Afscheid nemen valt soms best zwaar

Gisteren heb ik weer even volledig kennis kunnen maken met de nadelige kant van emigreren. Afscheid nemen van geliefde gebruiken, plaatsen of mensen valt best zwaar. En dan kun je natuurlijk wel zeggen van: ´waarom doe je dat dan ook niet gewoon in Oostenrijk?´, maar dat is voor ons geen optie.
Als wij willen integreren, dan zullen we ons moeten aanpassen aan de gebruiken daar en niet hardnekkig vasthouden aan de andere landsgewoontes. Dat is juist de reden waarom wij vermoeden dat veel mensen gewoon nooit zullen inburgeren in een ander land. Vasthouden aan gewoontes geeft weliswaar een gevoel van veiligheid, maar je moet soms afscheid durven nemen, ook al valt dat heel zwaar, van die veiligheid om een nieuwe veilige haven te kunnen vinden.

Gelukkig voor ons komt Sinterklaas ook in Oostenrijk, weliswaar zonder Zwarte Piet, schimmel en surprises, maar hij is er wel.
Vergezeld van duivels en engelen komt de goedheiligman daar de kinderen lekkers brengen. Heel anders dan het NL verhaal, maar ook leuk denk ik. Volgend jaar zal ik daar zeker verslag van doen.

Wat me zeker niet zwaar gaat vallen, is het afscheid nemen van het NL weer. Man wat is het alweer grijs vandaag. Het is ook weer flink vochtig buiten dus de cv staat alweer flink te stoken.
Straks maar weer eens hout zagen voor vanavond, dan kunnen we de kachel weer lekker stoken.