In Oostenrijk

zomer 2005 zijn we verhuisd naar Oostenrijk. Hier schrijf ik alle dingen die ons overkomen. Voornamelijk gerelateerd aan Oostenrijk, maar natuurlijk niet continu.

donderdag, augustus 02, 2007

nieuwe mast, lekker weer en nog veel meer

Woensdagochtend begon voor ons rond half negen met het bij mekaar zoeken van alle zaken voor de nieuwe mast voor het campinginternet.
Informatie gezocht op internet over de te nemen stappen (tja ook voor ons is niet alles gesneden koek) en alles in de auto geladen.
Toen we rond half tien op de camping aankwamen, was naar goed oostenrijks gebruik de mast nog niet geleverd. Dus daar even achteraan bellen. Bleek dat de auto gisteravond niet meer bij de juiste persoon was aangekomen, maar ze zouden het ding zo snel mogelijk brengen.

Ondertussen alle apparatuur in mekaar gezet met behulp van knutselend vriendje Marco en een dikke anderhalf uur later konden we alles op de paal, die ondertussen ook was gearriveerd, monteren.
Op naar de door ons uitgezochte plek. En dan maar testen, bijschaven, testen enz.enz. Gelukkig werkte het weer fantastisch mee, dus dan is het niet zo erg om lang bezig te zijn.
Helaas helaas de mast had op die plek niet het gewenste effect, dus een andere plaats opzoeken. Die gevonden helemaal achterop bij de caravans die daar met de grote verhuizing vorig jaar geplaatst zijn. Nog het telefoonnummer achterhaald van degene bij wiens caravan we de paal neer willen zetten om vooraf even toestemming te vragen. Natuurlijk nog woorden met le chef du camping omdat we volgens hem geen toestemming aan hem hadden gevraagd. Nu had ik dat natuurlijk wel gedaan (ik ben niet zoooo dom) en dat heb ik ook gezegd. Later kwam meneer de mast keuren en was in ieder geval blij met onze keuze van de paal (pfffff, gelukkig want hij kan zo moeilijk doen). Nu nog zaterdag met de caravaneigenaar babbelen over het definitieve standpunt en dan gaan we de paal vastzetten.
De mensen voor wie we de paal hebben neergezet, hadden gelukkig ook een wat betere ontvangst, wat fijn is want laten we het zo zeggen, die zenders, palen enz. zijn niet gratis....

Rond kwart over vijf waren we klaar en konden dan toch weer van onze dag gaan genieten. Even gezellig een biertje gehaald bij ons stamcafé en toen naar huis om te eten.
Na het eten moesten we meteen door naar de dorpsplaats, want deze zomer is er op woensdag 5 weken achter mekaar feest. Dit keer was het de groep Seidl 4 die daar optrad. Niet geheel onze smaak en ook volgens de aanwezige echte oostenrijkers speelden ze toch voornamelijk onbekende nummers. Maar gezellig was het natuurlijk wel! Weer heel veel met mensen lopen kletsen en ook onze vriendinnen van Gasthof Nieding kwamen kijken. Tegen half twaalf maar weer op huis aangegaan, het was weer heel erg gezellig geweest!

Vanochtend eerst lekker uitgeslapen en toen naar de camping om daar nog even wat dingetjes te doen. Ik moest nog een advertentie voor de verkoop van een caravan ophangen, de lichtslang weer aan de caravan van paul z´n ouders bevestigen en langs het restaurant om te vragen hoe ik hun internetrekening moest adresseren (tja ze hebben naast de restaurantnaam ook nog een bedrijfsnaam dus voor de zekerheid even vragen) en ja, als ik dan rondloop dan kom ik weer gezellig mensen tegen en dan blijf ik even kletsen en als Paul dan later ook nog langskomt, dan is het voor we het weten alweer kwart over twaalf en moeten we gaan opschieten.

Snel brood en drinken gehaald, bergschoenen aangetrokken en naar de boogschietbaan gegaan, want vandaag zou Paul z´n boog geleverd worden!
We hadden om 1 uur een afspraak, maar helaas was Georg z´n mobieltje vergeten mee naar binnen te nemen bij een andere klant en vergat daardoor onze afspraak. Bellen helpt dan ook niet erg dus we hebben eerst even een stukje over het terrein gelopen.
Rond kwart voor 2 kwam hij onder het roepen van heel veel excuses toch aanrijden en konden wij van start.

Dat is me toch leuk om te doen! Kan ik echt iedereen aanraden.
Je loopt door het bos waar allerlei dieren (plastic zooi) staan opgesteld en daar moet je dan op schieten. Er staan steeds drie afstanden gemarkeerd en het ligt een beetje aan de kracht waarmee je schiet, wat de beste afstand is.
De bergschoenen waren geen overbodige luxe want het terrein is behoorlijk geaccidenteerd.
Doordat het vreselijk warm was, had ik wel heel veel last van een lage bloeddruk wat het schieten niet makkelijker maakte, maar het is wel heel erg leuk.
Hier ben ik aan de beurt:


Paul zeer geconcentreerd:


Klaar om te schieten:


...en RAAK!!! (2 van mij 1 van Paul)


Over het algemeen schoot Paul beter dan ik, maar zeker voor een eerste keer mocht ik niet mopperen.

Er zijn 2 rondes die je kunt lopen van beiden 14 doelen. Wij hebben 13 doelen van 1 ronde gelopen en hebben toen besloten om snel terug te gaan, want de lucht begon te betrekken en er kwam onweer aan. En daar dat hier eigenlijk altijd ineens heel erg snel komt, hadden we besloten om te stoppen. Snel mijn spullen ingeleverd en zo snel als ging (dat was niet zo snel) naar de camping gereden om de nieuwe mast om te leggen. Die staat namelijk maar heel provisorisch opgesteld en met een beetje windvlaag had je nog best kans dat hij om zou vallen. Daarbij waren de contactpunten nog niet waterdicht afgetaped dus je begrijpt dat we ´m een beetje zaten te knijpen.
Gelukkig had mede-brixnetter Paul R. voor ons de stroom al losgekoppeld, dus we hoefden alleen maar in de stromende regen naar buiten te springen, mast om te leggen, electrische zooi snel eraf en in de auto en weer weg.
Thuis moesten we nog het een en ander aan ramen dichtdoen en konden we het een en ander opdweilen, want ook daar had het naar binnen geregend. Tja, een onweersbui is hier vrijwel altijd heftig.

We zouden vanavond eigenlijk naar het theater gaan, maar we hebben besloten dat te verschuiven naar volgende week. Gewoon een relaxed avondje ervan maken.


Er zijn mensen die ons vragen: Wat zoeken jullie eigenlijk in Brixen, er is hier nooit wat te doen....
Ik weet niet over welk Brixen die het hebben, want er is hier heel veel te doen, je moet er alleen wel voor open staan.

Morgenavond weer plaatsconcert van de blaaskapel (gaan we niet heen, wij gaan met vrienden bbq-en) en zaterdag het verenigingsfeest Garn Weidach!
Brixen im Thale, nooit saai en de meeste mensen hier zijn nog vriendelijk ook :)