pannekoeken met stroop

De dagen vliegen hier echt voorbij. ´s Ochtends loopt Paul z´n klanten af of werkt thuis aan projecten en ik probeer daarbij zoveel mogelijk te helpen.
´s Middags gaat hij weer aan het werk als DJ. Op dit moment echt een moetje, want elke dag dezelfde muziek en dat al 4 weken lang dat gaat je de keel uithangen. Maar ja, als je gasten het willen horen....
Op het moment zijn er ook heel veel kleinere computerprobleempjes bij klanten waar Paul maar niet aan toekomt en waardoor mensen toch enigszins geïrriteerd worden.
Vanavond is hij naar mensen toe die na een jaar probleemloos gebruik van een draadloos netwerk nu ineens allemaal probleempjes hebben. En Paul begint in te burgeren en had gezegd dat hij langskomt "als ik tijd heb". Tja dat is natuurlijk niet de service die we normaalgesproken leveren, dus na hem dat te hebben verteld (heee, daar heeft hij mij voor) is hij er nu heen om het op te lossen.

Gistermiddag zijn de kinderen en ik weer naar Paul gegaan om daar bij het laatste deel van het plaatjes draaien te zijn en daar even wat te eten. Helaas waren er alleen nog pizza´s en daar hadden de kinderen geen zin in. Gelukkig hadden ze thuis al met jam en melk milkshakes gemaakt en daar behoorlijk wat van gedronken waardoor ze al flink vol zaten. Dus toen was een zakje chips ook goed.
Dan ben ik toch blij dat we tussen de middag warm eten, zit er tenminste ook gezond eten in.

´s Avonds natuurlijk ook weer aan de slag, anders komt het allemaal niet af.

Vandaag heeft Paul Joris weer meegenomen naar een klant. Was een moeder van een klasgenootje van Joris dus ze hebben mooi samen kunnen spelen. Toen hebben de mannen samen nog een warme choco gedronken en toen weer met de lift naar beneden gegaan waar ik ze heb opgepikt. Eerst nog even bij de skischool langs, want ook daar moest een afspraak gemaakt worden. Daar gezellig staan praten onder andere over Fasching, want tja dan moet Paul ook draaien. Hij heeft al besloten dat hij als skileraar gaat. Hij mag een pak lenen en voor de rest zien we wel hoe we hem toe takelen. Flinke skibril op natuurlijk, en verder.... ik weet het nog niet een karikatuur lijkt me toch het leukste. Zelf weet ik niet hoe ik ga, moet nog wat bedenken.

Vanmiddag ben ik nog even bij Gerhard en Evi op de camping langsgegaan. Zijn de duitse gasten waar Joris en Sabine ook zo graag komen. Toen moest ik nog even langs Christoph, de zaken gaan per slot van rekening ook gewoon door en toen door naar huis om pannekoeken te gaan bakken! Nu we weer een levering stroop hebben gekregen is dat natuurlijk een must.
Maar voordat ik daaraan kon beginnen, moest ik nog bij buurman Anatol langs. Die had een noodkreet naar Paul gestuurd dat hij de netwerkverbinding kwijt was. Als je bedenkt dat Anatol nog maar heel kort internet heeft en nog totaal niet weet hoe hij met dat soort dingen moet werken, dan kun je je misschien een beetje voorstellen hoe zenuwachtig hij daarvan werd.
Ik heb hem ook nog uitgelegd hoe hij via internet emails kan versturen. Dat moet hij via hotmail doen omdat hij geen eigen emailaccount heeft (tja loopt via ons, hij wilde het eerst eens proberen). Ik hoop dat hij het begrijpt, maar anders ga ik morgen nog wel een keer bij hem langs. Het is beter dat ik dat doe, want Paul kan niet tegen mensen die er helemaal niets van snappen en van de zenuwen hun klep niet meer houden. Dan wordt hij na verloop van tijd helemaal chagerijnig en dus niet meer zo vriendelijk tegen de klanten.
Ik kon na een goed half uur weer met goed fatsoen weg.
Zo Anatol, het werkt allemaal weer, volgens mij begrijp je het ondertussen wel een beetje en ik ga PANNEKOEKEN MET STROOP voor m´n kinderen bakken!