Wat wonen we toch op een mooi plekje

Joris und Angelina sind ferliebt!
Dat heeft Angelina bij Joris in zijn Schulbox (kartonnen map waarin je je schriften netjes kunt bewaren) geschreven. Ook vond ik buiten briefjes waarvan ze vliegtuigjes hadden gevouwen en die ze naar elkaar hadden gegooid. Daarop had ze geschreven: Ich hab dich lib! Oeioeioei, zoonlief zit al helemaal vastgeplakt aan z´n vriendin. Natuurlijk weet ik dat ze zich toen ze 5 waren al met elkaar verloofd hadden, maar afgelopen jaar was er toch echt een flinke kilte in de relatie geslopen, toen wilden ze niet veel meer met elkaar te maken hebben.
Maar ja, nu woont Angelina sinds gisteren ook hier op het rijtje en vanochtend hadden ze al met elkaar afgesproken. Om 7.25 uur moest meneer echt buiten staan, want Angelina zou komen. Natuurlijk was ze twee minuten te laat, dus we dachten al dat ze misschien toch nog in het oude huis had geslapen, maar gelukkig voor Joris kwam ze dus toch nog. Hij was weer helemaal gelukkig :-)

Sabine gaat gewoon braaf en zonder zeuren naar school. Heeft het niet ontzettend naar haar zin, maar ziet er ook niet tegen op en dat vinden wij al goed genoeg.
Gisteren was Landesrätin Beate Palfrader bij haar in de klas geweest.
Ik had mevrouw Palfrader al ontmoet bij de eerste keer van de Politikcursus en vond het een vreselijk aardige vrouw, dus Sabine was daardoor niet zenuwachtig voor de ontmoeting. Sabine moest dus ontzettend grinniken om het feit dat bleek dat de leraren juist ontzettend zenuwachtig waren! Dat vond ze echt heel vreemd, juist degenen waar de leerlingen toch een klein beetje tegenop kijken, zijn zenuwachtig...

Verder heb ik weer een zieke man in huis. Hij heeft de laatste tijd weer zo slecht op zichzelf gelet (lees: alleen maar gewerkt en als hij niet werkte wel steeds met z´n werk bezig geweest in z´n hoofd) dat z´n afweer op een heel laag pitje staat. Gelukkig is hij zo verstandig geweest om de dag dan maar de dag te laten en ligt hij nu lekker in z´n bedje.

Daarom ben ik vanochtend al naar een klant gereden om een laptop af te leveren en toen ik terug kwam rijden, zag ik nog eens extra goed hoe vreselijk mooi we nu wonen.
Het grootste deel van het dorp lag nog in de schaduw (net iets na acht uur) en ons huis lag al heerlijk in het zonnetje.
Wat wonen we toch op een mooi plekje!!