Sabine is weer thuis :)

Wij dachten zaterdagochtend vooral niet te vroeg te vertrekken, zodat Sabine nog lekker veel tijd met haar nieuwe vriendinnen door kon brengen. Groot was dan ook onze verbazing toen ze om 9 uur al belde of we al eens onderweg waren.
Paul, Joris en ik hebben dus snel onze schoenen aangetrokken, zwemspullen in een tas gestopt, bij de Billa eten en drinken ingeslagen en toen als de wiedeweerga naar St Gilgen vertrokken.
Na een lange rit van een goede twee en een half uur, kwamen we aan bij het Jugendgästehaus waar de groep kinderen met hun koffers al op de ouders zaten te wachten. Vonden we een beetje vreemd, vooral omdat we vooraf hadden aangegeven dat Sabine nog bij de lunch van die dag zou zijn, maar volgens Sabine was er helemaal geen lunch. ?? Dan hebben we vast iets verkeerd begrepen.
Maar goed, onze dochter bleek in ieder geval te hebben geleerd dat je mascara en oogpotlood op kunt doen (hihi) en dat viel me ook meteen op. Ze moest ook nog even snel afscheid nemen van haar nieuwe vriendinnen en dat vond ze wel een beetje vreemd. Tja, als je een week samen hebt doorgebracht, dan is het toch ook wel weer een beetje raar als je dan afscheid moet nemen.

Om te vieren dat we onze dochter weer zagen, zijn we met Sabine een heel stuk om het meer gelopen naar een strandje wat Sabine wist, zodat er door degenen die dat wilden nog even lekker gezwommen kon worden.
Helaas waren er geen kleedhokjes of zoiets, dus ik heb me vermaakt met vanaf de kant toekijken. De rest kon zich nog vrij makkelijk onder een handdoek omkleden, dat is met een badpak toch wat lastiger.
Natuurlijk hebben we ook nog lekker gepicknickt en zo tegen half drie hebben we de tocht naar huis weer aanvaard, natuurlijk niet voordat we nog even bij de Spar naar binnen waren gelopen en daar drinken, snoep en ijs hadden gekocht.

´s Avonds was hier in Brixen het Bergleuchten, daar hadden we ons erg op verheugd. Helaas was Joris om zeven uur al bekaf en kon niets anders dan huilen. Die heb ik dan ook om kwart over zeven in z´n bed gelegd, waar hij uiteindelijk om kwart over acht in slaap viel. Ik ben toen maar lekker gaan lezen, terwijl Paul en Sabine een film zijn gaan kijken.
Toen om half tien de vuren werden aangestoken, regende het wel, maar ik heb toch even gekeken of ik Joris nog wakker kon maken. Die was niet (makkelijk) wakker te krijgen, dus heb ik lekker laten slapen. Paul en Sabine zijn om tien uur nog wel even in de auto gestapt om een rondje dal te doen, het was in het dorp ondanks de regen behoorlijk druk dus het feest was in ieder geval geslaagd.

Zondag hadden we verwacht een heerlijk rustig dagje te hebben, maar in verband met problemen vanwege het internet, zijn we uiteindelijk nog behoorlijk lang in de weer geweest. Wel gezellig bij onze campingvrienden dus dat was verder geen probleem. De kinderen kwamen ons tegen elf uur achterna en zijn om twaalf uur met de andere kinders naar het zwembad gegaan. Ondanks de beetje dreigende bewolking is het toch droog gebleven (op een plaatselijk buitje op de camping na) dus zijn ze heerlijk tot zes uur in het zwembad gebleven.
Nou ja, iedereen behalve Joris dan. Die kwam om half vijf binnenstappen. Hallo mamma! (Had hij geluk dat we weer thuis waren en niet nog op de camping). Er waren twee regendruppels gevallen en toen vond meneer het welletjes geweest.
Geen probleem, we zijn gewoon lekker samen met de frisbee gaan spelen.
´s Avonds hebben de mannen chinees gehaald in Kirchberg. Heerlijk met z´n negenen zitten smullen, maar helaas ging het bij Joris helemaal mis. Of het vanwege de moeiigheid was of dat het eten niet goed gevallen was, we weten het niet, maar hij heeft het er allemaal weer uitgegooid.
Sabine is snipverkouden en praat daardoor heel grappig, waar we haar natuurlijk lekker mee plagen.

Vandaag is lekker zo´n binnenzit dagje, waar de kinderen natuurlijk meteen gebruik van maken en fijn met de wii aan het spelen zijn.
Zelf wil ik vanmiddag het kleine ingangshalletje nog schilderen, zodat dat ook eindelijk eens klaar is en voor de rest moet er vooral veel was gedaan worden.
Zoals we altijd al zeggen: de tijd vliegt echt voorbij. Er zijn een hoop mensen die de 8 weken zomervakantie die wij hebben veel te lang vinden, maar van mij zouden ze nog langer mogen zijn. We hebben nu 4 weken achter de rug, maar als je me zegt dat het er maar 2 waren dan geloof ik dat eerder.

Dan ga ik me nu maar weer snel aan de was wijden.