Sabine heeft het even gehad

Dat een emigratie voor kinderen ook best iets heftigs is, dat konden we natuurlijk op onze 10 vingers natellen. Alhoewel het er bij ons op leek dat Sabine het alleen maar leuk vond.
Nu was ze de laatste tijd snel geïrriteerd en voor haar doen nogal opstandig en hadden wij ook al het idee dat het door onze verhuizing kwam, zelf vond ze dat helemaal niet.

Tot vanavond...
Ze stortte echt helemaal in toen ze in bed lag en het hoge woord kwam er uit.
Ik wil zo graag naar Oostenrijk, maar ik wil eigenlijk ook gewoon hier in dit huis blijven.
Dat was de uiteindelijke conclusie van haar verhaal.

We hebben haar verteld dat dat helemaal niet gek is en dat ze heus haar twijfels mag hebben. En dat het heel goed is, dat ze het ons nu vertelde zodat we er samen over kunnen praten. Het heeft haar heel erg opgelucht (en ons dus ook) dat ze het heeft kunnen benoemen voor zichzelf en dat wij niet boos op haar werden, omdat ze niet volledig staat te juichen over ons besluit.

Wij zijn hier echt heel blij mee, want wij vonden het niet normaal dat ze tot nu toe alleen maar stond te juichen dat we echt gaan.
Zo zie je maar, hoeveel impact het op een kind heeft en dat het heel belangrijk is dat je ook naar je kinderen toe blijft communiceren over een onderwerp dat ook hen zo ontzettend aan gaat.