gezellig weekend

Het weekend is weer omgevlogen.
Vrijdagmiddag heb ik eerst de "tuin" eens onder handen genomen. 25 m² is natuurlijk niet veel, maar het moet toch gemaaid worden en de dode struik moest er uit. Sommig gras was zo hoog geworden dat het niet meer met de grasmaaier ging, dus dat het ik met de hand geknipt.
De balkonbloemen waren ook meer dood dan levend, dus ook die heb ik naar beneden gebracht.
Wat zaken teruggesnoeid, waarna we 2 grote volle vuilniszakken en de 3 bloembakken klaar hadden staan.
Die hebben Paul en ik zaterdagochtend naar het composteerbedrijf in Westendorf gebracht, waarna we ook nog snel even boodschappen hebben gedaan.

Thuis ben ik me vervolgens gaan omkleden in mijn dirndl-jurk, want het was weer tijd voor de almabtrieb. De koeien worden in een feestelijke processie terug naar de weide gevoerd om te vieren dat ze de almzomer zonder grote ongelukken zijn doorgekomen.
Helaas was er maar 1 boer met 13 koeien onderweg, de rest van de boeren wilde de koeien nog helemaal niet naar beneden halen. Het gras hier in het dal is na de laatste keer maaien nog niet hoog genoeg. Slechte communicatie tussen het tourismusverband en degenen die het echte werk moeten doen, zullen we maar zeggen.
Gezellig was het wel, we waren om ongeveer 1 uur op het dorpsplein en gingen pas om vijf uur weer naar huis.

Zondag lekker uitgeslapen en verder vooral genoten van het heerlijke zonnetje.
´s Middags zijn Paul en ik nog even naar de camping geweest om de satelliet-receiver van de familie weer aan te sluiten en de luiken omhoog te rollen.
Daarna zijn we met z´n tweetjes (de kinderen wilden liever op de laptop een spelletje doen) naar de Brixenbachalm gereden. Daar kwamen we nog wat bekenden uit het dorp tegen, waarmee we een glaasje (limonade) hebben gedronken en gezellig even hebben zitten kletsen.
Niet al te lang nadat we weer thuis waren, kwamen opa en oma ook aan.
Met in hun bagage voor ons een flinke doos frikandellen, pakjes nederlandse juspoeder (blijft toch anders dan de oostenrijkse), rookworsten en speculoos.
En omdat we tussen de middag al warm hadden gegeten, hebben we ´s avonds genoten van een heerlijk broodje frikandel speciaal :-)

Een lange nacht mocht het helaas niet worden. Om 4 uur werd ik wakker gepiept, of zeg maar liever gegild, door de cavia´s. Ik riep al dat ze maar rustig moesten zijn, niets aan de hand, maar toen werd er alleen maar nog veel harder gegild. Het was het soort piepen dat ze doen als ze je roepen (normaalgesproken rond etenstijd, hihi). Beneden gekomen, zie ik kleine Mama bewegingsloos op haar rug liggen en Mia zit te gillen. Toen ik bij het hok kwam, ging het gillen over in een beetje boos klapperen met de tanden. Echt zo van, "potverdrie waar bleef je nou?"
Ik heb heel voorzichtig aan Mama gevoeld en die was gelukkig nog warm en begon weer te bewegen. Nadat ik haar weer rechtop had geholpen, ging ze snel naar de hoek van het hok en daar zitten.
Ze zal wel weer aan haar achterpoot hebben willen krabben (tja die tumor drukt daar nu eenmaal duidelijk op een zenuw en dat voelt natuurlijk niet fijn) en toen zijn omgevallen. Ze is ondertussen niet alleen maar meer rond van de onderkant waardoor ze al lastiger beweegt, ze wordt toch ook echt zwakker en kan niet meer zelf omhoog komen.
Ik heb nog wel geprobeerd om te slapen, maar dat lukte natuurlijk niet meer.

Vanochtend was ik zo moe, dat ik, terwijl ik de broodjes voor school in de oven wilde schuiven om af te bakken, de sla voor de cavia´s klaar maakte en de griesmeelpap opwarmde, niet goed oplette waardoor de griesmeelpap ineens in de pan begon te dansen. Ook toen ik de kookplaat al uit had gezet, ging het gewoon door. Man, toen had ik het echt even gehad.
De pap maar overgeschept in een andere pan en daarin verder opgewarmd.

Met weer heel wat gemopper (Sabine treuzelt niet een beetje en is dan boos als je er wat van zegt) de kinderen weer naar school gekregen en nu dus lekker met de laptop op schoot op de bank.
Maar eens kijken hoe we door de dag heen gaan komen vandaag.