In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

dinsdag, januari 02, 2007

JA JA IK SCHAAM ME ECHT WAAR

Gewoon knalhard een week niet loggen is wel erg, ik geef het toe.
Op de vrije dagen zijn we hard bezig geweest in huis en met de boekhouding. Moet voor 8 januari de hele boekhouding over 2006 klaar hebben en eigenlijk waren we daar nog niet eens echt mee begonnen (ja ja slechte ondernemers ik weet het ik weet het).
Had alles wel heel netjes per maand in de map gedaan, maar ik bleek een hoop rekeningen van Paul niet te hebben gekregen; er zijn er een hoop verzopen en ik blijk het in een programma in te moeten gaan voeren van te boekhouder. En dat laatste is nog best veel werk.

Ach, ook hier komen we wel weer uit.
Zal jullie eerst weer eens op de hoogte stellen van de laatste dagen.

We hebben in ieder geval weer eens lekker wat tijd met de kinderen door kunnen brengen. Gezellig spelletjes gedaan en met ze wezen sleeën. Nou ja, de kinderen waren op de slee en ik stond te kijken.
Afgelopen vrijdagavond moest Paul proefdraaien in Papalapub en dat ging heel behoorlijk. Was een gezellige avond en er werd vrij aardig gereageerd op de muziek. Het was voor Paul nog heel moeilijk omdat hij de playlist van het programma nog niet eerder had gezien en dus ook geen plannetje vooraf had kunnen maken over de opbouw. Ja ja, diskjockey is niet alleen maar plaatjes draaien hoor. Je moet je publiek (en je chef) in de gaten houden om te kijken of die wel vinden dat het goed gaat en tegelijkertijd de liedjes erbij zoeken die zorgen dat de mensen het naar hun zin hebben en dus flink wat drank bestellen. Over de eerste avond waren ze niet ontevreden.
Zaterdag heb ik weer gewoon gewerkt en toen ging ook eindelijk de lift bij de camping open. Er was genoeg kunstsneeuw opgespoten om dat te kunnen doen dus eindelijk weer wat leven daar achterop.
Paul moest toen de apres ski draaien. Dat betekent ´s middags om 2 uur beginnen en om een uur of 7 ´s avonds weer klaar. Was goed gegaan. Er was veel nederlands publiek dus Paul heeft de nederlandse krakers gedraaid om voor de goede stemming te zorgen. Lekker op tijd naar bed gegaan, want zondag (oud jaar) ging het echt goed loos.
Ik stond zondagochtend alweer om kwart voor zeven op de camping voor een ronde douches leeghalen en autonummers controleren.
Toen ik bij de damesdouches in het 2e gebouw kwam, heb ik eerst een douche schoon kunnen maken, want er had iemand het erg nodig gevonden om de boel onder te kotsen en daarna maar niet schoon te maken. Jasses, smerig werk. Maar ja, je wilt dat ook niet laten liggen totdat de schoonmaaksters komen dat is ook zo vies.
Tot twaalf uur was ik de pineut, daarna was het Christoph zijn beurt.
Hij had me vrijdagavond eerst het weekend vrij beloofd. Toen kwam hij daarop terug omdat hij nog het een en ander moest doen. Vond ik niet erg, dus ik zou alleen zaterdag werken. En toen wilde hij zaterdagmiddag ineens dat ik ook de hele zondag zou werken! Ja doei niet dus. Daarom was ik lekker zondagmiddag vrij.
Toen is Paul met de kinderen op de campingberg gaan skiën, terwijl ik heb gekeken en natuurlijk tussendoor ook nog snel even een klusje voor vriend C. moest doen.

´s Avonds lekker gegeten en daarna meteen de kinderen naar opa en oma op de camping gebracht. Paul was ondertussen z´n bed ingedoken om voor te slapen en toen ik thuiskwam, heb ik dat voorbeeld maar gevolgd.
Om kwart over tien zijn we maar eens richting Papalapub vertrokken, want om 11 uur moest Paul beginnen. Ik ben nog even snel terug gereden om een kabeltje op te halen dat Paul nog nodig had en toen kon het loos gaan.
In het begin waren er nog weinig mensen. Ik heb een tijdje met kroegvrienden Andi en Martin staan praten, nog even met bazin Anita en ook een tijd met Paul.
Paul stond ondertussen te freaken (oftewel zijn eigen favo muziek te draaien) tot 12 uur. Natuurlijk moesten we aftellen en daarna even de vrienden goedjaar gewenst. We kregen ook allemaal een glas sekt (of waren het er nu 2) van het huis en toen gingen de meesten naar buiten.
Eigenlijk zaten alleen Christoph en ik nog binnen te praten. Hadden allebei geen zin in het geknal, de stank en het onvermijdelijke nieuwjaar wensen. Ja ja, daar ben ik me een saai mens hoor.
Om 1 uur ging het dan pas echt van start. Toen kwamen er veel mensen binnen en kon het feest beginnen. Dan merk je ook dat Paul echt aan het werk is. Heeft geen tijd meer om te praten, staat alleen maar continu op het publiek te letten en daar muziek bij te zoeken.
Op een bepaald moment had hij de stemming er heel goed inzitten en gingen we over op oostenrijkse popmuziek. Dat ging er fantastisch in, want ongeveer driekwart van de zaal zong luidkeels mee. Dat is hier gewoon, als je de sfeer er in kunt krijgen dan gaan ze flink drinken en zingen. Echt kippevel hoor als ik zie wat mijn man daar voor mekaar krijgt.
Rond kwart voor vijf ben ik naar huis gegaan, want ik moest om 8 uur weer aanwezig zijn in verband met vuurwerk opruimen van de skiweide. Paul is uiteindelijk om 7 uur thuisgekomen. Hij lag net in bed toen bij mij de wekker alweer ging.

Een redelijke hoeveelheid glas en vuurwerk opgeruimd, maar het was niet echt heel erg. De meeste mensen hadden zelf al opgeruimd dus dat scheelde ons een heleboel werk.
Christoph was ´s ochtends geen mens en dus alleen voor het allernoodzakelijkste (1x een camper vlot trekken) aanwezig. Tussen de middag nam hij de wacht over en kon ik 2 uurtjes gaan liggen. Was toen echt wel moe.
De kinderen hadden bij opa en oma geslapen. Ze waren redelijk op tijd naar bed gegaan en om 12 uur had oma gezorgd dat ze eruit konden. Ze hadden allebei geen zin om buiten in de herrie te gaan staan dus vanuit het caravanraam gekeken. Na een half uurtje waren ze allebei weer zo moe dat oma ze weer in bed had gestopt.

En zo kwamen we weer langzaam bij vandaag.
Een mooie dag. De eerste sneeuwbui is gevallen. Flink veel wind erbij. Ik hoorde dat het boven windkracht 11 was. De liften waren al stil gezet. Wel fijn hoor, van mij mag er nog een meter vallen.
Paul is ondertussen weer druk aan de slag en naast me staat de wasmachine ook weer flink te draaien.
Ook in het nieuwe jaar gaat het leven gewoon door.

GELUKKIG NIEUW JAAR NOG ALLEMAAL!