Speck-Alm

Na een ongelooflijk onrustige nacht (die hersens van mij wilden maar niet stil zijn...) uitgebreid gebruik gemaakt van het feit dat het weekend is en heerlijk tot kwart over negen uitgeslapen.

Zo heerlijk zomers als het weer de afgelopen dagen was, zo druilerig is het vandaag.
Toch besloten we om Paul zijn verjaardagskado van de kinderen in te gaan lossen, dus gingen we zo rond half twaalf op pad, de berg omhoog.

Als je de hoek om bent, kom je deze schuur tegen...

 ...met deze versiering op een paaltje ervoor getimmerd. Hoe maak je goed gebruik van een overleden vogel..., nou zo dus!

Eens stukje verderop staat de almhut van de buren van nummer 1. Die houden daar wat eenden, kippen, en een klein stukje verderop...

 ... de almweide met hun schapen.

Ondanks dat de meeste almweides al gemaaid zijn, zijn er toch nog een paar boeren niet aan maaien toegekomen. Des te beter voor mij, dan kan ik weer genieten van alle bloemen. Ook het bloeiende gras blijf ik prachtig vinden.

Kijk, ons doel komt steeds dichterbij!

De lezers van het blogje weten vast nog wel dat ik een paar dagen geleden langs een beekje ben gelopen bij ons op de berg. Nou, dit is diezelfde beek, maar dan een stuk hoger. Hier zie je de beekverbouwing die over de gehele beeklengte heeft plaatsgevonden heel goed. Mooi vind ik het niet, maar het zorgt er wel voor dat het overstromingsrisico vrijwel nihil is geworden.

Hieronder een plaatje van de beek van boven naar beneden genomen.

Een stukje verderop komen we bij ons doel van vandaag. Boerderij Untertanzer met daarachter de Speck Alm.

Paul poseerde ongewild ook nog even :-D

In de winter staat het hier buiten vol met tafeltjes, vandaag waren er 4 tafels buiten beschikbaar, binnen natuurlijk ook een aantal. Eigenwijs als wij zijn, gingen wij op deze wat frissere dag ook gewoon buiten zitten.

Ik vergat natuurlijk compleet om foto´s te maken van de fritattensuppe van Paul, kaspressknödelsuppe van Sabine en mij en het gebakken ei met spek en brood van Joris.
Gelukkig nam ik van het vervolg wel foto´s: Brettljause van Sabine

 met brood

Mijn frankfurters met mosterd en brood

 en Paul zijn Speckplatte.

We hebben ons helemaal te pletter gesmuld, wat een heerlijk vlees zeg! Ze verwerken het hier allemaal zelf en dat kun je proeven. Veel meer smaak dan het spul uit de supermarkt, 100x beter gekruid en fatsoenlijk geprijsd (€ 2,50 - € 3,00 voor de soep, € 4,00 voor mijn worstjes, € 5,00 voor de eieren met spek en brood, € 7,- voor de speckplatte en € 7,50 voor de brettljause). Bij de meeste hutten krijg je niet zoveel lekkers voor dit geld. Een echte aanrader dus!

Toevallig kwamen Kees van Ekeren met dochter Ike en kleinkinderen Sil en Noa ook langs, alleen gingen die toch maar binnen zitten. We konden ze dat niet kwalijk nemen, want het werd steeds frisser.

We zijn dus ook meteen na het eten weer opgestaan en nu via het weide- en bospad naar beneden gewandeld.
Voor de alm langs wandel je over het veld naar beneden, wat een redelijk stijl stukje is.

Vervolgens loopt de weg verder door het bos over een heerlijk zacht verend mospad.

Tussen flinke velden moosbeeren (bosbessen) door. Dit jaar gaat de moosbeeren oogst helaas heel klein zijn. Door de vorst in mei hebben veel bessenstruiken een flinke klap gehad en wordt de hoeveelheid bessen erg klein. Onze eigen bessenstruik zag er eerst ook uit alsof we heel wat kilo´s rode bessen konden gaan binnenhalen, maar helaas heeft het gros van de vruchtbeginsels de kou niet overleefd.

Het laatste stukje door het bos naar beneden (daar waar ik de vorige keer het wildpad links heb genomen) en toen waren we weer thuis. Zeker niet te vroeg, want even later begon het alweer te regenen.

Geeft helemaal niets, we hebben nog even fijn naar het laatste deel van de TT in Assen gekeken (waar het ook flink regende) en genieten nu gewoon weer fijn van onze vrije dag.