Schoolperikelen en kleding kopen

Vandaag kregen we een mailtje van de directeur van Joris zijn school over die andere jongen die Joris continu sloeg. Er is al een gesprek met de moeder geweest en de schoolpsychologische dienst en andere hulpinstanties zijn ingeschakeld. Fijn om te lezen dat er zo snel iets aan gedaan wordt! Joris wilde door de voorvallen eigenlijk al niet meer naar school, maar dat kan natuurlijk ook niet. Gelukkig liet hij zich erdoor overtuigen dat de klassenleraar er al voor heeft gezorgd dat ze niet meer bij elkaar in de buurt zitten. Dat scheelt een hoop ergernis over en weer.
Ook is er tussen de klassenleraar en de jongens vandaag een gesprek geweest, waarbij Joris heeft aangegeven dat hij eigenlijk alleen maar wil helpen, en dat bij die andere jongen in het verkeerde keelgat schiet. We hopen dat het, nu de leraren er ook officieel van weten, over is met het slaan. Prettig is het niet om zo´n brief naar school te moeten sturen, want je weet ook dat die andere ouders het vermoedelijk al moeilijk genoeg hebben om hun zoon te helpen in deze wereld terecht te komen. Maar ja, uiteindelijk moet je toch voor je eigen kind opkomen. Het is niet anders.

Om 1 uur vanmiddag zijn we Joris uit school op gaan halen en meteen doorgereden naar Wörgl waar we met Sabine hadden afgesproken. Sabine heeft ruzie gehad met de schooldirecteur omdat ze geen bloes heeft die ze onder haar blazer aan kan trekken. Bij officiële gelegenheden (en volgens de directeur zijn dat er veel.....) moeten ze allemaal hun blazer aan en sinds kort ook een bloes. Sabine heeft hem gelukkig uiteindelijk duidelijk kunnen maken, dat ze nooit bloezen draagt en ook niet veel geld heeft, dus haar weinige kledinggeld niet aan een kledingstuk wil uitgeven, dat ze verder nooit aan zal doen. Ze hebben als compromis afgesproken, dat ze dan een onbedrukt t-shirt aan mag. Tja, die heeft ze ook niet, dus die zijn we vandaag wezen kopen. Ook nog twee nieuwe broeken, want ondertussen had ze nog maar 1 hele broek. Paul en ik vroegen ons al af wanneer ze door zou krijgen dat dat wel heel weinig is... Nu dus :)

Voor Joris hebben we 2 nieuwe broeken, wat warme shirts, 4 paar sokken en een vest gekocht. Was ook weer hard nodig.

Thuis gekomen moest Joris meteen aan z´n huiswerk en er moest ook nog huiswerk ingehaald worden. Ik was vanochtend door de geschiedenislerares gebeld dat hij z´n huiswerk weer niet had gemaakt. Meneer kwam er achter dat hij z´n geschiedenisspullen vergeten was........... ZUCHT!!! We zijn zeer dankbaar voor z´n vriend Marc, want die had die spullen gelukkig wel bij zich. Marc was om 7 uur ´s avonds weer thuis en toen mocht Joris de spullen daar ophalen. Een pak van ons (en Joris zijn) hart, want, zoals wij ook al zeiden, de lerares zou waarschijnlijk nu echt boos geworden zijn. Ze had hem per slot van rekening al 2 keer opgedragen het huiswerk te doen. Als dank hebben we Marc een lekkere chocolade sinterklaas kado gedaan, daar was hij helemaal stil van. Wij vonden het niet meer dan eerlijk, want Marc heeft Joris al heel vaak uit de huiswerk moeilijkheden geholpen. Joris vergeet ook regelmatig zijn wiskunde boek en dan maakt Marc een foto van de betreffende opgaves, waarna hij die naar Joris doorstuurt. Dan kan onze vergeetachtige oliebol z´n huiswerk tenminste maken.
Zo´n fijne vriend maakt toch een wereld van verschil!