In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

woensdag, juni 29, 2016

Sportief!!!

De dag begon met heerlijk weer en daar er in de loop van de middag regen voorspeld was, ben ik om 8 uur al gaan wandelen. Er hingen nog een paar wolken, maar die losten zich al snel op.

Begonnen werd weer voor de huisdeur naar beneden.

Dan rechtsaf over het grindpad richting onder het Resort langs.

Ik ontdekte bij een huis een prachtige roze bloem (op de foto komt hij helaas lang niet zo mooi uit).
 

Aangekomen op de Dorfstraße sloeg ik rechts af richting het station.

Onder het spoor door.

Toen linksaf en in plaats van de veldweg nam ik dit keer de straat.

Ook daar heb je continu een prachtig uitzicht, alhoewel er zo ´s ochtend ook wel het een en ander aan woon-werkverkeer rijdt.

Ook voor vers drinkwater is gezorgd en daar heb ik op de terugweg dankbaar gebruik van gemaakt.

Tussen de boerderijen door liep ik over de weg die tussen de weides door naar Kirchberg loopt.

Alleen sloeg ik bij de eerstvolgende mogelijkheid rechtsaf en veld in, een veldweg op die naar een stukje bos loopt.


De zon was al flink warm, dus ik was blij dat ik mocht gaan genieten van de schaduw van de bomen. Heerlijk!

Dit pad wordt niet veel gebruikt, maar was pas geleden wel door een tractor bereden, dat was goed aan de sporen te zien.


De weg loopt weliswaar behoorlijk steil omhoog, maar dan heb je ook een stukje bos helemaal voor jezelf alleen.

En toen, toen kon ik het niet meer laten. Een oud houthakkerspad (Forstweg heet dat hier) dat voor het grootste deel al door de natuur was terug veroverd, werd mijn volgende avontuur.

Het was heel duidelijk dat hier echt alleen maar dieren komen, zo onaangetast is de natuur hier.

Het is altijd jammer dat een foto nooit echt de sfeer en de diepte te pakken krijgt, die het menselijk oog wel heeft, maar je krijgt zo in ieder geval een indruk.

Dit was een supersteil dierenweggetje, dat ging voor mijn bekken echt te ver. Ik ben dus maar weer omgekeerd.

Hier liep ik hetzelfde overwoekerde pad weer terug.

Terug op de hoofdweg viel me weer op hoe prachtig het licht door de bomen valt. Het blijft een prachtig schouwspel.

En ook hier prachtig uitzicht op m´n geliefde bergen.

Geen idee hoe oud dit vervallen hutje is, maar ik vind zulk soort dingen altijd prachtig. Met kleine kinderen is zoiets natuurlijk helemaal een hit, daar kan flink gespeeld worden.


Terug uit het bos weer over de veldweg terug naar de straat.

Daar zijn de eerste boerderijen alweer. Ik barstte ondertussen van de dorst, dus was ontzettend blij met het drinkwater langs de weg.

Ondertussen al zo´n anderhalf uur onderweg, dus ik ben even gaan zitten om uit te rusten voor de laatste etappe naar huis. Wel toevallig dat het bankje ook echt recht tegenover ons huis staat. Jammergenoeg kun je niet rechtdoor lopen :-)

Na de wandeling even een banaan gegeten en een halve liter water weggedronken, dat is wel nodig na 2 uur wandelen. Natuurlijk ook even een half uur gaan liggen, ik moet per slot van rekening m´n lijf niet weer in de stress helpen.

Daarna heb ik mijzelf weer opgepept om m´n oefeningen te gaan doen. Ook dat kostte bij elkaar weer een goed half uur en ik ben dus erg trots op mezelf dat ik zo sportief bezig ben geweest vandaag!

Gelukkig mocht ik om half 1 naar de physiotherapeute, die me weer heerlijk los gemasseerd heeft.

Verder nog een beetje in huis gerommeld (niet teveel) en bedacht wat we moesten eten. Ik vond een recept voor leek and carrot cobbler. http://www.riverford.co.uk/recipes/view/recipe/carrot-leek-cobbler  We hadden er nog wat gehakt bij gedaan en het was echt erg lekker.

Paul en Sabine zijn gaan wandelen, terwijl Joris PS4 aan het spelen was en ik m´n blogje heb geschreven. Nu gaan we heerlijk van de rest van de avond genieten!