Moehhhhh, ik ben een koe

Gisteren afgesproken dat ik vandaag een kleine koeientaart zou leveren voor een gast van Haus Tirol. Deze persoon heeft de eerste plaats behaald bij een veekeuringswedstrijd (als ik het allemaal goed begrepen heb) in europees verband. Dat is inderdaad wel een feestje waard!
Vanochtend vroeg (lees 6:40 uur) ben ik begonnen met het maken van de vulling en de icing. Het taartje gevuld en met verdunde abrikozenjam afgesmeerd. Voor de kop heb ik een kleine cupcake op maat gesneden en ook deze met abrikozenjam ingesmeerd.
Dat geheel in de kelder gezet om op te drogen.

Ondertussen kwam Sabine ook uit bed, ze voelde zich weliswaar helemaal niet lekker, maar is gelukkig professioneel genoeg om toch naar haar werk te gaan. Daar is ze bijna tegen de vlakte gedaan, maar is al zittend toch verder gegaan met haar werk. Echt een kanjer.
Toen ze net na twee uur thuis kwam, ging het gelukkig een klein beetje beter.

Om tien over tien heeft Paul Joris van school gehaald, die was alweer klaar. Ondertussen was ik aan de afwas begonnen en Joris hielp me met het laatste beetje afdrogen.
Paul ging naar vaste klant Lysa in Kirchberg en kwam dik drie uur later weer terug. (Lysa is altijd nogal lang van stof, maar gelukkig wel heel lief)

Na de afwas ging ik verder met het smeren van de koe. Daar ik te weinig witte suikerpasta had, heb ik de koe besmeerd met royal icing. Met een sponsje heb ik er een patroontje in gedept en vervolgens het hoofd besmeerd. Dat laatste werd met icing niet mooi, dus daar heb ik later nog suikerpasta (een beetje had ik nog) omheen gewerkt. De vlekken heb ik van suikerpasta gemaakt, net als de hoorns, de oren, de neus en het erelint.
De bloemen had ik nog en vond ik er wel mooi bij passen. Alleen zo´n koe is dan ook weer zo saai.

Om kwart voor vijf vertrok Sabine weer naar haar werk, terwijl ik aan het avondeten begon. Joris wilde graag pannenkoeken en daar we die al lang niet meer gegeten hadden, vond ik dat ook wel een goed plan :)
We moesten wat vroeger eten dan normaal, want Paul verwachtte nog een klant, maar moest om kwart voor zeven ook al helemaal klaarstaan om naar een presentatie bij de kamer van koophandel te gaan. Hij is door de voorzitter van de bedrijfsvereniging gevraagd om te komen, want er gaat gesproken worden over een webwinkel waaraan alle bedrijven uit de regio Kitzbühel mee kunnen doen. Belangrijk om te weten is hoe een en ander technisch gerealiseerd gaat worden en bijvoorbeeld ook wie die webwinkel eigenlijk gaat bouwen. Naar onze mening hoort dat een bedrijf uit de regio te zijn, per slot van rekening gaat het er om, om zoveel mogelijk geld binnen de regio te houden, zodat de werkgelegenheid op peil gehouden of zelfs uitgebouwd kan worden.
Interessant dus, ik ben benieuwd met wat voor informatie Paul straks thuis gaat komen.

Het weer speelt vandaag trouwens lekker mee. Niet te heet en niet te koud. Joris is nu dus ook lekker buiten spelen met de buurjongetjes.