Winterstart en pensions

Zo, Joris ligt in bed, dus ik heb even tijd om te schrijven.
Gisteren viel de regen ineens met bakken uit de hemel toen Joris en ik folders wilden gaan rondbrengen, dus dat heb ik vanochtend gedaan toen hij bij de peuterspeelzaal was. Hij had vandaag een stoombootje meegekregen (zelf gekleurd) met daarin wat stro en een zakje met strooigoed. Hij was helemaal blij en ik een beetje melancholisch. Dit is het laatste jaar dat wij echt Sinterklaas vieren en dat is best even slikken voor een Sinterklaas fan zoals ik.

In de Kitzbüheler Anzeiger staan nu ineens advertenties voor verkoop en verhuur van pensions in Oostenrijk. Zelf lijkt het mij rijkelijk laat zo vlak voor de winterstart.
Volgend weekend gaan er al heel veel pistes open (als ze niet al open zijn) en op zo´n moment lijkt het mij toch wat lastig om snel even een pension over te nemen.
Voor ons is dat sowieso niet mogelijk omdat Paul een opzegtermijn heeft van 3 maanden en we weten zeker dat zijn baas hem daar aan gaat houden (ze willen ´m nog steeds niet kwijt).
We zijn nu wel heel actief aan het kijken. Dus wie weet wat er binnenkort nog aan zit te komen :-)

Dit webloggen blijkt ook heel goed te zijn voor onze relatie. We praten ineens een stuk meer over allerlei zaken doordat Paul mijn weblog ook dagelijks meeleest.
Hierdoor krijgt hij een stuk beter inzicht in mijn ideeën, want onze communicatie is nu niet echt de allerbeste ter wereld. Heel grappig dat zoiets simpels zo´n effect kan hebben.

Dan zal ik zo voor de laatste keer hier de schoorsteenveger eens gaan bellen om een afspraak te maken voor de jaarlijkse veegbeurt.
Alweer iets dat nu echt voor het laatst is hier in NL. Het blijft gek hoor.