hem werkte alles zover hij het kon zien. Dus kwam er een mooi briefje met uitleg voor de gast, die ik vervolgens in het huisje neer legde.
Ik had vandaag eigenlijk van 8 tot 10 moeten werken, maar het werd uiteindelijk natuurlijk kwart over twaalf. Ach, zo bouw ik lekker overuren op, die kan ik dan in de rustige periode weer opnemen.
Helaas kon ik om kwart over 1 weer op komen draven. Het bleek dat de huismeester de schoonmaakster had buiten gesloten. Hij wist waarschijnlijk niet dat ze na de pauze nog terug zou komen. Gelukkig is het open maken van de deur snel gebeurd, dus zij kon weer aan de slag en ik naar huis.
Om drie uur mocht ik naar de fysiotherapeute en heerlijk doorgekneed kwam ik tegen vier uur weer thuis. Daar ik om vijf uur weer aan de slag moest, ging ik maar even heerlijk op de bank hangen om wat met Joris te kletsen. Die moest echter om half vijf met z´n vader mee om boodschappen te doen, dus had ik nog even een half uurtje voor mezelf. Dacht ik....
De mannen hadden hun hielen nog niet gelicht of ik werd weer gebeld door de gast uit het huisje waar de verwarming en de douche het op zaterdag niet deden! O jeeeeeeee.
Hij vertelde me meteen dat hij dit keer gelukkig geen problemen had, maar dat z´n benedenburen zichzelf hadden buitengesloten. Ik ben hard lachend meteen naar het werk gegaan, om de gasten uit hun lijden te verlossen. Ik riep al tegen de man "dat had mij kunnen overkomen", waardoor we gezellig lachend naar het appartement liepen.

Helaas helaas, kwam ook de meneer met de tv en stoomkabine die het niet deden weer langs. De stoomkabine gaf een fout-code (had de huismeester niet gezien), dus daar moet ik morgenochtend achteraan en ook de tv bleef maar zeggen dat "dienst niet beschikbaar" was.
Dus ik de tv-man bellen. Die kon me wel via de telefoon helpen, dus ik naar het appartement. Daar aangebeld, maar geen gehoor. Nog maar een keer en geklopt. Weer geen gehoor. Nou ja, dan maar naar binnen. M´n electronische sleutel wilde maar niet werken en weer niet en weer niet. Ondertussen belde de tv man me op m´n mobiel en uiteindelijk kreeg ik het appartement open. Er natuurlijk nooit bij nagedacht dat het wel heel vreemd is, dat ik er niet in kwam. Dus ik naar de tv en daar mee aan de slag, komt ineens de dame uit de badkamer gestiefeld "we zijn in de badkamer hoor". OEPS!!!!
Ze hadden de deur dus op slot, maar omdat mijn sleutel de hoofdsleutel is, kan ik ook in een van binnen afgesloten appartement komen! Daarom duurde het natuurlijk zo lang voordat ik er in kon.
Ik heb me logischerwijs geëxcuseerd en nadat we (de tv-man en ik) er achter waren gekomen dat we een satelliet-kaart missen, was ook deze avonddienst alweer ten einde.

Een mens maakt wat mee :-D