Wat zal ik vandaag eens schrijven?

Ik zit hier achter mijn computertje rustig af te wachten tot de kooltjes van de bbq heet genoeg zijn. Mijn uitzicht bestaat uit m'n dochter die zo hoog mogelijk aan het schommelen is en de vlierstruik die prachtig in bloei staat en haar uiterste best doet om de zonnestralen op te vangen.
Het gras moet nodig weer eens gemaaid worden en de heg moet wat bijgesnoeid om het dode hout (ontstaan door het beetje sneeuw dat we hier dit jaar hebben gehad) er nu definitief uit te halen.

Nog maar 8 nachtjes, dan gaan we naar Oostenrijk om ons nieuwe huisje te zoeken. Hoi hoi hoi, hoi hoi hoi, hoi hoi hoi! (valt het op dat ik er zin in heb?)

Daarnet bij de slager geweest en daar vielen we van het doen van de bestelling voor ons vlees van vandaag in de keurslagerzegels en toen ik zei dat we die niet hoefden omdat we binnenkort toch weg gaan, kwam het gesprek natuurlijk toch weer op Oostenrijk :-)

Ook bij de slager blijkt al een potentiële klant te zitten. We kregen meteen de vraag of we, als we eenmaal een pension hebben, ons adres meteen naar ze toe willen sturen zodat ze kunnen kijken of ze misschien wel bij ons willen komen overnachten. Want ze willen graag nog een keer naar Oostenrijk op vakantie.....
Toch leuk al die enthousiaste mensen. Maar wel lastig hoor om een slager als klant te hebben, dan is het vlees vast nooit goed genoeg.....bibber de bibber.

Maar goed, nu maar verder met de voorbereidingen voor: