(on)geduld is een schone zaak

Jongens jongens, ik begin er steeds meer de pest in te krijgen dat we nog zo lang moeten wachten voordat we mogen emigreren. We zijn er nu al zo lang mee bezig en ik weet wel dat het nog maar 2 maanden duurt, maar toch.

Gelukkig gaan Paul en ik 16 juni voor een dag of 5 richting Oostenrijk om een huisje te regelen (dat zal toch ooit moeten lukken), dan kunnen we tenminste alvast even genieten van ons geliefde land.

Verder zat ik me vandaag ook af te vragen of ik dit huis en deze tuin nog erg zal missen. In het begin waarschijnlijk wel, want we zijn natuurlijk best wel een aardige ruimte gewend en ook de luxe van de tuin is ook iets dat ik best zal gaan missen. Maar misschien ook niet hoor, ik heb geen idee. Dat soort dingen weet je natuurlijk pas op het moment dat je er echt zit.
Wel word ik steeds nieuwsgieriger naar het echte leven in Oostenrijk. Per slot van rekening zal het echt geen vakantie meer zijn daar zullen wij (en zeker de kinderen) in het begin zeker erg aan moeten wennen.
We hebben Sabine in ieder geval al een abonnement op het zwembad beloofd ;) dus daar zullen we zeker regelmatig te vinden zijn.