Onze belevenissen van de afgelopen 2 dagen

Wat is gaan emigreren toch ontzettend leuk. Gisteravond werden we in een winkel aangesproken door de tweelingzus van een buurvrouw van ons. Helemaal wild enthousiast over onze plannen en als iedereen die roept dat hij of zij bij ons komt logeren als we ons eigen pension hebben, ook echt komt, dan zitten we nog wel een jaartje of 2 vol vermoed ik.

Vanochtend waren we al weer vroeg op pad voor een atletiekwedstrijd van onze dochter. Vandaag moest ze hoogspringen (had ze nog nooit gedaan), 40 meter sprinten en verspringen. Ze was helemaal overstuur van het feit dat het met hoogspringen niet zo goed ging als ze had gehoopt, maar ja wat wil je. Ze wist niet eens hoe het moest, dus wij waren al apetrots dat ze over de eerste 2 hoogtes heen was gekomen! Bij het sprinten startte ze net niet helemaal snel genoeg, maar het is ook even iets anders om zo´n startpistool af te horen gaan dan om de juf ´klaar.....af´ te horen zeggen. Ook verspringen was even wennen. Maar ook dat ging haar voor zo´n eerste keer op een wedstrijd niet eens zo heel slecht af.
Al met al hartstikke leuk.
Toen snel terug naar Wieringerwerf om een patatje bij de snackbar te eten om het geheel te vieren en daarna snel door naar de intocht van Sinterklaas.
Om 16.00 uur was dat hele gebeuren ook weer afgelopen en zaten wij uitgeput op de bank bij te komen van zoveel emotie.
Voor Joris was het ook behoorlijk zwaar, want doordat we meteen door moesten naar de Sint had hij niet geslapen en dat was eventjes lastig voor onze kleine vent.

Om 18.00 uur zaten we net aan een grote pan groentensoep met ballen (die Paul had gemaakt) toen we werden gebeld. Een meneer of hij vanavond even mocht komen kijken.
Normaalgesproken altijd, maar nu echt niet. De kinderen zijn op en moesten toch echt vroeg naar bed en ook ik had echt niet meer de puf om nog ´eventjes´in 3 kwartier de puin van 2 dagen weg te werken. Helaas kon hij morgen niet (wij wel), maar hij komt in de loop van volgende week nog een keer langs, dat is ook leuk.

O ja, gisteren werd ik ook nog gebeld door een makelaar hier uit het dorp die onze advertentie op marktplaats had gezien en zich afvroeg of hij niet iets voor ons kon betekenen. Maar toen ik hem vertelde dat we al 4 kijkers (ja, je moet iets overdrijven bij die mensen) hadden gehad, vond hij dat toch ook al wel heel wat voor zo´n korte tijd en wilde hij wel over een maand terugbellen.
Na hem fijntjes uitgelegd te hebben dat wij dan toch echt op vakantie zijn en dat we nu ook niet weer zo´n gigantische haast hebben, hebben we afgesproken dat hij ons na de kerstvakantie nog even mag bellen, hihi. Ik hoop toch zo ontzettend dat wij ondertussen een voorlopig koopcontract hebben kunnen ondertekenen, dat zou toch wel heel tof zijn.
Ik weet namelijk echt niet wat zo´n makelaar voor ons zou kunnen betekenen, behalve dan dat we dan in de databank van Funda-makelaars terechtkomen. Afspraken maken, rondleiden en onderhandelen kunnen we per slot van rekening prima zelf.
Misschien toch maar eens kijken of ik in Oostenrijk de makelaars opleiding niet kan gaan doen