Niemand helpt mij hier ook ooit iets te herinneren!

Gelukkig dat ik er zelf aan dacht dat ik nog geen blogje heb geschreven en dat ik gisteren ook al niet had geschreven. Foei, shame on me.

Om te beginnen wil ik graag de mensen van de Gulden Gulden die mij een lief kaartje hebben gestuurd, heel erg bedanken. Dat vond ik zo ontzettend lief, ik ben er echt heel erg blij mee.

Gisteren was er eigenlijk niet veel te bloggen omdat ik voornamelijk bezig was geweest m'n huis op orde te houden. Ook nog mailtjes gestuurd naar wat instanties over ziektekosten en een mail naar de WIFI (dat is het cursusbureau van het oostenrijkse arbeidsbureau, tenminste om en nabij) met de vraag of het belangrijk is dat ik de cursus voor het Gastgewerbe in Tirol volg, terwijl Zell am See (in Salzburg) voor mij veel prettigere lestijden heeft en ook nog eens een kwartier met de trein dichterbij is. Voor mij toch wel heel fijn om te weten, dan kan ik me zo snel mogelijk inschrijven.

Vandaag zijn we de stad in geweest om voor Paul wat nette kleding te kopen. Hij is er echt helemaal doorheen en woensdag moet hij weer netjes verschijnen dus wij naar de stad. Pfffff, wat een ellende zeg, je kunt wel merken dat wij allebei niet van dat soort dingen houden.
Sabine is ondertussen wel heel gelukkig, die heeft zo'n plaatjesspaarboek van Winx club gekocht en alvast 4 zakjes met plaatjes. Ze was weer erg blij met het feit dat ze altijd netjes spaart, want nu kon ze tenminste zoveel kopen.
Gelukkig nog geen dubbele plaatjes, maar dat komt vast nog wel, alhoewel er 228 plaatjes in dat boek moeten. Dat komt uit op een goeie E 25,-.
Er hangt dus nu al een lijst met klusjes die ze extra kan doen en ook de opbrengst die er aanvast zit, staat er keurig bij, zodat ze ook weet waarvoor ze het doet.

Vanavond belde de kopers van ons huis of ze morgen met de kinderen langs mogen komen om te kijken. Niet dat wij daar erg zin in hebben, maar we hebben gezegd dat dat natuurlijk mag. Nadeel is wel dat we nu net een kleine 2 uur bezig zijn geweest met de was wegwerken en Paul heeft alvast een aantal verhuisdozen leeggehaald, helemaal nagekeken en schoongezogen en stickertjes geplakt tegen die vervelende kleine kruipsels. Dat is me toch een pokkewerk, echt erg. En we moeten nog een heel aantal dozen helaas. Alles wat gedaan is, zit nu netjes in vuilniszakken, dichtgebonden en indien nodig dichtgeplakt en dan maar hopen dat we die kleine krengetjes daarmee goed ombrengen.
En nee, we zijn niet vergeten om de stofzuigerzak weg te gooien


Morgen weer stevig verder met de verhuisdozenactie, dan kan ik van de week weer verder met inpakken. Het zou toch wel fijn zijn als dat al zoveel mogelijk voor 25 juli gedaan is, dan heb ik de laatste week rustig de tijd om alles goed na te kijken en het huis netjes schoon achter te laten.
Wij kwamen hier toen in een smerig huis terecht en dat is gewoon niet fijn. Dan hou ik maar het mooie gezegde in mijn hoofd: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!