En toen werd het mooi weer

Gisteravond een prachtige documentaire gezien over natuurpark de Kalkalpen. Als je dat toch ziet, dan ben je er toch wel een beetje trots op dat je in een land mag wonen met zo'n mooie natuur.
Daarentegen is de TIWAG (energieleverancier) bezig om in Tirol nieuwe gebieden om te vormen tot Stausee en daar wordt je minder blij van. Het is natuurlijk logisch dat ze hard zoeken naar een manier om op een milieuvriendelijke manier stroom op te wekken, maar in gebieden als het Ötztal en Pitztal zijn ze er minder blij mee. Daar willen ze prachtige dalen (weliswaar zonder bewoners) om gaan bouwen tot gigantische stuwmeren en dat is voor het toerisme in dat gebied een gigantische klap. Moeilijke problemen.

Verder weer gezellig met Paul een spelletje Catan gespeeld. Dit keer was het niet zo leuk, ik kon Paul verpletteren zonder dat hij ook maar enig verzet kon bieden. Winnen is erg leuk, maar op deze manier toch minder hoor.

We schrokken ons trouwens te pletter toen we zagen dat we nog maar iets meer dan 200 mb over hebben van onze limiet van 600 mb per maand. En we doen niet eens gekke dingen, maar MSN gaat bij mij voorlopig niet meer open en ook de internettijd gaat per dag heel ernstig omlaag. Wat die extra mb's kosten altijd erg veel.
Even geduld hebben, want volgende maand hebben we weer genoeg.

En vandaag was het dan eindelijk zover! Mooi weer! Jongens wat hebben we genoten. Vanochtend moest het wel nog even op gang komen, maar tussen de middag hebben we lekker buiten gegeten en daarvoor waren we boodschappen gaan doen (en dat doen we lopend), toen kregen we visite en hebben we heerlijk in het warme zonnetje gezeten. Dat werd alweer snel verruild voor de koele schaduw, want het was een beetje te warm :) Om half 5 werd er besloten dat we nog een stukje zouden gaan lopen en onze visite was zo vriendelijk om ons naar de Brixenbachalm te rijden, waar we van het werkelijk prachtige uitzicht hebben genoten. Ik was met de kinderen naar een stel jonge koeien gelopen en 1 van de koeien was helemaal gek van Sabine. Ze werd helemaal afgelikt (Joris en ik werden vakkundig genegeerd) en vervolgens probeerde mevrouw of meneer rund haar korte broek en t-shirt op te eten. We kwamen niet meer bij van het lachen, maar hebben toen besloten dat het wel even genoeg was geweest bij deze vriendelijke koe.
Bij de almhut wat gedronken en nog even gezellig met de pachteres van de hut zitten praten (m'n tirools is alweer wat beter geworden, ik begreep volledig wat ze zei, al verstond ik nog niet alles) en daarna weer (hoe luxe) naar beneden gereden, want we wisten niet zeker of de wolken boven ons hoofd hun vocht wel binnen zouden houden.
Onderaan de berg wel uitgestapt en het laatste stukje gelopen, maar voordat we bij ons doel (restaurant) waren nog wel 2x een uitstapje gemaakt naar de Brixenbach en daar lekker met stenen en water gespeeld.

Paul en Sabine waren samen aan de spareribs deze avond, ik had de mixed grill maar eens genomen en Joris had gewoon lekker worstjes. Toen nog een ijsje toe en wij hadden geen honger meer.

Kort samengevat hebben we vandaag een fantastische dag gehad, met vochtige oogjes staan genieten van deze prachtige omgeving en weer volop zin in de dag van morgen.
Het schijnt morgen namelijk weer vrij goed weer te worden en daar zaten we toch echt wel een beetje op te wachten.