klein beetje camping blues

Toen we gisteren Joris bij oma hadden opgehaald, gingen we dus snel door naar Claudia en Massimo. Weer heerlijk gegeten en gezellig zitten praten.
Günter en Nelli zijn van die mensen waarmee het goed toeven is, maar die je niet te vaak moet zien omdat ze dan erg in de herhaling gaan vallen. Wel afgesproken dat ze ons moeten bellen als ze weer eens zin hebben om Sabine te logeren te krijgen. Sabine heeft daar heel vaak heus wel zin in, maar dan vergeten wij weer te bellen enz. enz.

Na het eten nog even snel naar huis. Paul moest nog even wat in mekaar knutselen voor het plaatjes draaien ´s middags dus meteen door ging niet.
In de pub hebben Sabine en Joris staan biljarten en darten dat het een lieve lust was. Tegen vier uur begon het vol te stromen en waren ze beiden een beetje te wild naar mijn zin (ik weet wel dat de verzekering een nieuw biljartlaken vergoedt, maar toch liever niet). Dus weggereden naar de camping, want Sabine wilde wel graag even naar oma.

Zelf ben ik om 5 uur nog even naar het restaurant gegaan om te kijken hoe het met Anneke is, maar die was druk in gesprek en een half uur later nog steeds dus toen ben ik weer teruggegaan. Ik wilde de kinders graag tijdig in bed hebben, want ze waren allebei bekaf.
Thuis dus lekker een broodje gegeten, nog even geknuffeld en daarna door naar bed. Wat feitelijk betekende dat ze om half 7 al in bed lagen. Daarom mochten ze van mij ook lekker lang lezen.
Zelf ben ik toen Paul op gaan halen. Natuurlijk duurde dat even, maar dat geeft niet daardoor nog even gezellig zitten kletsen.

Uiteindelijk waren we iets na zevenen weer thuis en zijn Paul en ik lekker een dvd gaan kijken.
Weer op tijd het bed ingedoken, want ook wij waren moe.

Vanochtend toen ik wakker werd, was ik helemaal niet lekker. Misselijk en een beetje koortsig. Het houdt nog niet over, maar goed, ik heb van Paul lekker mogen uitslapen, hij heeft het verzorgen en naar school brengen van de kinderen geregeld.
Op verzoek van Sabine (het kind heeft volledig gelijk) heb ik dan maar eens een afspraak met de tandarts gemaakt. Duurt weliswaar nog tot eind februari voordat ik een afspraak heb, maar goed, beter iets dan niets. We hebben al een aantal keer gebeld, maar het lukte ons steeds om in de vakantie van de tandarts te bellen. Tja dan maak je zo moeilijk een afspraak.

Paul is ondertussen weer bij klanten langs en ik ga me zo weer storten op het vertalen van de website.
Leuk werk dat zeker, ik moet alleen wel eerlijk zeggen dat ik mijn werk op de camping erg mis. Maar ja, als er vrijwel niemand is en er weinig te doen is dan is het ook logisch dat ik thuis blijf. Maar missen...tja echt wel.