Das gibt´s doch nicht!

Zoals iedereen wel zal begrijpen is koninginnedag hier een heel doodnormale dag en daar wij ons in zoverre ook niet meer met nederland verbonden voelen dat we het nodig vinden nationale feestdagen te vieren, waren er bij ons ook geen oranje etenswaren of iets van die strekking te vinden.

Joris had met vriendje Jan afgesproken, dus die kwam vanaf 14.00 uur heel gezellig bij ons spelen. Ik had nog een restje bosvruchtenmuesli liggen dat maar niet opkwam en had besloten om muffins te bakken. Had iets niet helemaal goed gedaan (had alleen nog maar glutenvrij meel die Sabine ooit had gekocht, dus een verhouding verkeerd) dus kreeg ze niet helemaal heel uit de vormpjes. Gelukkig smaakten ze prima dus daar was ik blij mee. En de kinderen ook.......ik had ze er eentje gegeven en de rest stond in de keuken op het rooster af te koelen. Zelf was ik weer lekker in het zonnetje aan het leren geslagen dus niet meer op de kinderen gelet. Sabine had voor drinken gezorgd en de twee mannen stonden heerlijk op de trampoline. Dacht ik. Ze bleken binnen aan het spelen te zijn en zo tegen half vijf kwam Jan me vertellen dat de muffins zo lekker waren dat hij er wel 3 gegeten had! hahaha, je lacht je toch te pletter. Ook Sabine bleek er 3 op te hebben en Joris had het met 1 1/2 gehad. Dus toen Jan z´n vader hem om 17.00 uur kwam ophalen, heb ik maar even gemeld dat het zou kunnen dat Jan niet veel honger meer had, hihihi. Fantastisch die kinderen! Dan vinden ze iets zo lekker en het staat nog op "tafel" dus dan mag je het pakken. Gelukkig maar dat ik niet al te vaak aan het bakken ben.

Sabine was weer naar de Schützen waar ze dit keer niet goed geschoten had, dus ze kwam wat mopperend thuis. Joris en ik hadden nog even lekker naar de tennissers gekeken. Zeker aan het begin van het seizoen altijd leuk, dan ben je dat gemep niet meer gewend.
Ook gemerkt dat de geluidswand om de trein toch wel een beetje functioneert, we konden door blijven praten toen er een goederentrein voorbij raasde en dat was zonder wand niet mogelijk. Gelukkig, we hadden al het idee dat het een duur maar nutteloos project was.

Paul was weer hard gaan lopen met Emiek en moest daarna nog even bij kennissen van ons langs. Kreeg daar het slechte nieuws te horen dat Nelli kanker onderaan haar kaak in de halsstreek heeft. Een deel kon weggesneden worden, maar een ander deel moet bestraald worden. Bah, dat is echt slecht nieuws. Nu maar hopen dat de bestraling werkt, want door de plaats waar het zit kan ze tijdens de bestraling niet eten of drinken en moet dus kunstmatig gevoed worden.

Verder een rustig avondje gehad en gewoon weer op tijd naar bed.

Vanochtend waren Joris, Sabine en Paul al vroeg uit bed. Ik lag nog heerlijk te slapen toen om 7 uur de bel ging... Ik denk nog: "welke mafketel staat er nu op een vrije dag om 7 uur voor de deur?", kijk op een gewone doordeweekse dag is dat niet zo vreemd, maar op een feestdag? Stonden daar 2 vriendelijke marketenderinnen van de muziekkapel. (Tja de rest had de bel niet gehoord dus ik moest eruit). Ik werd vriendelijk toe- of was het nu uitgelachen met de vraag of ik misschien al een schnapsje wilde :) Nou nee, maar ik haal wel even een kleine financiële bijdrage voor de moeite. Toen wilde ik natuurlijk weten waar de muziekkapel dan verstopt was, want ze stonden niet bij ons op het pleintje. Ja, die lopen langs de weg dus die kunnen jullie zo wel horen.
Nu ben ik natuurlijk mijn bed weer ingedoken, maar ja slapen lukt dan niet meer.
Om acht uur stond ik nog geen 2 waterstralen onder de douche toen Paul me eronderuit rukte met de mededeling dat de muziekkapel bij ons de oprit opkwam...
Bleek dat ze alleen even hun muziekstuk bij ons hadden afgespeeld en toen weer verder gingen. Waarschijnlijk moesten ze even opzij voor wat auto´s of zit ik me nu te bedenken, die meiden hebben het doorgegeven en wij kennen nogal wat mensen van de muziek dus misschien hebben ze het nog wel expres gedaan ook.

Verder een druilerige dag vandaag dus veel buiten zullen we wel niet gaan doen.
Ben net nog even naar de camping gereden om de broodbakmachine van m´n schoonouders te halen. We hebben geen brood gehaald en ik heb nog wel een pak zonnebloembroodmix staan, maar geen zin om zelf te kneden.
Buurman Rudi compleet verbaasd dat er zo´n machine bestaat. Ik heb hem de werking even uitgelegd en z´n mond viel echt compleet open van verbazing. Hij dacht eerst dat de machine alleen het kneed- en rijswerk uit handen neemt, maar toen ik vertelde dat de machine dan ook nog een het brood bakt, werd het de man teveel. "Das gibt´s doch nicht..."