In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

vrijdag, augustus 10, 2007

oei wat doet zo´n massage pijn

en alweer waren er 3 dagen voorbij. Ben half geveld geweest door een soort van griepje en dan kom ik dus niet aan schrijven toe. Paul is vrijwel hele dagen onderweg, en ik ben sinds gisteren weer fatsoenlijk op de been.

Gister was het sowieso weer een fijne dag. Eerst lekker uitgeslapen, wat vertaalwerk gedaan, lekker in het zonnetje gezeten dat zich precies een half uurtje heeft laten zien, naar de camping gegaan om voor alle BrixNet klanten een brief met de gebruikersvoorwaarden en wat uitleg in de post te stoppen, met Christoph zomaar een kort vriendschappelijk praatje gehouden (pffff, de eerste sinds 3 maanden, ik was eindelijk een keer in het buro zonder dat ik op eieren moest lopen), heel gezellig met vriendjes lopen gek doen (vooral Paul dan). Paul moest daarna weer bij klanten langs en ik ben weer begonnen om het bovenhuis logeerklaar te maken. Per slot van rekening komen de kinders morgen weer terug en dan komen ook mijn ouders en tante en mijn broertje met gezin en de laatsten komen bij ons logeren.
´s Avonds eerst bij chinees restaurant Tai Pan in Wörgl gegeten (gebakken kipfilet in een citroensaus, Paul had gebakken kipfilet in soja-chilisaus met taugé), heerlijk licht gerecht, want daarna gingen we door naar de sauna in de Wörgler Wasserwelt. Echt een gigantische sauna, heel erg groot. Helaas ook superdruk, maar door de vele sauna´s veel het mee hoeveel je daarvan merkte.
Paul had ook een massage voor ons geregeld en ik kan je vertellen, het was erg lekker maar ook erg pijnlijk. De dame die ons masseerde was er 1 van de harde soort, dus nu heb ik vreselijk pijnlijke schouder- en nekspieren want die zaten erg vast. Echt alsof ik gisteren een work-out van de zwaardere klasse heb gedaan.

Paul is op dit moment alweer ergens bij een klant en als hij daar klaar is, gaan we nog even langs de camping om vriend Marco met gezin gedag te zeggen.
Waarschijnlijk is de dag alweer voorbij voor we er erg in hebben en dat vind ik helemaal niet erg :) Morgen komen m´n lieverds weer thuis en die knuffels heb ik wel erg gemist de laatste 2 weken.