Foei Petra, foei! (vrij naar ome Willem)
Ja, ik geef het helemaal toe het is weer erg met me. Helemaal niet loggen.
Zoals de laatste keer geschreven, zijn de kinderen sinds 11 augustus weer thuis waar ik heel erg blij mee ben.
Die middag zijn we met ze naar het Bezirksmusikfest in Westendorf geweest. Het weer was niet mooi, maar we hebben ons super vermaakt in de botsauto´s. Daar natuurlijk een kippetje en brodakrapfen gegeten en daarna weer naar huis om de familie te begroeten. Opa en oma hadden we al gezien, broertje met familie nog niet.
Daarna ging de week eigenlijk ook weer erg snel. Veel gewerkt, maar ook zoveel mogelijk met de kinderen gedaan. Woensdagmiddag hadden we speciaal vrijgehouden zodat we heerlijk wat met de kinderen konden gaan doen. We zijn zalig naar buiten geweest met z´n allen en hebben de dag afgesloten met een bbq. Dat was ook nog even improviseren, want het was Maria Himmelfahrt en daar hadden we nooit aan gedacht, maar dat betekent wel nationale feestdag en dus geen winkel open.
Gelukkig hadden we de vriezer nog.....
Ook de donderdag werd afgesloten met een bbq, want broerlief en vriendin hadden ook wat in hun hoofd dat ze graag wilden maken, maar daarvoor was dan weer wel de slager nodig. Heerlijke gehaktspiezen en spareribs gegeten, zaten allemaal nokkie-vol aan het einde.
Vrijdagnacht dan nog even met z´n tweetjes naar Tresor gegaan, waar we ook vrienden Andi en Inken weer tegenkwamen. Niet laat gemaakt en vooral vrijwel geen alcohol gedronken (doen we de laatste tijd sowieso weinig) en op tijd weer in bed. Paul had zaterdag om 9 uur alweer een afspraak met een klant voor de installatie van een draadloos netwerk en we moesten ook de familie tegen 8 uur uitzwaaien.
´s Avonds hadden we dan weer een afspraak met vrienden om daar te gaan ...... bbq-en!
Was ontzettend gezellig, heel erg leuk zitten praten en ik heb er (als de burgemeester van St. Johann het geheel wil sponsoren tenminste) met een beetje geluk weer een vertaalopdracht bij!
Zondag is Paul ´s ochtends eerst bij klanten langs gegaan en zo rond half twaalf zijn we heel snel de berg opgereden om met de kinders bij de Filzalmsee te gaan zwemmen. Er was namelijk voor de middag slecht weer voorspeld en we wilden nog even van de zon genieten. Goed dat we dat gedaan hadden, want tegen half twee begonnen de wolken het dal in te drijven.
Zo tegen kwart voor vier was het zover, onweer en gigantische hagelstenen. Wij hadden het nog nooit meegemaakt, maar inderdaad de grootsten waren net zo groot als eieren. Wel heel leuk om te zien dat die in lagen zijn opgebouwd. Je ziet in het midden een klein korreltje en dan steeds een nieuwe laag eromheen gevroren.
Het duurde gelukkig maar een minuut of 10 tot een kwartier dat het hagelde, want met een langere bui zijn er heel wat meer zaken kapot dan nu het geval was (bij ons gelukkig niets, auto hadden we al in de garage gezet en andere spullen binnen of tegen het huis aan).
Tegen het eind van de middag merkten we dat het internet op de camping niet meer liep (goed dat we regelmatig controleren, want er had nog niemand gebeld) dus dat geprobeerd te maken, maar dat bleek een probleem te zijn bij Telekom dus daar konden we ook niets aan doen helaas.
´s Avonds nog met z´n allen Mario Party 8 gespeeld op de Wii en allemaal op tijd ons bed in.
Vanochtend heb ik mogen uitslapen en heeft Paul het internet op de camping weer op de rit gezet. Het weer is vandaag niet gezellig, het regent al de hele ochtend en het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in komt.
3 Comments:
Nah hoorde vanmorgen op het journaal hier in NL dat er sneeuw verwacht word in Oostenrijk..
ok ok weliswaar boven de 2000 mtr. maar het klonk wel lekker eigenlijk hahahaha
Gr. Jola
hallo petra,
In Nederland heb ik je web-log ook al gelezen, maar nadat wij ook verhuisd waren (aug 2005) is de klad erin gekomen. Nu heb ik je adres weer gevonden en kom zeker vaker langs.
Wij wonen dus nu ook al 2 jaar in Oostenrijk, in Werfenweng, een klein dorpje vlak boven Bischofshofen. We hebben daar een Gasthof gekocht en hebben het daar regelmatig erg druk mee, zeker gezien het feit dat er ook een a la carte restaurant bijzit! Maar... net als jullie: het is een kadootje om hier te mogen wonen. In onze weinige vrije tijd genieten we van de natuur en het meestal mooie weer. Ons eigen terras heeft het mooiste uitzicht wat je maar kunt bedenken, gewoon thuis zitten is dus al prachtig.
Ik kom weer langs om te lezen!
gr Ineke Sillevis
hallo petra,
in nederland heb ik al regelmatig je weblog gelezen, maar sinds wij ook verhuisd zijn (aug 2005) is de klad er in gekomen. Nu ik ook al een poosje aan het loggen ben (sinds okt 2006) heb ik je web log weer gevonden.
Wat leuk dat het zo goed met jullie en de kinderen gaat!! Ik kom zeker vaker langs om mee te lezen.
gr ineke
Een reactie posten
<< Home