vast uurtje

Na al weken amper op de camping aanwezig te zijn geweest, begon ik toch echt het gevoel van wat er gebeurt te verliezen. Miste ook gewoon m´n uurtjes daar en het contact met de mensen. Want wees eerlijk, het vertalen is een superklus waar ik heel veel plezier aan beleef, maar het brengt me niet verder dan de kelder.
Daar ik merkte dat ik daar niet veel vrolijker van werd, ben ik woensdag maar eens op Christoph afgestapt. Na wat heen en weer praten, hebben we samen besloten dat ik ook in de rustige tijd de middagdienst blijf draaien.
Hij is er dan in de ochtend voor vragen en problemen en de zogenaamde `chef´zaken. Ik ben er ´s middags voor het lopende werk en voor de nederlandse gasten die liever in het nederlands over een en ander willen praten.

Ben blij dat ik het gedaan heb. Christoph had het idee dat het voor mij, met in z´n achterhoofd die grote vertaalklus, juist eens lekker was om even helemaal niets met de camping te maken te hebben. Heb ´m nog maar eens uitgelegd dat ik nog steeds niet werk om een hoeveelheid geld binnen te halen (alhoewel dat een leuke bijkomstigheid is), maar voor m´n plezier en dat het dan helemaal niet leuk is om niet te mogen werken. Toen wilde hij me natuurlijk helemaal niet meer betalen, maar zo gek is Petra nu ook weer niet, hahaha. Ach ja, wij moeten elkaar zo nu en dan toch echt op het scherpst van de snede plagen, dat is nu eenmaal de relatie die we met mekaar hebben.

Verder gaat het met Paul ook nog steeds lekker. Veel werk, ´s middags behoorlijk gevulde après ski middagen (ik moet ´m meestal pas tegen half acht weer ophalen) en vaak ´s avonds ook nog wat werk. Wel druk dus, hij is daardoor ook wel wat moe maar wel heel lekker bezig.
Van de week was hij al om kwart voor acht bij een klant en toen de klus geklaard was, moest hij mee ontbijten. Voor hij het wist stond de schnaps alweer op tafel (let wel, het was nog niet eens 9 uur) en hij kwam niet weg voordat hij die gedronken had. Pfffff, dat is wel eens een beetje teveel van het goede hoor, maar ja vooral de oudere generatie staat erop en het is zo´n belediging als je dan nee blijft zeggen dat Paul dan toch maar weer drinkt. Daarna wel zo snel mogelijk weg voordat er nog een glas staat, want anders ben je voor 10 uur al volledig lam en daar houden we nu eenmaal niet van.

Met Joris en Sabine gaat het ook goed. Joris gaat vandaag op de campingberg rodelen en Sabine had gisteren weer kookles, wat ze heerlijk vindt.
Woensdagmiddag heb ik eerst Sabine naar gitaarles gebracht, toen Paul en Joris naar de camping om daar te gaan skiën. Thuisgekomen even wat warmers aangetrokken en toen stond vriendinnetje Sabrina op de stoep om met Sabine te spelen.
Tja, die was naar gitaarles en ging daarna met me naar de camping om te gaan snowboarden. Sabrina wilde graag met ons mee, dus we zijn Sabine van les gaan halen, toen omhooggereden naar Sabrina´s oma om daar haar skispullen te halen.
Vervolgens naar de camping, waar de meiden lekker samen aan de slag gingen. Sabine moest wel weer heel erg wennen, want het was weer de eerste keer voor haar op het snowboard en dat is niet makkelijk.
Om half vier was ik weer taxi en heb Paul naar de Papalapub gebracht waar hij weer moest draaien. Toen naar de camping om naar de kinderen te kijken.
Daar nog even staan praten met ouders van een jongetje uit Joris zijn klas. Toen ik na een 3 kwartier flink koud geworden was, ben ik met de kinderen een beker warme choco met slagroom gaan halen in het restaurant.
Joris is daarna weer gaan skiën (hij had binnen 2 minuten alweer vriendjes gevonden om dat mee te doen) en Sabine en Sabrina gingen sleeën. Ikzelf ging een burodienst draaien en alhoewel Christoph zegt vrijwel nooit wat te doen te hebben, heb ik weer een uur flink door moeten werken om alles af te krijgen. Ach ja, ik ben nu eenmaal ook veeeeel vriendelijker dan mijn collega, hahaha, daar kan ik ´m zo ontzettend mooi mee stangen want hij doet echt op zijn manier zijn best om vriendelijk te zijn.

Donderdag was relatief rustig, behalve dan dat Sabine de hele middag kookcursus had en Paul ook weer vroeg moest beginnen vanwege de prijsuitreiking van het kinderskiën. ´s Avonds kwam nog een kennis van de camping langs en daarna moesten we ook nog even langs Christian van Tresor om daar het een en ander door te spreken.
Daar ook nog 2 leuke uurtjes gehad. Er zat een groep duitsers die persé Depeche Mode wilde horen. Gelukkig kon dat, want behalve wij waren er nog maar 4 andere mensen en dan hoef je niet zo moeilijk te doen. Nu vinden wij die muziek ook fantastisch dus hebben heerlijk me ze mee zitten zingen.
Toen ze een bepaalde plaat aanvroegen en Christian niet wist welke dat was, kon je meteen Paul z´n DJ ervaring zien, die wist meteen waar ze het over hadden. Punten gescoord natuurlijk en nog heel gezellig met die mannen zitten praten.
Was wel heel grappig om te merken dat je tegen die duitsers dus geen dialect kan praten (tja daar begin je dus wel mee omdat je dat gewend bent), want dat verstonden ze niet. Dus heel bewust hoogduits moeten praten, ook wel grappig om dat verschil te merken.

Vandaag gaat Joris dus met Kindergarten sleeën op de campingberg en daar ga ik zo maar eens lekker naartoe om te kijken en foto´s te maken.