Telekom en wii-fit

Daar Joris gisteravond weer alles had ondergespuugd en hij vanochtend nog wat natte ogen had, heb ik hem maar thuisgehouden. Per slot van rekening wordt er morgen moederdag gevierd op de kleuterschool en daar willen we natuurlijk graag present zijn.

Paul is weer lekker onderweg geweest en heeft ook nog tijd gevonden en van een band, een zak beton en een ijzeren pijp een voet voor onze "nieuwe" parasol te maken.
Buurman Anatol kwam alweer zaniken dat het internet het niet doet (we hebben hem pas 4 keer uitgelegd dat wij er niets aan kunnen doen, dat we moeten wachten op Telekom) en tussen de middag hebben we lekker kasspätzle gemaakt.

De monteur van Telekom was vanmiddag zowaar al om 14.00 uur op de camping aanwezig (meestal komen ze pas tegen vijven als je ze tussen 2 en 4 verwacht), maar kon helaas niets aan onze problemen doen omdat hij niet de goede apparatuur bij zich had. Aaargh! Paul is zo´n beetje overgekookt van woede, maar je staat compleet machteloos.

En ook was er iets leuks..... we hebben eindelijk ons wii-fit exemplaar in huis.
Dat is me toch leuk! Het is een zogenaamd balance board waar je door middel van allerlei oefeningen (yoga, spieroefeningen, aerobic en evenwichtsoefeningen) je conditie kunt verbeteren. Natuurlijk prachtig verpakt in de vorm van spellen waardoor ook kinderen het prachtig vinden.
Sabine, die net als haar moeder, totaal niet van sporten houdt, is al ernstig met mij in gevecht om de beste scores. Sabine heeft er vandaag zo´n 5 kwartier sporten opzitten en ik net iets meer dan een uur. Paul heeft helaas nog geen tijd gehad om het echt uit te proberen, maar die komt morgen vast wel weer.

Om te beginnen moet je trouwens op het board gaan staan, dan je lengte en je leeftijd ingeven, waarna de ingebouwde sensor je gewicht opneemt. Daaruit wordt dan je BMI berekend (zoals te verwachten heeft alleen Joris een keurig gewicht, de rest van de familie is te zwaar) en dat wordt dan netjes voor je bijgehouden.
Hopelijk is dit dan eindelijk voor ons luiwammessen DE oplossing waardoor we eindelijk regelmatig fatsoenlijk gaan bewegen. Het begin is er in ieder geval.

Het weer is nog steeds prachtig, de kinderen liggen netjes in bed en Paul is naar de fotoclub. Ik denk dat ik nog even een kijkje op balkon ga nemen om te genieten van ons prachtige uitzicht.