En toen ging het ineens heel snel

Afgelopen week kwam onze voordeur eindelijk en is netjes gemonteerd.
We wilden graag een houten deur, dus die is er ook gekomen.


Een foto van onze dakramen had ik ook nog niet gemaakt dus ook daarvan een plaatje.


We hebben de laatste tijd weer van fantastisch weer mogen genieten, zo nu en dan een klein warmte-onweersbuitje maar voor de rest stralend. Dan is het uitzicht ondanks de bouwzooi die er nog staat, nog steeds prachtig.



Vanaf donderdag hebben we de tijd die we hadden zoveel mogelijk gebruikt voor het opruimen van het huis en het terras. Ook hebben Paul en ik het vloertje voor Joris zijn geheime kamertje gelegd, zodat het niet meer uit bouwplaten bestaat, maar netjes uit vloerdelen.
Ook een aantal middelen tegen de schimmel op het hout uitgeprobeerd in een donker hoekje, maar ik ben tot nu toe nog niet heel enthousiast over die twee.

Zaterdagavond hebben we heel gezellig met onze nieuwe bovenburen + familie gebarbecued. Het grappige is dat de zus van de bovenbuurvrouw samen met haar vriend na ons in dit huis gaat wonen. Ze willen graag met de familie bij elkaar wonen en hier is voor hun kids natuurlijk ook heerlijk veel speelruimte dus dat zien ze wel zitten. Wel hebben ze de huisbaas alvast verteld dat hij toch wel het een en ander zal moeten opknappen omdat de huur niet echt in verhouding is met het gebodene.... Wij zeggen niks... :)


Vanochtend kregen we telefoon van onze keukenleverancier dat hij woensdag de keuken zou komen brengen. Oeps en we hebben de woonverdieping nog niet eens gesausd!
Nadat ik het grootste deel van de huishoudelijke klussen en de administratie had gedaan (als je rond kwart over zes daarmee begint, dan ben je om 11 uur een heel eind) ben ik dan ook als de wiedeweerga in het huis gaan schilderen.

Joris kwam tegen twaalf uur ook, want hij had niemand thuis getroffen en dus maar even gebeld waar we waren.
Joris ging me helpen met het schilderen van de hoekjes, Paul heeft de bovenranden gedaan en ik de rest.


Natuurlijk moest Joris ook weer een foto maken van zijn favoriete onderwerp: zichzelf


Tegen half een is Paul weer naar huis gegaan om daar verder te gaan met zijn computerwerkzaamheden, terwijl Joris en ik zijn blijven schilderen/fotograferen.
Iets voor half twee werden we opgehaald voor het eten en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik de hele zondagmiddag heb staan voorkoken voor deze week, want nu hoefde Paul alleen maar macaroni te koken en de voorgemaakte saus op te warmen. Scheelt een hele hoop tijd.
Om twee uur weer naar het huis en om kwart voor zeven had ik de huiskamer/eetkamer/keuken klaar. Thuisgekomen bleken de kinderen nergens aanwezig te zijn, wij toch een beetje ongerust want we hadden gezegd dat ze om zes uur thuis moesten zijn en Sabine had haar mobieltje weer eens niet bij zich dus we konden ze ook niet bereiken.
Paul is snel naar het zwembad gereden, want daar waren ze naar toe, maar het zwembad was al om zes uur gesloten... Daarna is Paul een rondje door het dorp gereden, waarna hij naar het huis van het vriendinnetje is gegaan waar Sabine en Joris mee naar het zwembad gingen. Net toen hij daar voor de deur stond, kwamen de kinderen hier thuis binnenvallen en kon ik hem nog net bereiken voordat hij daar aanbelde.
Ik denk dat ik niet hoef te vertellen dat hier twee kinderen een ontzettende preek hebben gekregen!

Nadat we snel in de laatste zonnestralen van vandaag een broodje hadden gegeten, zijn we de kelder weer ingedoken want er lag alweer een was en administratie te wachten, terwijl Paul de voorbereidingen aan het doen is voor de grote bedrijfsverhuizing die hij vanaf woensdag moet gaan begeleiden.

Het gaat ineens heel snel allemaal!