Wandelen en vrijheid

Mensen, wat een prachtig weer was het vandaag toch weer. Vanochtend eigenlijk al meteen besloten dat ik vandaag maar eens een wandelingetje zou gaan maken.
Eerst nog even samen met Paul onderweg geweest, toen bij de bakker iets lekker voor ons viertjes gehaald. Onder het genot van een bak thee lekker met de kinderen zitten smullen en daarna is Paul met Sabine aan de slag gegaan om een boot van lego te bouwen en ik heb met Joris samen de racebaan gemaakt.
Natuurlijk nog even gespeeld en daarna is Paul weer een het werk gegaan en ben ik gaan wandelen.
Was nog niet halverwege toen ik een campinggast tegenkwam waarmee ik heerlijk heb staan kletsen. Hartstikke gezellig moet ik zeggen.
Toen fijn verder gelopen. Als ik een korte wandeling wil maken, dan ga ik eigenlijk altijd even de Schneckgasse lopen. Dat is het gedeelte van de Brixner Gangl aan de zonkant. Dan in het zonnetje genieten van het uitzicht op mijn dorpje. Ik woon hier toch zo ontzettend graag, ondanks de slechte winter is het goed toeven.

Vandaag ook veel nagedacht en genoten van mijn vrijheid. Zonder dat ik het doorhad, was ik eigenlijk 24 uur per dag enkel nog met de camping bezig. Ik kan gebeld worden om te komen werken, dus ik moet zorgen dat ik zo laat weer thuis ben en dat ik voor die tijd niet wegga. Altijd aan het denken wat er nog zou moeten gebeuren en aan dingen die ik vergeten was. Het is regelmatig voorgekomen dat ik ´s avonds nog terug ben gegaan om nog eventjes iets te doen dat ik vergeten was en dat naar mijn mening meteen moest gebeuren. Weliswaar allemaal omdat ik het zo ontzettend naar mijn zin heb daar op de camping, maar toch ook niet goed.
Ook weer veel met Paul gepraat over wat te doen voor wat betreft werk. Voorlopig in ieder geval even afkicken en Paul helpen met het een en ander. Hij heeft nog wat zaken die uitgezocht moeten worden. Kost hem veel tijd, die hij eigenlijk liever bij klanten doorbrengt. Als ik ook goed leer hoe het bestelprogramma van de groothandel werkt, dan kan ik dat soort uitzoekwerk doen. Het is een groot, log programma dus ook daar steekt voor Paul altijd heel erg veel tijd in, die hij beter aan iets kan besteden dat geld opbrengt.
Ach, iets te doen is er altijd zullen we maar zeggen. En wie weet wat voor baan er binnenkort bij mij op m´n weg komt. Heb in ieder geval besloten om voorlopig dus even goed te gaan genieten van de vrijheid zo zonder vaste baan en weer eens wat vaker te gaan wandelen. Daar kom ik altijd helemaal van bij en heb ik de laatste tijd veel te weinig gedaan.

Zo zie je maar, van iets negatiefs komt toch ook altijd iets positiefs. De manier waarop had ik graag anders gezien dat blijft een feit, maar misschien is het wel goed voor me zo even zonder Campingwelt Brixen.

Vanavond maar weer eens lekker een schitzeltje gemaakt met groenten en paprika-aardappeltjes uit de oven. Eenvoudig en ontzettend lekker.
Daarna nog fijn met de kinderen met de racebaan gespeeld. Straks moeten we weer naar de pub, want Paul mag vanavond weer plaatjes draaien en daar zien we wel wat het wordt.

Morgen staat er ook weer heel wat op het programma.
Om 11.00 uur opent de volksschule haar deuren want onze plaatselijke Skister Maria Holaus (die van de fotosessie die Paul toen heeft gedaan) mag dit keer voor het eerst meedoen met een officiële grote wedstrijd. Dat moet natuurlijk gevierd worden, dus er is een giga beeldscherm geregeld, er is een fanclub opgericht en, hoe kan het ook anders, er is weer uitgebreid gezorgd voor het lijflijke welzijn van ons allen.
Daarna om ongeveer half 3 begint de Bambini-rennen. Dat is de skiwedstrijd voor de kleintjes hier uit het dorp en natuurlijk doet Joris ook weer mee. Hij zal er wel niet veel van bakken, want is koortsig en snotverkouden. Heeft daardoor niet kunnen skiën de laatste dagen, maar ach, het gaat erom dat we plezier hebben.

De camera gaat dus weer mee. Ik hoop op veel mooie foto´s voor de blog van morgen.