November

Tjonge jonge, het is alweer november, wat vliegt de tijd!
De eerste sneeuw hebben we al een tijdje achter de rug en vannacht heeft het, nadat het eerst flink geregend heeft, ook alweer een laagje gesneeuwd. Centimetertje of 2 tot 3.
Voor mij had het nog niet gehoeven, maar voor de wintersport natuurlijk goed. Het ziet er goed uit, de ondergrond wordt al goed koud, waardoor de pistes straks sneller open kunnen en dat is voor de hele toeristenindustrie natuurlijk alleen maar goed te noemen.
We merken namelijk goed dat onze doelgroep minder geld te besteden heeft. In plaats van een week komen ze nog maar drie dagen, gaan minder uit eten, drinken minder drankjes enzovoorts, enzovoorts. Dus elk weekend dat er Duitsers even snel twee daagjes komen, is mooi meegenomen.

Hier vliegt de tijd als een straaljager voorbij. Ik ben nog steeds bijna hele dagen bezig met het uitzoeken van hobbyspullen en het inrichten van m´n winkeltje. Ben d´r flink gaar van, maar dan heb ik straks ook wat natuurlijk.
Wat ook veel tijd kost, is dat je nog "eventjes" een paar schroefjes, bakjes en weet ik veel watjes nodig hebt. Behalve dat het geld kost, moet je er toch ook weer op uit, wat zaterdag toch ook alweer 2 1/2 uur heeft gekost.

Gisteren scheen het zonnetje heerlijk en zijn we met het hele gezin even naar de camping gewandeld. We moesten voor opa nog even wat spulletjes in de voortent zetten en daar hadden we nu de tijd voor. De wandeling door het dorp is dan ook lekker ontspannend.

Als je naar de camping loopt, kom je langs een bord van restaurant Schmiedhäusl en daar zag ik een chateaubriand op de kaart staan. Duur, maar ontzettend lekker. Dus ik zeg tegen Paul dat ik daar eigenlijk wel zin in heb en we hadden allebei het idee dat we dan binnenkort maar eens langs moeten gaan.
De vrouw van de eigenaar is twee maanden terug aan kanker overleden, dus dan zouden we ook meteen kunnen vragen hoe het er nu mee gaat.
Ik denk dat de toonzetting van dit bericht al duidelijk maakt, dat dat dus niet meer gaat..... Gisteravond las Paul op facebook een mededeling van een dorpsgenote dat sommige mensen wel heel zwaar geraakt worden. Hij begreep het niet en kijkt daarom op de site van de Trauerhilfe. En daar ziet hij staan dat Hubert (van Schmiedhäusl) zaterdag onverwacht is overleden! Hubert was pas 61, dus het kwam totaal onverwacht. Je kunt je niet voorstelling hoe zwaar dit voor de kinderen moet zijn. Eerst mamma na een lange strijd tegen kanker verliezen en twee maanden later gaat je vader ook.
We kennen de familie vrij goed en zijn er dus behoorlijk kapot van.
Vrijdag weer een begrafenis....