oh, wat zijn we romantisch vandaag...

Het weer is vandaag een ietsje minder dan de afgelopen dagen. Veel wolken en een mager zonnetje (alhoewel die nu om 11.00 uur wat meer begint door te breken).
Vandaag voor ons een belangrijke dag omdat we nu spijkers met koppen willen slaan voor wat betreft het appartement die we willen huren. We willen het echt graag hebben, maar niet tegen elke prijs, dus hopelijk werken de eigenaren een beetje mee.

Verder heb ik net de rits van de voortent die ik aan het maken was afgemaakt. Daar gaat toch ook weer meer tijd inzitten dan je van tevoren denkt. Toch weer een uur aan het naaien geweest, maar goed het ding kan tenminste weer dicht en da’s wel belangrijk zullen we maar zeggen.

Dan ga ik nu de skiverrichtingen van zoonlief en de snowboardcapriolen van dochterlief bekijken. Na onze onderhandelingen van vanmiddag schrijf ik gewoon weer lekker verder.
<……>
Sabine gaat al een stuk lekkerder naar beneden op het snowboard, alhoewel ze een flinke val heeft gemaakt doordat ze in een scheur terecht kwam. Die heeft morgen een flinke blauwe bil vrees ik.
Verder zijn we naar de verhuurder van het appartement geweest en helaas helaas, pindakaas, hij heeft mensen die het vanaf nu willen huren van ‘m. Hij heeft het appartement nog even vastgehouden voor ons om te horen of we het nu voor de volle prijs van ‘m willen huren of niet. Hij had eigenlijk ook wel door dat we dat niet willen omdat we geen volle prijs willen betalen voor een huis waar we niet eens in wonen.
We hebben nu de afspraak gemaakt dat we hem eind juni, begin juli nog even bellen om te horen of die mensen er nog in zitten. Het zijn nl. een stel duitsers die hier werken en eigenlijk op zoek zijn naar iets voor zichzelf. Hij heeft dus geen idee hoelang die gasten het willen huren dus wij moeten maar hopen dat het zichzelf oplost.
Nu hebben we altijd onze kennis met eigen pension achter de hand die ons wel tijdelijk een paar kamers tegen een vriendenprijs wil verhuren, dus dat is wel een fijn idee. En het scheelt natuurlijk toch geld. Normaalgesproken hadden we willen voorstellen dat we voor die 5 maanden 900 euro wilden betalen en die houden we nu natuurlijk toch mooi in onze zak.
Hoe een teleurstelling eigenlijk toch goed uitpakt (of hoe gedeeltelijk goed nieuws toch een teleurstelling is). Wel bijzonder om mee te maken en weer goed voor ons Duits.
Wij hebben vaak het idee dat wij helemaal niet goed Duits spreken, maar we maken ons tot nu toe nog steeds goed verstaanbaar en kunnen de mensen meestal ook prima verstaan dus het valt eigenlijk best wel mee.

Om al deze zaken te verwerken, zit ik nu aan een heerlijk glaasje Mailberger Gutssekt. Echt heerlijk en lekker bubbelig. Buiten zakt de zon voorzichtig achter de bergen weg, de lichtblauwe lucht is een prachtige omlijsting voor het zachtgele licht, de ijspegels groeien langzaam langs het sneeuwdak omlaag en de sneeuw kraakt zachtjes als je er over loopt.
Zelfs een volslagen ijskoude pegel wordt hier nog romantisch van, jammer dat jullie er niet zijn, dan hadden jullie met me mee kunnen genieten.