Vrije dag en boekbespreking

Gisteren was een nationale vrije dag, dus we hebben heerlijk uitgeslapen!
Het zonnetje scheen ook dat het een lieve lust was, dus we hebben heerlijk buiten gezeten.
Ook hebben we hekken in de tuin neergezet, deze soort:

Want een mens wordt echt helemaal chagerijnig van de buurtkatten die het nodig vinden door onze groententuin heen te banjeren. Het ziet er naar uit dat het heeft geholpen, deze ochtend vonden we geen overduidelijke kattensporen tussen onze jonge aanplant.

Ook nog een leuke verrassing gehad: een lid van de emailgroep waar ik al jaren lid van ben, stond ineens voor de deur met man en kinderen. We hebben op het terras lekker zitten kletsen. We hadden eigenlijk gehoopt dat de meiblazers nog zouden komen, maar die kwamen letterlijk 2 minuten nadat ze weer vertrokken waren naar hun vakantieadres.

Afgelopen week en weekend waren we bezig geweest met Joris zijn boekbespreking en vandaag had hij de moed verzameld om deze voor de klas voor te dragen. Hij was jammergenoeg vergeten dat je ook nog wat over de schrijver moest vertellen en zijn conclusie over het boek was veel te kort (hij had alleen gezegd dat hij het een leuk boek vond).
Ook moest hij het stukje voorlezen dat hij het leukste had gevonden.
Opmerking van zoonlief naar aanleiding hiervan: Mamma, de leraar vond, dat het stukje dat ik voorlas, dat ik het leukste vond, te kort was. Toen zei ik: ja maar, ik vond DIT het leukste. En toen vond de leraar het nog niet goed. Maar het is toch ook zo zoals de koks altijd zeggen: beter een beetje dat heel lekker is dan veel niet zo lekker? Dat vind ik tenminste.... tja je moet ´m gelijk geven!